Natpar

Natpar to nowoczesny lek hormonalny zawierający parathormon (rDNA), przeznaczony dla dorosłych pacjentów cierpiących na niedoczynność przytarczyc. Ta choroba charakteryzuje się niskim poziomem parathormonu we krwi, który w normalnych warunkach jest wytwarzany przez gruczoły przytarczyczne znajdujące się w szyi. Parathormon pełni kluczową rolę w regulacji gospodarki wapniowo-fosforanowej organizmu, kontrolując stężenie tych pierwiastków zarówno we krwi, jak i w moczu. Niedobór parathormonu prowadzi do obniżenia poziomu wapnia we krwi, co może powodować liczne dolegliwości dotyczące różnych układów i narządów, w tym kości, serca, skóry, mięśni, nerek, mózgu oraz układu nerwowego. Natpar, jako syntetyczna forma parathormonu, pomaga przywrócić i utrzymać właściwe stężenie wapnia i fosforanów, łagodząc objawy niedoczynności przytarczyc. Lek Natpar jest dostępny w czterech różnych dawkach: 25, 50, 75 i 100 mikrogramów na dawkę, co umożliwia indywidualne dostosowanie terapii do potrzeb każdego pacjenta. Preparat ma postać proszku i rozpuszczalnika do sporządzania roztworu do wstrzykiwań, który podaje się codziennie za pomocą specjalnego wstrzykiwacza podskórnie. Natpar stanowi terapię hormonalną zastępczą, która może znacząco poprawić jakość życia pacjentów zmagających się z niedoczynnością przytarczyc, zmniejszając ryzyko wystąpienia poważnych powikłań związanych z zaburzeniami gospodarki wapniowo-fosforanowej.

Jaki jest skład Natpar, jakie substancje zawiera?

Lek Natpar zawiera jako substancję czynną parathormon (rDNA), który jest dostępny w kilku różnych mocach dostosowanych do indywidualnych potrzeb terapeutycznych pacjenta. Produkt dostępny jest w czterech wariantach dawkowania:

• Natpar 25 mikrogramów: każda dawka zawiera 25 mikrogramów parathormonu (rDNA) w roztworze o objętości 71,4 mikrolitrów, po rekonstytucji
• Natpar 50 mikrogramów: każda dawka zawiera 50 mikrogramów parathormonu (rDNA) w roztworze o objętości 71,4 mikrolitrów, po rekonstytucji
• Natpar 75 mikrogramów: każda dawka zawiera 75 mikrogramów parathormonu (rDNA) w roztworze o objętości 71,4 mikrolitrów, po rekonstytucji
• Natpar 100 mikrogramów: każda dawka zawiera 100 mikrogramów parathormonu (rDNA) w roztworze o objętości 71,4 mikrolitrów, po rekonstytucji

Oprócz substancji czynnej, Natpar zawiera również substancje pomocnicze, które podzielone są na dwie części: składniki proszku oraz składniki rozpuszczalnika.

Proszek w każdym wariancie mocy zawiera następujące składniki pomocnicze:

• Sodu chlorek
• Mannitol
• Kwas cytrynowy jednowodny
• Sodu wodorotlenek (do regulacji pH)

Rozpuszczalnik zawiera:

• Metakrezol
• Woda do wstrzykiwań

Preparat Natpar zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, co oznacza, że lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Dawkowanie preparatu Natpar – jak stosować ten lek?

Natpar należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Lek podawany jest codziennie we wstrzyknięciu podskórnym za pomocą specjalnego wstrzykiwacza wielokrotnego użytku Natpar, który ułatwia precyzyjne dawkowanie preparatu.

Zalecana dawka początkowa:

• Standardowo leczenie rozpoczyna się od dawki 50 mikrogramów na dobę
• W niektórych przypadkach, na podstawie wyników badań krwi, lekarz może zdecydować o rozpoczęciu terapii od niższej dawki wynoszącej 25 mikrogramów na dobę
• Po 2 do 4 tygodniach leczenia, lekarz może zmodyfikować dawkę w zależności od odpowiedzi organizmu na leczenie

Indywidualizacja dawkowania:

Dawkowanie Natpar jest zróżnicowane w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Zakres stosowanych dawek wynosi od 25 mikrogramów do 100 mikrogramów na dobę. Lekarz dobierze odpowiednią dawkę na podstawie regularnie wykonywanych badań kontrolnych oceniających stężenie wapnia we krwi i moczu.

Technika podawania:

• Przed pierwszym użyciem wstrzykiwacza, lek należy zmieszać zgodnie z instrukcją użycia
• Natpar wstrzykuje się podskórnie w udo
• Zaleca się wykonywanie wstrzyknięć naprzemiennie w lewe i prawe udo każdego dnia
• Nie należy stosować wstrzykiwacza, jeśli roztwór jest mętny, zabarwiony lub zawiera widoczne cząstki

Leczenie wspomagające:

W trakcie stosowania Natpar lekarz może zalecić przyjmowanie innych leków, takich jak suplementy wapnia lub witamina D. Jest to istotna część terapii, dlatego należy ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania tych preparatów.

