Amizepin

Amizepin należy do grupy leków przeciwpadaczkowych. Wykazuje działanie przeciwdrgawkowe, może też modyfikować pewien rodzaj bólu i regulować zaburzenia nastroju.

Amizepin jest stosowany:
– w leczeniu niektórych rodzajów padaczki
– w leczeniu bólu występującego w przebiegu niektórych chorób neurologicznych, takich jak np. neuralgia nerwu trójdzielnego. Nie może być stosowany w bólach innego pochodzenia.
– w zapobieganiu dwubiegunowym zaburzeniom nastroju (naprzemiennym epizodom depresji i manii).

Padaczka
U dorosłych i dzieci powyżej 12 lat stosuje się początkowo 100 mg do 200 mg raz lub dwa razy na dobę. Dawkę stopniowo zwiększa się do 800 mg do 1200 mg na dobę, podawanych w trzech lub czterech dawkach podzielonych.

Niektórzy dorośli wymagają zastosowania leku w dawce 1600 mg, a nawet 2000 mg na dobę. Dawkę dobową należy przyjmować w 3-4 dawkach podzielonych.
U dzieci w wieku 12-15 lat dawka nie powinna być większa niż 1000 mg na dobę, powyżej 15 lat – nie większa niż 1200 mg.

Leczenie u dzieci w wieku 6-12 lat zwykle rozpoczyna się od dawki 100 mg do 200 mg na dobę (w przeliczeniu: 10–20 mg/kg masy ciała na dobę). Dawka podtrzymująca wynosi od 400 do 800 mg na dobę.

U dzieci w wieku poniżej 6 lat początkowo stosuje się od 10 do 20 mg/kg mc. na dobę w 2 do 3 dawkach podzielonych. Dawkę należy zwiększać co tydzień, podawać w 3 do 4 dawkach podzielonych, aż do uzyskania zadawalającego działania leczniczego. Dawka dobowa nie powinna być większa niż 35 mg/kg mc.

Neuralgia nerwu trójdzielnego
Dawka początkowa wynosi 100 mg dwa razy na dobę pierwszego dnia.
Dawkę dobową można zwiększać codziennie o 200 mg (po 100 mg co 12 godzin).

Nie należy przekraczać dawki 1200 mg na dobę. U większości pacjentów działanie przeciwbólowe występuje zwykle po dawce 400 mg do 800 mg na dobę. W czasie leczenia, przynajmniej 1 raz w ciągu 3 miesięcy, należy próbować zmniejszyć dawkę leku do najmniejszej dawki działającej, a nawet odstawić lek.

U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się podawanie dawki początkowej wynoszącej 100 mg dwa razy na dobę.

Zaburzenia nastroju
Zwykle stosowana dawka to 400 mg do 600 mg na dobę, podawanych w dwóch lub trzech dawkach podzielonych. Bardzo ważne, aby pacjent w czasie przyjmowania leku Amizepin regularnie poddawał się badaniom lekarskim. Lekarz może zalecić okresowe badania laboratoryjne krwi, szczególnie na początku leczenia. Przed zabiegiem operacyjnym lub dentystycznym należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Amizepin.

Występowanie objawów, takich jak trudności z oddychaniem, szybkie lub nieregularne bicie serca, utrata świadomości, omdlenie, drżenia, nudności lub wymioty, może świadczyć o zażyciu zbyt dużej dawki leku. W takich przypadkach należy zaprzestać stosowania leku i bezzwłocznie poinformować o tym lekarza.

Karbamazepina może zmniejszać tolerancję alkoholu. Podczas przyjmowania leku Amizepin nie należy pić alkoholu.

Nie należy jeść grejpfrutów ani pić soku grejpfrutowego, ponieważ może się nasilić działanie leku Amizepin. Inne soki, jak np. pomarańczowy lub jabłkowy nie wpływają na działanie leku.

W czasie ciąży ważne jest kontrolowanie stanów drgawkowych. Istnieje jednak ryzyko dla dziecka związane z przyjmowaniem leku przeciwpadaczkowego w czasie ciąży. Lekarz omówi z pacjentką potencjalny wpływ leku Amizepin na ciążę.

Nie należy przerywać stosowania leku Amizepin bez porozumienia się z lekarzem.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza. Karbamazepina przenika do mleka matki karmiącej. W szczególnych przypadkach, gdy lekarz zgadza się na karmienie piersią, należy obserwować, czy u karmionego dziecka nie pojawiają się działania niepożądane. W razie ich wystąpienia (np. nadmiernej senności), należy zaprzestać karmienia piersią i porozumieć się z lekarzem.