Epirubicin Kabi

Epirubicyna należy do terapeutycznej grupy środków przeciwnowotworowych (leków przeciw rakowi). Jest stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi.

Epirubicin Kabi jest stosowany w leczeniu:
− raka piersi,
− raka żołądka.

Epirubicin Kabi jest również stosowany dopęcherzowo w leczeniu wczesnych stadiów (powierzchniowego) raka pęcherza moczowego i w zapobieganiu nawrotom raka pęcherza moczowego po operacji.

Epirubicin Kabi jest często stosowany w połączeniu z innymi lekami zwalczającymi raka (w tzw. polichemioterapii).

Epirubicin Kabi podaje się wyłącznie pod nadzorem lekarza specjalizującego się w tego typu leczeniu. Przed i podczas stosowania leku Epirubicin Kabi, lekarz sprawdzi różne parametry laboratoryjne (liczba krwinek, stężenie kwasu moczowego we krwi, czynność wątroby i nerek) i będzie uważnie monitorował czynność serca. Monitorowanie czynności serca będzie kontynuowane przez kilka tygodniu po zakończeniu stosowania leku Epirubicin Kabi.

Podanie w postaci wstrzyknięcia lub infuzji do żyły
Każdą dawkę leku Epirubicin Kabi określa się na podstawie powierzchni ciała pacjenta.
Powierzchnię ciała oblicza się na podstawie wagi i wzrostu pacjenta. Dawka leku Epirubicin Kabi jaka zostanie podana będzie również zależała od rodzaju nowotworu, stanu zdrowia, czynności wątroby lub nerek oraz stosowania innych leków.
Jeśli epirubicyna podana jest jako pojedynczy lek, zazwyczaj stosowana dawka wynosi od 60 mg/m² do 90 mg/m² powierzchni ciała. Większe dawki (100 do 120 mg/m² powierzchni ciała) mogą być podane w przypadku raka piersi.
Dawka będzie zmniejszona lub podanie kolejnej dawki zostanie opóźnione w przypadku zmniejszonej ilości białych krwinek, gdy pacjent jest w podeszłym wieku, ma problemy z wątrobą lub jeśli lek jest stosowany w połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi.
Epirubicin Kabi może być podany jako wstrzyknięcie do żyły przez 3 do 5 minut. Może być również rozpuszczony w glukozie (roztwór cukru) lub chlorku sodu (słona woda) zanim zostanie powoli podany, zwykle w postaci infuzji dożylnej przez 30 minut. Zwykle podawany jest co 3 (lub 4) tygodnie.
Podczas podawania leku Epirubicin Kabi igła musi pozostawać w żyle. Jeśli igła wysunie się lub obluzuje lub roztwór przedostanie się do tkanek poza żyłą (pacjent może odczuwać dyskomfort lub ból) należy natychmiast poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Podanie bezpośrednio do pęcherza (podanie dopęcherzowe)
Lek może być podany bezpośrednio do pęcherza przy użyciu cewnika. W przypadku tej drogi podania, pacjent nie powinien przyjmować żadnych płynów przez 12 godzin przed rozpoczęciem leczenia, aby mocz nie rozcieńczył leku zbyt mocno.Dawka będzie zależała od typu raka pęcherza.

Roztwór powinien być utrzymywany w pęcherzu przez 1 do 2 godzin po podaniu. Pacjent będzie obracany co jakiś czas, aby upewnić się, że wszystkie części pęcherza będą poddane działaniu leku.

Należy zachować ostrożność przy opróżnianiu pęcherza, aby zawartość pęcherza nie weszła w kontakt ze skórą. Gdyby jednak tak się stało, należy przemyć to miejsce wodą z mydłem, ale nie szorować.

Ponieważ lek będzie podawany w szpitalu, ryzyko przedawkowania jest mało prawdopodobne.

Jeśli pacjent podejrzewa, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku Epirubicin Kabi powinien natychmiast skontaktować się ze lekarzem.

Nie dotyczy.

Leki przeciwnowotworowe podawane są w czasie ciąży jedynie w wyjątkowych przypadkach.

Należy rozważyć korzyść dla matki w stosunku do możliwego zagrożenia dla nienarodzonego dziecka. Badania na zwierzętach wykazały, że epirubicyna jest szkodliwa dla nienarodzonego potomstwa i może powodować deformacje. Zarówno kobiety jak i mężczyźni powinni stosować skuteczne metody antykoncepcyjne (pigułki, prezerwatywy) podczas leczenia, a także przez okres 6 miesięcy po jego zakończeniu.

Należy również zapobiegać ciąży, w przypadku, gdy partner leczony jest epirubicyną. Jeśli w trakcie leczenia pacjentka zajdzie w ciążę, zaleca się konsultację genetyczną. Mężczyźni, którzy planują zostać ojcami powinni skorzystać z porady dotyczącej możliwości zamrożenia nasienia przed rozpoczęciem leczenia epirubicyną.