Xylodont 2% / Xylodont 2% z adrenaliną

Lidokaina, substancja czynna leku, jest środkiem miejscowo znieczulającym o budowie amidowej. Jej właściwości wynikają z hamowania prądów jonowych odpowiedzialnych za powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu.

Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko.

Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub braku adrenaliny, środka obkurczającego naczynia krwionośne.

Lidokaina jest szybko metabolizowana w wątrobie (jej główne metabolity to monoetyloglicynoksylidyd i glicynoksylidyd).

Metabolity i lek w postaci niezmienionej wydalane są z moczem.

Wiązanie z białkami surowicy wynosi od 60% do 80%, przy stężeniu lidokainy od 1 do 4 μg/ml. Po podaniu dożylnym w postaci bolusa okres półtrwania wynosi 1,5-2 godzin.

Wskazania:
Znieczulenie miejscowe (nasiękowe i blokady nerwów) do wszelkich zabiegów zachowawczych i chirurgicznych w stomatologii.

Xylodont z adrenaliną 1:100 000 wskazany jest w przypadku, gdy pożądane jest osiągnięcie znieczulenia miejscowego o przedłużonym czasie. Xylodont z adrenaliną 1:80 000 i 1:50 000 należy stosować wyłącznie w sytuacji gdy konieczne jest osiągnięcie stanu miejscowej anemizacji w celu redukcji krwawienia.

Jaki jest skład Xylodont 2% / Xylodont 2% z adrenaliną, jakie substancje zawiera?

XYLODONT 2%
1 ml roztworu zawiera 20 mg lidokainy chlorowodorku (Lidocaini hydrochloridum). 1,8 ml roztworu (1 wkład) zawiera 36 mg lidokainy chlorowodorku (Lidocaini hydrochloridum).

XYLODONT 2% z adrenaliną 1:100 000
1 ml roztworu zawiera 20 mg lidokainy chlorowodorku (Lidocaini hydrochloridum) i 0,01 mg adrenaliny w postaci adrenaliny winianu.
1,8 ml roztworu (1 wkład) zawiera 36 mg lidokainy chlorowodorku (Lidocaini hydrochloridum) i 0,018 mg adrenaliny w postaci adrenaliny winianu.

XYLODONT 2% z adrenaliną 1:80 000
1 ml roztworu zawiera 20 mg lidokainy chlorowodorku (Lidocaini hydrochloridum) i 0,0125 mg adrenaliny w postaci adrenaliny winianu.
1,8 ml roztworu (1 wkład) zawiera 36 mg lidokainy chlorowodorku (Lidocaini hydrochloridum) i 0,0225 mg adrenaliny w postaci adrenaliny winianu.

XYLODONT 2% z adrenaliną 1:50 000
1 ml roztworu zawiera 20 mg lidokainy chlorowodorku (Lidocaini hydrochloridum) i 0,02 mg adrenaliny w postaci adrenaliny winianu.
1,8 ml roztworu (1 wkład) zawiera 36 mg lidokainy chlorowodorku (Lidocaini hydrochloridum) i 0,036 mg adrenaliny w postaci adrenaliny winianu.

Pozostałe składniki: Xylodont 2% zawiera substancje pomocnicze: sodu chlorek i wodę do wstrzykiwań, zaś Xylodont 2% z adrenaliną dodatkowo sodu pirosiarczyn.

Dawkowanie preparatu Xylodont 2% / Xylodont 2% z adrenaliną – jak stosować ten lek?

1 do 2 ml lub więcej w zależności od zabiegu, nasiękowo lub jako blokada nerwu obwodowego. Roztwór znieczulający należy wstrzykiwać małymi dawkami z szybkością ok. 1 ml/min., po uprzedniej aspiracji.

U zdrowej osoby dorosłej, która nie otrzymała środków uspokajających, maksymalna dawka podana albo jednorazowo albo w kilku kolejnych wstrzyknięciach przez okres nie dłuższy niż 90 minut, wynosi 7 mg chlorowodorku lidokainy na kilogram masy ciała, do całkowitej dawki nie przekraczającej 550 mg chlorowodorku lidokainy, oraz 0,2 mg adrenaliny. Dawka maksymalna: 1000 mg lidokainy na 24 godziny.

U dzieci podane dawki należy zmniejszyć w zależności od masy ciała i wieku.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Xylodont jest za mocne lub za słabe, należy poinformować lekarza.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Należy unikać przedawkowania środka znieczulającego i nigdy nie podawać kolejno dwóch maksymalnych dawek, jeżeli przerwa pomiędzy nimi jest mniejsza niż 24 godziny.

Wskazane jest stosowanie niższych stężeń i dawek, które pozwolą uzyskać żądane działanie znieczulające.

Opisywano następujące działania toksyczne w wyniku przedawkowania:
– pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacją, zawrotami głowy, rozszerzeniem źrenic, przyspieszonym metabolizmem oraz podwyższoną temperaturą ciała;
– po bardzo dużych dawkach: szczękościsk i drgawki.

