Pankuronium

Pankuronium to substancja czynna, która jest długodziałającym lekiem zwiotczającym mięśnie szkieletowe z grupy niedepolaryzujących. Działa jako antagonistycznie wobec acetylocholiny na połączeniach nerwowo-mięśniowych, wypierając acetylocholinę z jej postsynaptycznych receptorów nikotynowych dla acetylocholiny.

Pankuronium zostało wprowadzone na rynek w 1972 roku. Jest substancją blokującą przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, działa silniej niż kurara, neurotoksyna pozyskiwana z roślin, wykorzystywana przez Indian do zatruwania strzał używanych w czasie polowań, przy czym wykazuje mniejszy wpływ na układ krążenia i uwalnianie histaminy.

Substancję stosuje się jako środek zwiotczający mięśnie poprzecznie prążkowane w czasie zabiegów chirurgicznych w znieczuleniu ogólnym oraz podczas intubacji dotchawiczej. W USA, w Stanach, gdzie kara śmierci jest legalna, pankuronium stosuje się jako jedną z substancji podawaną skazańcom w czasie farmakologicznej egzekucji.

Pankuronium jest wydalane z organizmu w niezmienionej postaci (około 60-70 %) oraz jako metabolity (30-50%), głównie z moczem przez nerki oraz w niewielkiej ilości z kałem. Eliminacja substancji może ulec wydłużeniu u pacjentów z niewydolnością nerek oraz wątroby.