Czas trwania leczenia:

Lek Natpar należy stosować tak długo, jak zaleci lekarz. Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli pacjent czuje się lepiej.

Postępowanie w przypadku pominięcia dawki:

Jeśli pacjent zapomniał przyjąć lek lub nie mógł wykonać wstrzyknięcia o zwykłej porze, należy podać lek jak najszybciej, jednak nie należy wstrzykiwać więcej niż jednej dawki w ciągu doby. Następną dawkę Natpar należy zastosować następnego dnia o zwykłej porze.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Po przypadkowym podaniu więcej niż jednej dawki Natpar na dobę, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Przedawkowanie parathormonu może prowadzić do niebezpiecznego wzrostu stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemia), co może wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.

Objawy przedawkowania Natpar mogą obejmować:

• Bóle głowy
• Nudności i wymioty
• Zaparcia
• Osłabienie mięśni
• Zaburzenia rytmu serca
• Zmiany w stanie psychicznym, takie jak splątanie, drażliwość lub obniżony poziom świadomości
• Zwiększone pragnienie i zwiększone wydalanie moczu
• Ból brzucha

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów po przyjęciu większej dawki Natpar niż zalecana, konieczna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem, który podejmie odpowiednie działania mające na celu obniżenie stężenia wapnia we krwi i zapobieżenie potencjalnym komplikacjom zdrowotnym.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Natpar – czy mogę spożywać alkohol?

W trakcie leczenia Natpar], należy zwrócić szczególną uwagę na dietę i przyjmowanie płynów, ponieważ mogą one wpływać na gospodarkę wapniowo-fosforanową organizmu. Odpowiednie odżywianie i nawodnienie mogą pomóc w utrzymaniu prawidłowego stężenia wapnia we krwi i zwiększyć skuteczność terapii.

Zalecenia dietetyczne:

• Spożywanie pokarmów bogatych w wapń powinno być uzgodnione z lekarzem, który ustali optymalną ilość wapnia w diecie w zależności od indywidualnego zapotrzebowania pacjenta i stosowanego leczenia
• Należy zwrócić uwagę na odpowiednie nawodnienie organizmu – picie wystarczającej ilości wody pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu nerek i metabolizmie wapnia
• Zaleca się ograniczenie spożycia produktów o wysokiej zawartości fosforanów, takich jak napoje typu cola, niektóre przetworzone produkty spożywcze i konserwowe, ponieważ mogą one zaburzać równowagę wapniowo-fosforanową

Alkohol:

W ulotce leku Natpar nie ma bezpośrednich przeciwwskazań dotyczących spożywania alkoholu. Niemniej jednak warto pamiętać, że alkohol może wpływać na metabolizm wapnia oraz funkcję nerek, które odgrywają kluczową rolę w gospodarce wapniowo-fosforanowej. Ponadto, alkohol może zwiększać ryzyko wystąpienia niektórych działań niepożądanych oraz potencjalnie wchodzić w interakcje z innymi lekami przyjmowanymi w ramach terapii niedoczynności przytarczyc.

Ze względów bezpieczeństwa zaleca się:

• Ograniczenie spożycia alkoholu podczas leczenia Natpar
• Konsultację z lekarzem prowadzącym odnośnie indywidualnych zaleceń dotyczących spożywania alkoholu
• Szczególną ostrożność w monitorowaniu objawów potencjalnych zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej w przypadku spożywania alkoholu

Suplementy i leki dostępne bez recepty:

Przed rozpoczęciem przyjmowania jakichkolwiek suplementów diety lub leków dostępnych bez recepty należy skonsultować się z lekarzem. Niektóre preparaty mogą zawierać składniki wpływające na gospodarkę wapniowo-fosforanową lub wchodzić w interakcje z Natpar.

Czy można stosować Natpar w okresie ciąży i karmienia piersią?

Stosowanie Natpar w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności i zawsze powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Istnieją ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania tego leku u kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią.

Ciąża:

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna koniecznie poinformować o tym lekarza przed zastosowaniem Natpar. Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania tego leku u kobiet w okresie ciąży.

Lekarz indywidualnie oceni potencjalne korzyści i ryzyko związane z terapią i podejmie decyzję o:

• Rozpoczęciu leczenia Natpar u kobiety planującej ciążę
• Kontynuacji leczenia tym lekiem w przypadku zajścia w ciążę w trakcie terapii

Należy pamiętać, że utrzymanie odpowiedniego stężenia wapnia we krwi jest istotne zarówno dla zdrowia matki, jak i prawidłowego rozwoju płodu, dlatego w przypadku niedoczynności przytarczyc u kobiet w ciąży konieczne jest dostosowanie leczenia pod ścisłym nadzorem lekarskim.