Postępowanie
Po wystąpieniu pierwszego niepokojącego objawu należy przerwać podawanie leku. Należy ułożyć pacjenta w pozycji poziomej i upewnić się, że oddycha swobodnie; jeśli nie, należy podać tlen, a w przypadku bezdechu zastosować sztuczne oddychanie.

Należy unikać stosowania analeptyków działających na rdzeń przedłużony, by nie pogarszać stanu pacjenta poprzez zwiększenie zużycia tlenu.

Drgawki można opanować podaniem diazepamu w dawkach od 10 do 20 mg dożylnie.

Nie zaleca się stosowania barbituranów, by nie nasilać depresji rdzenia przedłużonego.

Poprawę stanu układu krążenia można uzyskać przez dożylne zastosowanie glikokortykosteroidów. Dodatkowo można włączyć rozcieńczone roztwory środków pobudzających receptory alfa i beta o działaniu obkurczającym naczynia (np. mefentermina, metaraminol, itp.) lub siarczanu atropiny.

Zawsze należy mieć do natychmiastowej dyspozycji odpowiedni zestaw niezbędny do udzielenia natychmiastowej pomocy, oraz odpowiednio przeszkolony personel.

W kilku przypadkach stwierdzono po zastosowaniu środków miejscowo znieczulających, przy braku nadwrażliwości osobniczej w wywiadzie, wystąpienie groźnych powikłań, nawet o tragicznym przebiegu.

Xylodont z adrenaliną zawiera pirosiarczyn sodu; ten związek może powodować reakcję alergiczną u osób nadwrażliwych, szczególnie z astmą oskrzelową.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Xylodont 2% / Xylodont 2% z adrenaliną – czy mogę spożywać alkohol?

Brak danych.

Czy można stosować Xylodont 2% / Xylodont 2% z adrenaliną w okresie ciąży i karmienia piersią?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Leku XYLODONT nie należy stosować w okresie ciąży.

Skutki uboczne Xylodont 2% / Xylodont 2% z adrenaliną, jakie są działania niepożądane?

Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania lidokainy, są podobne do tych obserwowanych przy stosowaniu innych środków miejscowo znieczulających o budowie amidowej. Zależą one od dawki i mogą być spowodowane dużym stężeniem leku w osoczu, wynikającym z przedawkowania, szybkiego wchłaniania lub przypadkowego wstrzyknięcia do naczynia. Mogą być również spowodowane nadwrażliwością, idiosynkrazją lub zmniejszoną tolerancją pacjenta.

Opisywano następujące działania niepożądane:

Zaburzenia układu nerwowego:

• Pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacja, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, przyspieszony metabolizm oraz podwyższona temperatura ciała. Po bardzo dużych dawkach: szczękościsk i drgawki.

Zaburzenia naczyń:

• Rozszerzenie naczyń, nadciśnienie.

Zaburzenia serca:

• Zaburzenia rytmu serca, bradykardia.

Zaburzenia układu immunologicznego:

• Reakcje alergiczne (w najcięższych przypadkach wstrząs anafilaktyczny). Reakcje uczuleniowe na lidokainę występują bardzo rzadko (<1/10 000); jeśli wystąpią, należy postępować w sposób typowy.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:

• Przyspieszenie oddechu, rozszerzenie oskrzeli.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• Nudności, wymioty.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

• Zmiany skórne, pokrzywka, obrzęk, pocenie się.

Środek obkurczający naczynia krwionośne może spowodować wystąpienie następujących reakcji, zwłaszcza u osób z chorobą układu sercowo-naczyniowego: niepokój, pocenie się, zaburzenia oddychania, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie (co może być groźne u pacjentów z utrwalonym nadciśnieniem oraz u pacjentów z nadczynnością tarczycy), silny ból głowy, światłowstręt, ból zamostkowy, wymioty.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niewymienione w ulotce, należy poinformować o tym lekarza.

Interakcje leku Xylodont 2% / Xylodont 2% z adrenaliną z innymi lekami

Preparaty zawierające adrenalinę należy stosować ostrożnie u osób leczonych inhibitorami MAO oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (leki stosowane m.in. w psychiatrii). W każdym przypadku należy stosować najniższe dawki i stężenia konieczne do osiągnięcia pożądanego działania. Pacjent musi być pod ścisłym nadzorem, a podawanie leku należy natychmiast przerwać po wystąpieniu pierwszego niepokojącego objawu (np. zaburzenia ze strony narządów zmysłów).

Roztwory zawierające adrenalinę mogą wykazywać klinicznie istotne interakcje z inhibitorami MAO oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (ciężkie nadciśnienie), a także z pochodnymi fenotiazyny lub butyrofenonu (możliwe odwrócenie działania adrenaliny zwiększającego ciśnienie).

Należy poinformować lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio przez pacjenta, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Ulotka Xylodont 2% / Xylodont 2% z adrenaliną – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów