Lefamulina to antybiotyk należący do grupy pleuromutylin. Jest stosowana w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc (CAP) u osób dorosłych, gdy inne antybiotyki zalecane na początkowym etapie leczenia są nieodpowiednie lub okazały się nieskuteczne. Lek jest dostępny w postaci tabletek powlekanych oraz roztworu do infuzji (podania dożylnego).
Lefamulina działa poprzez hamowanie syntezy białek bakteryjnych. Wchodzi w interakcję z określonymi miejscami (A i P) w centrum peptydylotransferazowym (PTC) bakteryjnych rybosomów, co uniemożliwia właściwe pozycjonowanie tRNA. W rezultacie bakterie nie mogą produkować białek niezbędnych do ich przeżycia.
Ten mechanizm działania różni się od innych powszechnie stosowanych antybiotyków, co może być szczególnie korzystne w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie oporne na inne leki.
Lefamulina jest wskazana w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc u dorosłych. Jest skuteczna przeciwko wielu bakteriom powodującym to schorzenie, w tym:
Lefamulinę można stosować na dwa sposoby:
Ważne: Tabletki należy przyjmować na czczo, popijając wodą.
Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem lefamuliny to:
W rzadkich przypadkach może wystąpić migotanie przedsionków (zaburzenie rytmu serca).
Lefamulina może powodować zmiany w elektrofizjologii serca, w szczególności wydłużenie odstępu QT. Jest to widoczne w badaniu EKG. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów:
Jak w przypadku wielu antybiotyków, podczas stosowania lefamuliny może wystąpić biegunka wywołana przez bakterie C. difficile. Może mieć różne nasilenie – od łagodnego do ciężkiego zapalenia jelita grubego. Jeśli pojawi się biegunka w trakcie lub po zakończeniu leczenia, należy skonsultować się z lekarzem.
W trakcie leczenia zaleca się monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych, szczególnie u pacjentów, którzy mieli podwyższone wartości tych enzymów przed rozpoczęciem terapii.
Lefamulina nie powinna być stosowana w następujących przypadkach:
Lefamulina wchodzi w interakcje z wieloma lekami, głównie poprzez wpływ na układ enzymatyczny CYP3A. Niektóre leki mogą zwiększać lub zmniejszać stężenie lefamuliny we krwi, a sama lefamulina może wpływać na stężenie innych leków.
Szczególnie ważne interakcje:
Lefamulina nie jest zalecana do stosowania w czasie ciąży ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa. Badania na zwierzętach wykazały możliwe negatywne skutki dla płodu.
Podczas leczenia lefamuliną należy przerwać karmienie piersią, ponieważ lek może przenikać do mleka matki.
Lefamulina to nowoczesny antybiotyk, który stanowi cenną opcję w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc, szczególnie w przypadkach gdy inne antybiotyki są nieodpowiednie lub nieskuteczne. Jej unikalny mechanizm działania pozwala zwalczać bakterie, które mogą być oporne na inne leki przeciwbakteryjne.
Należy jednak pamiętać o możliwych działaniach niepożądanych oraz potencjalnych interakcjach z innymi lekami. Zawsze stosuj lefamulinę zgodnie z zaleceniami lekarza i informuj o wszystkich przyjmowanych lekach.
Xenleta to antybiotyk zawierający lefamulinę, która należy do pleuromutylin. Skutecznie zwalcza niektóre bakterie odpowiedzialne za zakażenia. Lek ten jest stosowany w leczeniu bakteryjnych zakażeń płuc u dorosłych, kiedy inne metody leczenia zapalenia płuc są nieodpowiednie.
