Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta to hormon peptydowy, rekombinowany analog ludzkiej erytropoetyny, sprzężony z glikolem polietylenowym (PEG). Jest wytwarzany metodą inżynierii genetycznej w komórkach jajnika chomika chińskiego. Ta substancja stymuluje różne etapy erytropoezy, czyli procesu tworzenia czerwonych krwinek.
Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta jest kowalentnym połączeniem epoetyny beta z glikolem polietylenowym, o masie molowej około 60 kDa. Od cząsteczki rekombinowanej erytropoetyny odróżnia go nie tylko wiązanie amidowe z glikolem polietylenowym, ale również obecność N –końcowej grupy aminowej lub ε–grupy aminowej lizyny (głównie lizyna w pozycji 45 lub 52). Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta wolniej się wiąże z receptorem dla erytropoetyny i szybciej ulega dysocjacji niż epoetyna beta. Mechanizm działania jest identyczny jak erytropoetyny, ponieważ wiąże się z tym samym receptorem.
U pacjentów z niewydolnością nerek jej pozytywny wpływ biologiczny jest związany z niedoborem erytropoetyny. Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta może powodować następujące działania niepożądane u ponad 1% pacjentów: nadciśnienie tętnicze, natomiast u ponad 0,1% pacjentów: ból głowy, zakrzepica dostępu naczyniowego.
Mircera to lek przeciw niedokrwistości, który zawiera substancję czynną epoetyna beta (glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta). Jest wskazany wyłącznie w leczeniu objawowej niedokrwistości związanej z przewlekłą chorobą nerek u dorosłych pacjentów. Lek ten jest dostępny na receptę. Mircera jest produkowany metodami inżynierii genetycznej i działa poprzez zwiększanie liczby krwinek czerwonych i stężenia hemoglobiny we krwi.
