Retacrit

Retacrit zawiera białko zwane epoetyna zeta, które pobudza szpik kostny do wytwarzania większej liczby czerwonych krwinek zawierających hemoglobinę (substancję transportującą tlen). Epoetyna zeta jest kopią ludzkiego białka o nazwie erytropoetyna i ma takie samo działanie jak ona.

Zastosowania leku Retacrit
− Leczenie objawowej niedokrwistości (zmniejszonej liczby krwinek czerwonych) związanej z przewlekłą niewydolnością nerek (choroby nerek) u pacjentów dorosłych, dzieci i osób dorastających, poddawanych hemodializie.
− Leczenie objawowej niedokrwistości związanej z przewlekłą niewydolnością nerek (choroby nerek) u pacjentów dorosłych poddawanych dializie otrzewnowej.
− Leczenie ciężkiej niedokrwistości związanej z chorobą nerek, z towarzyszącymi objawami klinicznymi u pacjentów dorosłych z niewydolnością nerek, nie poddawanych jeszcze dializie.
− Leczenie niedokrwistości i ograniczenie konieczności transfuzji krwi u pacjentów dorosłych, otrzymujących chemioterapię z powodu nowotworów litych, złośliwym chłoniakiem (rak układu limfatycznego) lub szpiczakiem mnogim (rak szpiku kostnego), jeśli według lekarza może zaistnieć pilna konieczność transfuzji.
− U pacjentów z umiarkowaną niedokrwistością przygotowywanych do zabiegu chirurgicznego, od których pobiera się krew przed zabiegiem, by móc im podać ich własną krew w trakcie lub po zabiegu (pobieranie krwi do autotransfuzji).
− U dorosłych pacjentów z umiarkowaną niedokrwistością, u których jest planowany rozległy zabieg ortopedyczny (operacja dotycząca kości) (np. wymiana stawu biodrowego lub kolanowego), w celu ograniczenia konieczności transfuzji.

Jaki jest skład Retacrit, jakie substancje zawiera?

– Substancją czynną leku jest epoetyna zeta (wytwarzana metodą rekombinacji DNA w liniach komórkowych CHO (Chinese Hamster Ovary)).

Retacrit 1 000 IU/0,3 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,3 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 1 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 3 333 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 2 000 IU/0,6 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,6 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 2 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 3 333 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 3 000 IU/0,9 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,9 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 3 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 3 333 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 4 000 IU/0,4 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,4 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 4 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 10 000 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 5 000 IU/0,5 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,5 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 5 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 10 000 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 6 000 IU/0,6 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,6 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 6 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 10 000 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 8 000 IU/0,8 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,8 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 8 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 10 000 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 10 000 IU/1,0 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 1,0 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 10 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 10 000 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 20 000 IU/0,5 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,5 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 20 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 40 000 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 30 000 IU/0,75 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 0,75 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 30 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 40 000 IU epoetyny zeta na ml.

Retacrit 40 000 IU/1,0 ml – roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce
1 ampułkostrzykawka z 1,0 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 40 000 jednostek międzynarodowych (IU) epoetyny zeta (rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny). Roztwór zawiera 40 000 IU epoetyny zeta na ml.

Pozostałe składniki leku to: disodu fosforan dwuwodny, sodu diwodorofosforan dwuwodny, sodu chlorek, wapnia chlorek dwuwodny, polisorbat 20, glicyna, leucyna, izoleucyna, treonina, kwas glutaminowy, fenyloalanina, woda do wstrzykiwań, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), kwas solny (do ustalenia pH).

Dawkowanie preparatu Retacrit – jak stosować ten lek?

Leczenie lekiem Retacrit zwykle rozpoczyna się pod kontrolą lekarza. Retacrit może być wstrzykiwany przez lekarza, przeszkoloną pielęgniarkę lub inną osobę z personelu medycznego.

W przypadku, gdy Retacrit podawany jest podskórnie, pacjent może sam wstrzykiwać sobie preparat, po otrzymaniu instrukcji, jak to należy robić. Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Informacje o dawkowaniu
Podawana dawka zależy od masy ciała pacjenta w kilogramach.

