Lomitapid

Lomitapid jest selektywnym inhibitorem wewnątrzkomórkowego, mikrosomalnego białka transportującego trójglicerydy (MTP), które występuje w świetle retikulum endoplazmatycznego i odpowiada za wiązanie pojedynczych cząsteczek lipidów oraz ich transport między błonami. Białko MTP odgrywa kluczową rolę w gromadzeniu w wątrobie i jelitach lipoprotein zawierających apolipoproteinę B. Inhibitory MTP zmniejszają wydzielanie lipoprotein i stężenie krążących lipidów związanych z lipoproteinami, w tym cholesterolu i trójglicerydów.

Bezwzględna dostępność biologiczna lomitapidu po podaniu p.o. wynosi 7%, a t max 4–8 h. Czynnikiem ograniczającym wchłanianie nie jest szybkość przenikania substancji czynnej przez ścianę jelita, lecz przede wszystkim efekt pierwszego przejścia przez wątrobę. Parametry farmakokinetyczne lomitapidu są niemal liniowe przy podaniu pojedynczych dawek p.o. z zakresu terapeutycznego; w przypadku niezalecanych do stosowania dawek >60 mg zaznacza się tendencja ku farmakokinetyce nieliniowej.

Lomitapid jest w dużym stopniu metabolizowany, głównie przez CYP3A4; izoenzymy CYP2E1, 1A2, 2B6, 2C8 i 2C19 uczestniczą w metabolizmie lomitapidu w mniejszym stopniu, a izoenzymy CYP2D6 i 2C9 nie biorą w nim udziału. Po podaniu p.o. roztworu znakowanej radioaktywnie dawki leku zdrowym ochotnikom stwierdzono, że 93% podanej dawki było wydalone z moczem i kałem; ok. 33% radioaktywności było wydalone z moczem w postaci metabolitów, pozostała część była wydalona z kałem, głównie w postaci utlenionych metabolitów. t 1/2 w fazie eliminacji wynosi ok. 29 h.