Peglotykaza to rekombinowany enzym urikaza podobny do świńskiego, który metabolizuje kwas moczowy do alantoiny. Alantoina jest pięć do dziesięciu razy bardziej rozpuszczalna niż kwas moczowy, co zmniejsza ryzyko tworzenia się osadów.
Peglotykaza jest lekiem stosowanym w leczeniu ciężkiej, opornej na leczenie, przewlekłej dny moczanowej. Jest to leczenie trzeciego rzutu u osób, u których inne leki nie są tolerowane. Lek podaje się dożylnie.
Peglotykaza jest pegylowana, co zwiększa jej okres półtrwania eliminacji z około ośmiu godzin do dziesięciu lub dwunastu dni i zmniejsza immunogenność obcego białka urikazy. Ta modyfikacja pozwala na dawkowanie co dwa do czterech tygodni, zwiększając jej przydatność do długotrwałego leczenia.
Peglotykaza jest białkiem tetramerycznym składającym się z czterech identycznych łańcuchów o długości około 300 aminokwasów każdy. Około dziewięć z 30 reszt lizyny w każdym łańcuchu jest pegylowanych. Te łańcuchy PEG składają się z około 225 jednostek glikolu etylenowego każda (10 kg/mol PEG).
Warto jednak zauważyć, że około 40% osób rozwija oporność na lek z czasem. W przypadku osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, peglotykaza może wywołać ciężką, zagrażającą życiu hemolizę z methemoglobinemią; jest więc przeciwwskazana u takich osób. Peglotykaza może również wykazywać immunogenność.
Krystexxa to lek na receptę, który zawiera substancję czynną peglotykazę. Jest to lek przeciwdnawowy stosowany w leczeniu ciężkiej, przewlekłej postaci dny moczanowej u dorosłych pacjentów, którzy nie reagują na inne leki przeciwdnawe lub nie mogą ich przyjmować. Lek zawiera enzym o nazwie urykaza, który przekształca kwas moczowy w substancję zwaną alantoiną, która może być łatwo usuwana z organizmu z moczem.
