Pentazocyna jest opioidowym lekiem przeciwbólowym o mieszanej aktywności agonistyczno-antagonistycznej. Substancja jest agonistą receptorów κ (działanie sedatywne oraz przeciwbólowe) i σ (działanie dysforyczne oraz zaburzenia nastroju). Jest stosowana w znoszeniu bólu o umiarkowanym i silnym natężeniu. Substancja znalazła również zastosowanie w premedykacji, czyli farmakologicznym przygotowaniu pacjenta do zabiegu chirurgicznego.
Pentazocynę stosuje się pozajelitowo w postaci roztworu do wstrzykiwań (podskórnie, domięśniowo lub dożylnie) oraz doustnie w postaci tabletek i kapsułek. Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących (zaburzona praca nerek, niewydolność wątroby) oraz odpowiedzi na leczenie. Dawka zwykle stosowana (dobowa), niezależnie od drogi podania u osób dorosłych wynosi 200 mg. Jeżeli pentazocyna jest stosowana wielokrotnie w ciągu dnia przez długi okres czasu, sugerowane jest podawanie domięśniowe leku. Aby zminimalizować możliwość miejscowego uszkodzenia tkanek, zaleca się częstą zmianę miejsca wstrzykiwania.
Pentazocinum WZF to lek, który zawiera pentazocynę – substancję o bardzo silnym działaniu przeciwbólowym. Należy on do grupy opioidowych leków przeciwbólowych i jest dostępny w postaci podskórnej, domięśniowej oraz dożylnej. Lek ten jest stosowany w leczeniu bólu o różnym nasileniu, od umiarkowanego do silnego. Jest dostępny na receptę.