Karmienie piersią:

Wykazano, że Natpar przenika do mleka karmiących szczurów, jednak nie przeprowadzono wystarczających badań określających, czy lek przenikałby do mleka ludzkiego. Jeśli pacjentka karmi piersią lub planuje rozpocząć karmienie piersią, powinna poinformować o tym lekarza przed zastosowaniem Natpar.

Lekarz zdecyduje, czy:

• Pacjentka powinna przerwać karmienie piersią
• Pacjentka powinna przerwać lub wstrzymać się od leczenia Natpar

Decyzja zostanie podjęta po ocenie korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.

Wpływ na płodność:

Nie ma wystarczających danych dotyczących wpływu Natpar na płodność u ludzi. W przypadku planowania ciąży lub wątpliwości związanych z wpływem leku na płodność, należy skonsultować się z lekarzem.

Skutki uboczne Natpar, jakie są działania niepożądane?

Jak każdy lek, Natpar może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane związane ze stosowaniem tego leku często wynikają z wahań stężenia wapnia we krwi i mogą być bardziej nasilone na początku leczenia, po zmianie dawki lub w przypadku pominięcia dawki.

Ciężkie działania niepożądane:

• Bardzo często (mogą występować u więcej niż 1 na 10 osób): duże stężenie wapnia we krwi (hiperkalcemia), które może występować częściej na początku leczenia
• Bardzo często: małe stężenie wapnia we krwi (hipokalcemia), które może występować częściej w przypadku nagłego zaprzestania leczenia

W przypadku wystąpienia objawów związanych z zaburzeniami stężenia wapnia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane występujące bardzo często (u więcej niż 1 na 10 osób):

• Bóle głowy
• Mrowienie i drętwienie skóry
• Biegunka
• Nudności i wymioty
• Ból stawów
• Skurcze mięśni

Działania niepożądane występujące często (u mniej niż 1 na 10 osób):

• Nerwowość lub uczucie niepokoju
• Problemy ze snem (uczucie senności w ciągu dnia lub trudności z zasypianiem w nocy)
• Szybkie lub nieregularne bicie serca
• Wysokie ciśnienie tętnicze krwi
• Kaszel
• Ból brzucha
• Drżenia lub skurcze mięśni
• Ból mięśni
• Ból szyi
• Ból ramion i nóg
• Zwiększone stężenia wapnia w moczu
• Zwiększone parcie na mocz
• Zmęczenie i brak energii
• Ból w klatce piersiowej
• Zaczerwienienie i ból w miejscu wstrzyknięcia
• Pragnienie
• Obecność przeciwciał przeciwko lekowi Natpar
• W badaniach krwi może wystąpić zmniejszone stężenie witaminy D i magnezu

Działania niepożądane o nieznanej częstości:

• Reakcje alergiczne (nadwrażliwość), takie jak: obrzęk twarzy, warg, ust lub języka; uczucie duszności; świąd; wysypka; pokrzywka
• Drgawki (napady) spowodowane małym stężeniem wapnia we krwi

Należy pamiętać, że niektóre działania niepożądane mogą być związane z dużym stężeniem wapnia we krwi (np. bóle głowy, nudności, wymioty, wysokie ciśnienie tętnicze, pragnienie), podczas gdy inne mogą wynikać z małego stężenia wapnia (np. mrowienie i drętwienie skóry, skurcze mięśni, drgawki).

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione powyżej, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Interakcje leku Natpar z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jest to szczególnie ważne, ponieważ Natpar może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, co może wpływać na ich działanie lub zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące leki:

• Digoksyna (naparstnica) – lek stosowany w leczeniu chorób serca. Jednoczesne stosowanie z Natpar może wpływać na działanie digoksyny z powodu zmian stężenia wapnia we krwi.
• Bisfosfoniany – leki stosowane w leczeniu osteoporozy, takie jak kwas alendronowy. Jednoczesne stosowanie z Natpar może osłabiać działanie bisfosfonianów.
• Leki wpływające na stężenie wapnia we krwi – takie jak lit lub niektóre leki moczopędne. Mogą one nasilać lub osłabiać efekt terapeutyczny Natpar poprzez wpływ na gospodarkę wapniową.

Inne potencjalne interakcje:

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Natpar z:

• Suplementami wapnia – dawkowanie powinno być ściśle kontrolowane przez lekarza
• Preparatami witaminy D – mogą wpływać na stężenie wapnia we krwi
• Lekami wpływającymi na czynność nerek – mogą zaburzać wydalanie wapnia i fosforanów

W trakcie leczenia Natpar lekarz będzie regularnie kontrolował stężenie wapnia i fosforanów we krwi oraz dostosowywał dawkowanie leków w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia interakcji i związanych z nimi działań niepożądanych.

Przed rozpoczęciem przyjmowania jakichkolwiek nowych leków, w tym preparatów dostępnych bez recepty, suplementów diety czy leków ziołowych, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ulotka Natpar – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów