Cefepime TZF

Lek Cefepime TZF zawiera substancję czynną cefepim, która należy do grupy cefalosporyn. Ten rodzaj antybiotyków działa podobnie jak penicylina. Lek podawany jest dożylnie we wstrzyknięciach lub w infuzji.

Wskazania do stosowania
Cefepime TZF jest stosowany w leczenie niżej wymienionych zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cefepim.

Dorośli:
– Bakteriemia (obecność bakterii we krwi) współistniejąca z jednym z wymienionych poniżej zakażeń lub potencjalnie z nim związana
– Ciężkie zapalenie płuc
– Ciężkie zakażenia dróg moczowych
– Zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej, w razie potrzeby w skojarzeniu z innym antybiotykiem
– Zakażenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych – Leczenie empiryczne napadów gorączki nieznanego pochodzenia u pacjentów z osłabioną odpornością (leczenie empiryczne epizodów gorączkowych u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką neutropenią), w razie potrzeby w skojarzeniu z innym antybiotykiem

Dzieci:
– Bakteriemia (obecność bakterii we krwi) współistniejąca z jednym z wymienionych poniżej zakażeń lub potencjalnie z nim związana
– Ciężkie zapalenie płuc
– Ciężkie zakażenia dróg moczowych
– Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
– Leczenie empiryczne napadów gorączki nieznanego pochodzenia u pacjentów z osłabioną odpornością (leczenie empiryczne epizodów gorączkowych u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką neutropenią), w razie potrzeby w skojarzeniu z innym antybiotykiem.

Lek Cefepime TZF zwykle podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę.
Podaje się go we wstrzyknięciu domięśniowym lub w postaci kroplówki (infuzja dożylna) lub poprzez wstrzyknięcie bezpośrednio do żyły.

Dawkowanie ustala lekarz w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia, wieku pacjenta, masy ciała i czynności nerek pacjenta.

Dawkowanie u pacjentów z prawidłową czynnością nerek
Dorośli i młodzież o masie ciała powyżej 40 kg (w wieku powyżej 12 lat)
Wielkość pojedynczej dawki cefepimu i odstęp pomiędzy dawkami

Ciężkie zakażenia – 2 g co 12 godzin:
− Posocznica
− Zapalenie płuc
− Powikłane zakażenia dróg moczowych
− Zakażenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych.

Bardzo ciężkie zakażenia – 2 g co 8 godzin:
− Zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej
− Leczenie empiryczne epizodów gorączkowych u pacjentów z neutropenią.

Czas leczenia wynosi zwykle 7 do 10 dni. Na ogół produktu Cefepime TZF nie należy podawać krócej niż przez 7 dni i dłużej niż przez 14 dni.
W przypadku leczenia empirycznego epizodów gorączkowych u pacjentów z neutropenią czas leczenia wynosi zwykle 7 dni lub do ustąpienia neutropenii.

Dzieci w wieku od 1 miesiąca do 12 lat i (lub) o masie ciała 40 kg lub poniżej

U dzieci w wieku 1 do 2 miesięcy wystarcza dawkowanie 30 mg/kg mc. co 12 lub 8 godzin. Podczas podawania cefepimu dzieci w tym wieku powinny być pod stałą kontrolą.

U dzieci o masie ciała powyżej 40 kg zalecane jest dawkowanie jak u dorosłych (patrz tabela). U dzieci w wieku powyżej 12 lat o masie ciała poniżej 40 kg należy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi dawkowania u młodszych pacjentów o masie ciała poniżej lub równym 40 kg. Dawkowanie u dzieci nie może przekraczać maksymalnej dawki dla dorosłych (2 g co 8 godzin).

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg (w wieku około 12 lat)
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania, aby zrekompensować wolniejsze wydalanie przez nerki. Pierwsza dawka dla pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek jest taka sama, jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, czyli 2 g cefepimu.

Dalsze dawkowanie (dawki podtrzymujące) przedstawiono w poniższej tabeli

Pacjenci dializowani
Zaleca się następujące dawkowanie:
− 1 g cefepimu w pierwszej dobie leczenia, następnie 0,5 g cefepimu na dobę, we wszystkich zakażeniach, z wyjątkiem pacjentów z gorączką neutropeniczną. W tym ostatnim przypadku dawka wynosi 1 g na dobę.
Cefepim należy w miarę możliwości podawać codziennie o tej samej porze dnia, a w dniach, w których odbywa się dializa, po jej zakończeniu.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek poddawanych ciągłej dializie otrzewnowej zaleca się następujące dawkowanie:
− 1 g cefepimu co 48 godzin w ciężkich zakażeniach (posocznica, zapalenie płuc, powikłane zakażenia dróg moczowych, zakażenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych);
− 2 g cefepimu co 48 godzin w bardzo ciężkich zakażeniach (zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej, leczenie empiryczne gorączki neutropenicznej).

Dzieci w wieku od 1 miesiąca i o masie ciała do 40 kg (w wieku około 12 lat)
Jedna dawka 50 mg/kg mc. u dzieci w wieku od ponad 2 miesięcy do 12 lat oraz jedna dawka 30 mg/kg mc. u dzieci w wieku 1 do 2 miesięcy odpowiada dawce 2 g u dorosłych. Z tego względu u dzieci zaleca się podobne wydłużenie odstępu pomiędzy dawkami i/lub zmniejszenie dawki, jak u dorosłych, zgodnie z poniższymi tabelami.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zmiana dawki nie jest konieczna.

Pacjenci w podeszłym wieku
Ze względu na zwiększone ryzyko zaburzenia czynności nerek, u pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas dobierania dawki i monitorować czynność nerek. Jeśli wystąpią zaburzenia czynności nerek, lekarz zmieni dawkowanie leku.

Jeśli pacjent sądzi, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku, należy natychmiast zwrócić się do lekarza, ponieważ w takim wypadku mogą ewentualnie wystąpić działania niepożądane o większym nasileniu.

Brak danych.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciążą
Leku Cefepime TZF nie należy stosować podczas ciąży, chyba że w opinii lekarza jest to bezwzględnie konieczne.

Karmienie piersią
Cefepim przenika do mleka kobiecego, dlatego lek Cefepime TZF należy stosować w okresie karmienia piersią wyłącznie po starannym rozważeniu przez lekarza stosunku korzyści do ryzyka.