Kwas benzoesowy
Kwas benzoesowy, znany również jako E210, to organiczny związek chemiczny, który jest najprostszym aromatycznym kwasem karboksylowym. Zbudowany jest z pierścienia benzenowego zawierającego jedną grupę karboksylową. W czasie ogrzewania łatwo sublimuje.
W naturze kwas ten występuje w korze czereśni i strączyńca, a także w malinach i anyżu. W postaci anionu benzoesanowego występuje w znacznych ilościach w żurawinie, grzybach, cynamonie oraz niektórych produktach mlecznych (efekt fermentacji bakteryjnej).
Kwas benzoesowy jest stosowany jako środek konserwujący do żywności. Jego sole i estry to benzoesany. Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 5 mg/kg masy ciała.
Właściwości kwasu benzoesowego obejmują działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Jest on stosowany w produktach o kwaśnym i słabo kwaśnym odczynie (pH<5), m.in. w produktach spożywczych, jak i lekach i kosmetykach. Kwas benzoesowy jest uznany za substancję bezpieczną, zaś ADI (bezpieczny poziom spożycia) dla niego wynosi 5 mg/kg masy ciała/dzień. Kwas benzoesowy nie wykazuje działania rakotwórczego i genotoksycznego.
Jednakże, kwas benzoesowy może wywoływać skutki uboczne u osób wrażliwych, w tym ból brzucha, nieżyt nosa, astmę, pokrzywkę. Wysokie spożycie kwasu benzoesowego przez małe dzieci może być powiązane z większym pobudzeniem. Kwas benzoesowy w napojach owocowych może ulegać przemianom do rakotwórczego benzenu, jednak są to ilości nie zagrażające zdrowiu człowieka.