Verorab

Szczepionka VERORAB jest wskazana w zapobieganiu wściekliźnie u dzieci i dorosłych. Może być stosowana przed i po ekspozycji, jako szczepienie pierwotne lub jako dawka przypominająca.

Zapobieganie wściekliźnie przed ekspozycją (szczepienie przed ekspozycją)
Szczepienie przed ekspozycją powinno być proponowane osobom z grup wysokiego ryzyka zakażenia się wirusem wścieklizny. Powinni być szczepieni wszyscy, którzy są stale narażeni na zakażenie np. pracownicy laboratoriów z działu diagnostycznego, naukowo-badawczego i produkcyjnego wykonujący prace z wirusem wścieklizny. Odporność powinna być podtrzymywana poprzez stosowanie dawek przypominających (patrz „Dawkowanie”).

Szczepienie jest także zalecane dla poniżej wymienionych grup, biorąc pod uwagę częstość narażenia na ryzyko zakażenia:
–lekarze weterynarii i ich asystenci, opiekunowie zwierząt (łącznie z tymi, którzy mają kontakt z nietoperzami) oraz leśnicy (myśliwi) i preparatorzy zwierząt,
–osoby, mające kontakt z potencjalnie wściekłymi zwierzętami (takimi jak psy, koty, skunksy, szopy pracze, nietoperze),
–dorośli i dzieci przebywające lub podróżujące do obszarów, gdzie występuje zagrożenie zakażenia się wścieklizną.

Zapobieganie wściekliźnie po ekspozycji (szczepienie po ekspozycji)
W przypadku istnienia najmniejszego ryzyka zakażenia wścieklizną należy niezwłocznie wykonać szczepienie. Szczepienie musi być koniecznie wykonane w specjalistycznym ośrodku pod kontrolą lekarza. Leczenie po ekspozycji obejmuje miejscowe, nieswoiste leczenie rany, uodpornienie bierne za pomocą immunoglobulin przeciw wściekliźnie i szczepienie. Leczenie powinno być dostosowane do rodzaju kontaktu lub rany, stanu zwierzęcia oraz stanu uodpornienia pacjenta (patrz punkt „Dawkowanie”). Miejscowe leczenie rany musi być przeprowadzone we wszystkich przypadkach.

Jaki jest skład Verorab, jakie substancje zawiera?

Substancjami czynnymi szczepionki w jednej dawce (0,5 ml) po rekonstytucji są:
Wirus wścieklizny*, szczep Wistar Rabies PM/WI38 1503-3M (inaktywowany) nie mniej niż 2,5 j.m.**
* namnażany w komórkach VERO
** ilość oznaczana za pomocą testu NIH (National Institutes of Health test) zgodnie z międzynarodowym standardem.

Pozostałe składniki to:
Proszek: maltoza, albumina ludzka
Rozpuszczalnik: sodu chlorek, woda do wstrzykiwań

Dawkowanie preparatu Verorab – jak stosować ten lek?

Dawkowanie
Jedna dawka to 0,5 ml szczepionki podanej domięśniowo.
VERORAB może być podawany u dzieci i dorosłych w tych samych dawkach.

Tę szczepionkę zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Szczepienie przed ekspozycją

Szczepienie pierwotne
Podaje się po jednej dawce, po 0,5 ml szczepionki VERORAB w 0, 7 i 28 dniu (w sumie 3 dawki). Dawka wyznaczona na dzień 28 może być podana w 21 dniu.

Zaleca się dawki przypominające i regularne badania serologiczne w celu oceny statusu serokonwersji. Częstość podawania dawek przypominających i wykonywania badań serologicznych jest podana w Tabeli 1 w załączonej poniżej ulotce dla pacjenta.

Każda dawka przypominająca to podanie jednej dawki 0,5 ml.

U osób z zaburzoną odpornością, w okresie od 2 do 4 tygodni po szczepieniu powinno być przeprowadzone badanie serologiczne. Jeśli badanie wykaże poziom przeciwciał poniżej 0,5 j.m./ml, uzasadnione jest podanie dodatkowej dawki.

Sposób podawania
Szczepionka VERORAB jest podawana domięśniowo, najczęściej w przednio-boczną część uda do 12 miesiąca życia i w mięsień naramienny powyżej tego wieku.
Jeśli stosowane jest szczepienie według schematu Zagrzeb, w dniu 0 jedna dawka powinna być podana w każdy mięsień naramienny (lewy i prawy) a następnie jedna dawka w dniu 7 i dniu 21.
Szczepionki VERORAB nie wolno podawać w okolicę mięśni pośladkowych.
Szczepionki nie wolno podawać donaczyniowo.

Szczegółowe informacje na temat stosowania szczepionki, znajdują się w ulotce doączonej do w dolnej części strony.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Brak informacji.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Verorab – czy mogę spożywać alkohol?

Brak odrnębnych zaleceń.

Czy można stosować Verorab w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża
Jedno badanie toksyczności u zwierząt przeprowadzone z inną inaktywowaną szczepionką przeciw wściekliźnie VERORABVAX nie wykazało szkodliwego wpływu na płodność samic ani na rozwój płodu. Kliniczne zastosowanie szczepionek przeciw wściekliźnie (inaktywowany szczep „WISTAR Rabies PM/WI38 1503-3M) u niewielkiej liczby kobiet w ciąży nie wykazało zniekształcającego ani toksycznego działania na płód. Biorąc pod uwagę ciężki przebieg choroby, w przypadku wysokiego ryzyka zakażenia szczepienie w okresie ciąży, powinno być przeprowadzone zgodnie z zalecanym schematem szczepienia.

Karmienie piersią
Ta szczepionka może być stosowana w okresie karmienia piersią. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tej szczepionki.

Ulotka Verorab – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów