Interferon beta-1a

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Interferon Beta 1A – substancja pośrednicząca w aktywności przeciwwirusowej, przeciwproliferacyjnej i immunomodulacyjnej. Mechanizm działania interferonu beta 1A nie został do końca poznany, ale polega m.in. na wiązaniu się ze specyficznymi receptorami na powierzchni komórek ludzkich, co zapoczątkowuje złożoną kaskadę reakcji wewnątrzkomórkowych, które prowadzą do ekspresji licznych indukowanych interferonem produktów i markerów genowych. Wskazaniem do stosowania leku jest leczenie nawracającej postaci stwardnienia rozsianego, a także obecność ogniska demielinizacji z aktywnym i zaostrzonym procesem zapalnym. 

Interferon Beta 1A dostępny jest w postaci roztworu do wstrzykiwań.

Możliwe działania niepożądane (najczęstsze): zmniejszenie liczby limfocytów, zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, zmniejszenie hematokrytu, zwiększenie stężenia potasu we krwi,

zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi, ból głowy, spastyczność mięśni, niedoczulica, wyciek wodnisty z nosa, wymioty, biegunka, nudności, wysypka, nasilone pocenie się, stłuczenia, kurcz mięśni, ból karku, bóle mięśni, bóle stawów, bóle kończyn, bóle pleców, sztywność mięśni, sztywność mięśniowo-szkieletowa, brak łaknienia, nagłe zaczerwienienie, objawy grypopodobne, gorączka, dreszcze, pocenie się, ból w miejscu wstrzyknięcia, rumień w miejscu wstrzyknięcia, siniak w miejscu wstrzyknięcia, osłabienie, ból, zmęczenie, złe samopoczucie, nocne pocenie się, depresja, bezsenność.