Lekarz wykona odpowiednie badania, np. badanie krwi, aby podjąć decyzję, czy konieczne jest podanie pacjentowi leku Retacrit. Lekarz obliczy właściwą dawkę leku Retacrit dla danego pacjenta, czas trwania leczenia, oraz określi drogę podawania. Decyzje te zależą od przyczyny niedokrwistości.

Lekarz zaleci najmniejszą, skuteczną dawkę, zapewniającą opanowanie objawów niedokrwistości.

Jeśli u pacjenta nie występuje właściwa reakcja na Retacrit, lekarz sprawdzi dawkę leku i poinformuje pacjenta, jeśli będzie konieczna zmiana dawki.

Przed lub podczas stosowania leku Retacrit pacjent może otrzymywać dodatkowo preparaty zawierające żelazo, tak aby kuracja lekiem Retacrit była bardziej skuteczne.

Stosowanie u pacjentów z chorobą nerek
Retacrit można podawać pod skórę (podanie podskórne) lub wstrzykiwać do żyły lub kaniuli umieszczonej w żyle.

Stosowanie u pacjentów dorosłych poddawanych hemodializie
Lekarz będzie utrzymywać stężenie hemoglobiny u pacjenta w zakresie od 10 do 12 g/dl (6,2-7,5 mmol/l).

Retacrit może być podawany pacjentowi w trakcie dializy lub po przeprowadzeniu dializy.

Zalecana dawka początkowa leku Retacrit to 50 IU/kg (jednostek międzynarodowych na kilogram masy ciała). Podaje się ją 3 razy w tygodniu. Jeśli roztwór jest podawany dożylnie, czas podania leku powinien wynosić od 1 do 5 minut.

W zależności od tego, jak niedokrwistość reaguje na leczenie, dawkę można dostosowywać w przybliżeniu co 4 tygodnie, aż do uzyskania kontroli nad stanem pacjenta.

Lekarz zleci regularne badania krwi, aby uzyskać pewność, że lek wciąż działa we właściwy sposób.

Po uzyskaniu kontroli nad stanem pacjenta, pacjent będzie otrzymywał regularne dawki leku Retacrit 2 lub 3 razy w tygodniu. Dawki te mogą nie być tak duże, jak początkowo.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat) poddawanych hemodializie
U dzieci lekarz będzie utrzymywać stężenie hemoglobiny w zakresie od 9,5 do 11 g/dl.

Retacrit należy podawać po przeprowadzeniu dializy.

Podawana dawka zależy od masy ciała dziecka lub nastolatka, wyrażonej w kilogramach. Zalecana dawka początkowa to 50 IU/kg. Podaje się ją 3 razy w tygodniu przez wstrzyknięcie do żyły (przez 1-5 minutę).

W zależności od tego, jak niedokrwistość reaguje na leczenie, dawkę można dostosowywać w przybliżeniu co 4 tygodnie, aż do uzyskania kontroli nad stanem pacjenta. Lekarz zleci regularne badania krwi, aby uzyskać pewność, że cel ten został osiągnięty.

Stosowanie u pacjentów dorosłych poddawanych dializie otrzewnowej
Lekarz będzie utrzymywać stężenie hemoglobiny u pacjenta w zakresie od 10 do 12 g/dl.

Zalecana dawka początkowa to 50 IU/kg. Podawana jest dwa razy w tygodniu.

W zależności od tego, jak niedokrwistość reaguje na leczenie, dawkę można dostosowywać w przybliżeniu co 4 tygodnie, aż do uzyskania kontroli nad stanem pacjenta.

Lekarz zleci regularne badania krwi, aby uzyskać pewność, że lek wciąż działa we właściwy sposób.

Stosowanie u pacjentów dorosłych z chorobą nerek, ale nie poddawanych dializie
Zalecana dawka początkowa to 50 IU/kg. Podawana jest 3 razy w tygodniu.

