Fedratynib to substancja czynna należąca do grupy inhibitorów kinazy białkowej, stosowana w leczeniu powiększenia śledziony i objawów związanych z chorobą u dorosłych pacjentów z pierwotnym włóknieniem szpiku, włóknieniem szpiku poprzedzonym czerwienicą prawdziwą lub włóknieniem szpiku poprzedzonym nadpłytkowością samoistną. Może być stosowany u pacjentów, którzy wcześniej nie byli leczeni inhibitorem kinazy janusowej (JAK) lub byli leczeni ruksolitynibem.
Fedratynib działa jako selektywny inhibitor kinazy janusowej 2 (JAK2) oraz kinazy tyrozynowej podobnej do FMS-3 (FLT3). Blokuje on aktywność JAK2, co prowadzi do zmniejszenia fosforylacji białek przekaźnika sygnału i aktywatora transkrypcji (STAT3/5). Dzięki temu hamuje proliferację złośliwych komórek odpowiedzialnych za rozwój włóknienia szpiku.
W porównaniu do innych kinaz z rodziny JAK (JAK1, JAK3 i TYK2), fedratynib wykazuje większą selektywność wobec JAK2, co może wpływać na jego profil skuteczności i bezpieczeństwa.
Fedratynib jest wskazany w leczeniu:
Lek może być stosowany zarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych inhibitorami JAK, jak i u tych, którzy byli już leczeni ruksolitynibem.
Standardowa zalecana dawka wynosi 400 mg (4 kapsułki po 100 mg) raz na dobę. Leczenie może być kontynuowane tak długo, jak długo pacjent odnosi korzyści kliniczne.
W przypadku wystąpienia objawów toksyczności hematologicznej lub niehematologicznej może być konieczne zmniejszenie dawki fedratynibu. Zmniejszanie dawki odbywa się zazwyczaj o 100 mg, a minimalna tolerowana dawka to 200 mg na dobę.
Szczególne grupy pacjentów:
Przed rozpoczęciem leczenia fedratynibem należy wykonać:
Nie należy rozpoczynać leczenia fedratynibem u pacjentów:
Skuteczność fedratynibu potwierdzono w dwóch kluczowych badaniach klinicznych:
Niehematologiczne:
Hematologiczne (na podstawie badań laboratoryjnych):
U pacjentów przyjmujących fedratynib zgłaszano przypadki ciężkiej i śmiertelnej encefalopatii, w tym encefalopatii Wernickego. Stan ten jest spowodowany niedoborem tiaminy (witamina B1) i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.
Objawy encefalopatii Wernickego mogą obejmować:
W przypadku podejrzenia encefalopatii należy:
Leczenie fedratynibem może powodować zaburzenia hematologiczne, dlatego należy regularnie kontrolować morfologię krwi:
W przypadku wystąpienia niedokrwistości może być konieczna transfuzja krwi. Przy małopłytkowości należy poinformować pacjentów o zwiększonym ryzyku krwawienia.
W celu zmniejszenia ryzyka nudności, wymiotów i biegunki:
Podczas stosowania fedratynibu należy monitorować czynność wątroby:
Należy monitorować aktywność amylazy i lipazy:
Należy monitorować stężenie kreatyniny:
Fedratynib może zwiększać ekspozycję na:
Fedratynib stanowi wartościową opcję terapeutyczną dla pacjentów z włóknieniem szpiku, szczególnie w przypadku tych, którzy wymagają alternatywy dla ruksolitynibu. Lek wykazuje skuteczność w zmniejszaniu objętości śledziony i łagodzeniu objawów choroby, co może znacząco poprawić jakość życia pacjentów.
Należy jednak pamiętać o odpowiednim monitorowaniu pacjentów podczas leczenia, ze szczególnym uwzględnieniem ryzyka encefalopatii Wernickego oraz monitorowania stężenia tiaminy, parametrów hematologicznych i biochemicznych. Regularne wizyty kontrolne i dostosowywanie dawki w zależności od tolerancji leczenia są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności terapii.
Lek Inrebic zawiera fedratynib, który jest inhibitorem kinazy białkowej. Stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z powiększoną śledzioną lub objawami związanymi z włóknieniem szpiku, rzadką postacią raka krwi. Działa poprzez blokowanie enzymów kinazy janusowej, co może zmniejszyć śledzionę i złagodzić objawy takie jak gorączka, nocne pocenie się, ból kości i spadek masy ciała.
