In vitro to jedna z najskuteczniejszych metod leczenia niepłodności, która dla wielu par może być jedyną szansą na rodzicielstwo. Od 1 czerwca 2024 roku do końca 2028 roku planowany jest ogólnopolski program refundacji in vitro, który ma na celu zapewnienie pełnego finansowania do 6 indywidualnych procedur wspomaganego rozrodu.
Rządowy program finansowania in vitro – główne cele i założenia
Jednym z głównych celów programu jest zapewnienie równego dostępu do procedur wspomaganego rozrodu dla par, które zmagają się niepłodnością. Poprzez pełne finansowanie zapłodnienia in vitro program stara się zniwelować bariery finansowe, które dotychczas mogły ograniczać dostęp do leczenia. W tym kontekście kluczowe jest również zapewnienie wsparcia psychologicznego oraz kompleksowej opieki medycznej na każdym etapie leczenia.
Kto może skorzystać z dofinansowania in vitro?
Pary kwalifikujące się do ogólnopolskiego programu leczenia niepłodności muszą spełniać określone kryteria, do których należą:
- potwierdzona dokumentacją medyczną diagnoza niepłodności lub nieskuteczne leczenie przez okres 12 miesięcy przed przystąpieniem do programu;
- pary będące w związku małżeńskim lub partnerskim;
- kobiety do 42. roku życia i mężczyźni do 55. roku życia w przypadku wykorzystania własnych gamet lub dawstwa nasienia;
- kobiety do 45. roku życia i mężczyźni do 55. roku życia w przypadku korzystania z procedury in vitro z komórkami jajowymi od dawczyni lub adopcją zarodków;
- pozytywna opinia psychologa o gotowości do rodzicielstwa niegenetycznego w przypadku dawstwa nasienia, adopcji zarodka lub dawstwa oocytów.
Onkopłodność w programie in vitro
Program rządowy finansowania in vitro uwzględnia również możliwość zamrożenia komórek jajowych lub nasienia u osób przed lub w trakcie terapii onkologicznej. Przez cały okres trwania programu, aż do końca 2028 roku, pacjenci mają szansę na zabezpieczenie swojego materiału genetycznego na przyszłość. Kwalifikować się będą zarówno kobiety do 40. roku życia, jak i mężczyźni do 45. roku życia, którzy będą traktowani priorytetowo i przyjmowani poza kolejnością, co ma na celu minimalizację opóźnień w ich leczeniu onkologicznym. Po zakończeniu programu pacjenci będą musieli ponosić koszty dalszego przechowywania swoich komórek rozrodczych.
Ile procedur obejmuje rządowy program finansowania in vitro?
W ramach refundacji in vitro zakwalifikowana para może skorzystać z 6 indywidualnych procedur wspomaganego rozrodu, w tym:
- maksymalnie z 4 cykli zapłodnienia pozaustrojowego z własnymi komórkami rozrodczymi lub dawstwem nasienia;
- maksymalnie z 2 cykli zapłodnienia pozaustrojowego od dawczyń;
- maksymalnie z 6 cykli z dawstwem zarodków.
Wyniki przeprowadzonej kwalifikacji determinują dalszy schemat leczenia, a każdy z wymienionych scenariuszy ma swoje określone zasady i możliwości. Dzięki temu parom zapewniona jest kompleksowa opieka medyczna oraz klarowne wytyczne dotyczące liczby i rodzaju procedur, które mogą podjąć w ramach ogólnopolskiego programu finansowania in vitro.
Wykluczenie z programu finansowania in vitro
Do programu nie będą mogły przystąpić osoby, które nie spełniają określonych kryteriów formalnych. Istnieją również przeciwskazania medyczne, które prowadzą do wykluczenia pary z możliwości skorzystania z dofinansowania. Należą do nich nieodpowiednia reakcja na stymulację jajeczkowania przeprowadzona w ramach programu, co objawia się brakiem pozyskania co najmniej dwóch dojrzałych komórek jajowych w dwóch cyklach stymulacji, a także inne czynniki zdrowotne, które uniemożliwiają przeprowadzenie skutecznej procedury in vitro. Istotna jest również pozytywna opinia psychologa, dotycząca gotowości do rodzicielstwa niegenetycznego w przypadku korzystania z dawstwa oocytów, zarodka lub nasienia.
Artykuł sponsorowany