Lekarz może dostosowywać dawkę początkową, aż do osiągnięcia kontroli nad stanem pacjenta. Po uzyskaniu kontroli nad stanem pacjenta, pacjent będzie otrzymywał regularne dawki leku Retacrit 3 razy w tygodniu, lub jeśli lek podaje się przez wstrzyknięcia podskórne – raz w tygodniu albo raz co dwa tygodnie, Dawka maksymalna nie powinna przekraczać 150 IU/kg mc. 3 razy na tydzień, 240 IU/kg mc. (maksymalnie do 20 000 IU) raz na tydzień lub 480 IU/kg mc. (maksymalnie do 40 000 IU) raz co dwa tygodnie.

Lekarz zleci regularne badania krwi, aby uzyskać pewność, że lek wciąż działa we właściwy sposób.

U niektórych pacjentów z bardziej wydłużonymi odstępami w dawkowaniu (powyżej jednego tygodnia) odpowiednie stężenia hemoglobiny mogą nie być podtrzymane i lekarz może zwiększyć dawkę lub częstość podawania.

Stosowanie u pacjentów dorosłych, poddawanych chemioterapii
Lekarz może rozpocząć stosowanie leku Retacrit, jeśli stężenie hemoglobiny u pacjenta wynosi 10 g/dl lub mniej.

Po rozpoczęciu leczenia lekarz będzie utrzymywać stężenie hemoglobiny u pacjenta w zakresie od 10 do 12 g/dl.

Zalecana dawka początkowa to 150 IU/kg. Podawana jest 3 razy w tygodniu przez wstrzyknięcie podskórne. Alternatywnie, lekarz może zalecić dawkę początkową 450 IU/kg raz w tygodniu. Lekarz może dostosowywać dawkę początkową w zależności od tego, jak niedokrwistość reaguje na leczenie.

Zwykle pacjent otrzymuje Retacrit przez okres do 1 miesiąca po zakończeniu chemioterapii.

Stosowanie u pacjentów dorosłych, przygotowywanych do zabiegu z zastosowaniem autotransfuzji
Zalecana dawka początkowa to 600 IU/kg. Podaje się ją 2 razy w tygodniu przez wstrzyknięcie do żyły. Pacjent otrzymuje Retacrit przez 3 tygodnie przed zabiegiem chirurgicznym. Stosowane jest również podawanie żelaza w trakcie leczenia, celem zwiększenia skuteczności działania leku Retacrit.

Stosowanie u pacjentów dorosłych przygotowywanych do poważnej operacji ortopedycznej (dotyczącej kości)
Dawki 600 IU/kg mc. podaje się przez wstrzyknięcia podskórne raz w tygodniu przez 3 tygodnie przed zabiegiem oraz w dniu zabiegu. Jeśli zachodzi konieczność skrócenia czasu oczekiwania na zabieg, dawki 300 IU/kg mc. podaje się codziennie przez 10 dni przed zabiegiem, w dniu zabiegu oraz przez 4 dni bezpośrednio po zabiegu. Jeśli wyniki badań przed operacją wykażą, że stężenie hemoglobiny jest zbyt duże, leczenie zostanie przerwane.

Ważne jest, aby podczas stosowania leku Retacrit stężenie żelaza we krwi było prawidłowe. W razie potrzeby, pacjent otrzyma codziennie doustne dawki żelaza, najlepiej przed rozpoczęciem stosowania leku Retacrit.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Retacrit charakteryzuje się szerokim marginesem bezpieczeństwa i jest mało prawdopodobne, by pojawiły się objawy niepożądane, wynikające z przedawkowania. Jeśli pacjent sądzi, iż wstrzyknięto zbyt dużą ilość leku Retacrit, powinien natychmiast poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Retacrit – czy mogę spożywać alkohol?

Brak danych.

Czy można stosować Retacrit w okresie ciąży i karmienia piersią?

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.

Retacrit należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią jedynie wtedy, kiedy potencjalne korzyści związane z podawaniem leku przeważają nad ryzykiem dla płodu lub dziecka.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.

Ulotka Retacrit – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów