Ranigast

Jest to lek blokujący receptory histaminowe H2 w wyniku czego hamuje wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Ranitydyna, substancja czynna leku Ranigast, wchłania się szybko z przewodu pokarmowego, a maksymalne stężenia we krwi osiąga w czasie 2-3 godzin po zastosowaniu. Czas działania jednorazowej dawki 150 mg ranitydyny wynosi około 12 godzin. Pokarm nie wpływa znacząco na wchłanianie leku.

Lek Ranigast stosuje się w celu:
– leczenia choroby wrzodowej dwunastnicy oraz łagodnej postaci choroby wrzodowej żołądka.
– zapobiegania i leczenia owrzodzeń dwunastnicy występujących podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
– leczenia owrzodzenia dwunastnicy współistniejącego z zakażeniem Helicobacter pylori.
– leczenia choroby refluksowej przełyku:
– objawowe leczenie dolegliwości związanych z chorobą refluksową przełyku,
– refluksowe zapalenie przełyku.
– objawowego leczenia nawracających dolegliwości dyspeptycznych, niezwiązanych z chorobą organiczną przewodu pokarmowego.
– leczenia zespołu Zollingera-Ellisona.
– zapobiegania krwawieniom z owrzodzenia stresowego u pacjentów ciężko chorych.
– zapobiegania nawracającym krwawieniom z wrzodów żołądka i dwunastnicy.
– zapobiegania wystąpieniu zespołu Mendelsona.

Jaki jest skład Ranigast, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest ranitydyna w postaci ranitydyny chlorowodorku.
Każda tabletka zawiera 150 mg ranitydyny.

Pozostałe składniki to:
Rdzeń tabletki: krospowidon, magnezu stearynian, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna.
Otoczka tabletki: hypromeloza (Methocel E15), lak z żółcienią pomarańczową (E110), tytanu dwutlenek, triacetyna, talk.

Dawkowanie preparatu Ranigast – jak stosować ten lek?

Dorośli:

Choroba wrzodowa dwunastnicy i żołądka
Zwykle stosuje się 1 tabletkę 150 mg dwa razy na dobę lub jednorazową dawkę 300 mg przed snem. U większości pacjentów wygojenie owrzodzenia następuje po 4 tygodniach leczenia. U pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej skuteczności leczenia po 4 tygodniach stosowania leku, leczenie należy kontynuować przez następne 4 tygodnie.

Zapobieganie i leczenie owrzodzeń dwunastnicy występujących podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ)
W leczeniu owrzodzeń występujących w trakcie stosowania NLPZ zaleca się ranitydynę w dawce 150 mg dwa razy na dobę lub jednorazowo 300 mg na noc, w razie konieczności przez 8-12 tygodni. Zapobiegawczo podczas leczenia NLPZ stosuje się 150 mg ranitydyny dwa razy na dobę.

Owrzodzenie dwunastnicy i żołądka współistniejące z zakażeniem Helicobacter pylori
Zalecana dawka wynosi 150 mg dwa razy na dobę lub 300 mg jednorazowo na noc równocześnie z amoksycyliną (750 mg 3 razy na dobę) i metronidazolem (500 mg 3 razy na dobę) przez 2 tygodnie. Przez kolejne dwa tygodnie należy stosować wyłącznie ranitydynę. Leczenie zgodne z podanym schematem w znaczący sposób zmniejsza częstość nawrotów owrzodzenia dwunastnicy.
Leczenie podtrzymujące
W leczeniu podtrzymującym u pacjentów dobrze reagujących na krótkotrwałe leczenie (zwłaszcza, jeśli stwierdzono u nich chorobę wrzodową w wywiadzie) stosuje się zwykle 150 mg ranitydyny przed snem.

Choroba refluksowa przełyku
W objawowym leczeniu dolegliwości związanych z refluksem żołądkowo-przełykowym zaleca się 150 mg ranitydyny jeden lub dwa razy na dobę przez dwa tygodnie. W razie potrzeby czas terapii można wydłużyć o kolejne dwa tygodnie. U dorosłych z refluksowym zapaleniem przełyku zaleca się zwykle 150 mg ranitydyny dwa razy na dobę lub 300 mg (2 tabletki 150 mg) jednorazowo na noc przez 8 tygodni lub jeśli to konieczne przez 12 tygodni. W przypadku nasilonych objawów zapalenia przełyku, dawkę leku można zwiększyć, stosując 150 mg ranitydyny 4 razy na dobę przez 12 tygodni. Korzystny wpływ na leczenie ma odpowiednia pozycja ciała w czasie snu (10-15 cm uniesienie głowy w stosunku do reszty ciała).

Nawracające dolegliwości dyspeptyczne
Zaleca się 150 mg ranitydyny raz na dobę, a w razie potrzeby 2 razy na dobę przez 6 tygodni. U pacjentów, u których takie leczenie jest nieskuteczne lub w szybkim czasie nastąpi nawrót dolegliwości, należy dążyć do zweryfikowania dotychczasowego rozpoznania.

Zespół Zollingera – Ellisona
Dawka początkowa wynosi 150 mg ranitydyny trzy razy na dobę. U niektórych pacjentów może zachodzić konieczność zwiększenia tej dawki. Dobrze tolerowane były dawki do 6 g na dobę.

Zapobieganie wystąpieniu zespołu Mendelsona
U pacjentów, u których istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia zespołu Mendelsona stosuje się 150 mg ranitydyny na dwie godziny przed rozpoczęciem znieczulenia ogólnego, a najlepiej również 150 mg ranitydyny wieczorem w dniu poprzedzającym znieczulenie.
W położnictwie można stosować ranitydynę od początku porodu w dawce doustnej 150 mg co 6
godzin. Alternatywnie można zastosować ranitydynę w postaci roztworu do wstrzyknięć.

Zapobieganie krwawieniom z owrzodzenia stresowego u pacjentów ciężko chorych i nawracającym krwawieniom u pacjentów z chorobą wrzodową
Zwykle stosuje się ranitydynę w iniekcji. U pacjentów, u których można podawać lek w postaci doustnej zaleca się stosowanie 150 mg ranitydyny 2 razy na dobę.

Stosowanie u dzieci
W leczeniu choroby wrzodowej zaleca się ranitydynę w dawce 2 mg/kg mc. do 4 mg/kg mc. dwa razy na dobę. Nie należy przekraczać dawki 300 mg leku na dobę.

Dawkowanie w niewydolności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 50 ml/min) wydalanie ranitydyny może być zmniejszone, co może prowadzić do zwiększenia jej stężenia w surowicy krwi. Dlatego u tych pacjentów nie zaleca się stosowania więcej niż 150 mg ranitydyny na dobę. Hemodializa zmniejsza stężenie ranitydyny w surowicy. U pacjentów przewlekle dializowanych należy podać ranitydynę w dawce 150 mg bezpośrednio po dializie.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Mogą wystąpić objawy przedawkowania podobne do działań niepożądanych mogących wystąpić w czasie leczenia ranitydyną (patrz: punkt 4 „Możliwe działania niepożądane” załączonej ulotki). Niekiedy może wystąpić niedociśnienie i zaburzenia chodu. W razie zatrucia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Ranigast – czy mogę spożywać alkohol?

Pokarm nie ma znaczącego wpływu na wchłanianie ranitydyny.

Czy można stosować Ranigast w okresie ciąży i karmienia piersią?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Ulotka Ranigast – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów