Bencyklan to organiczny związek chemiczny, który jest blokerem kanałów wapniowych. Stosowany jest w leczeniu objawowym chorób tętnic kończyn dolnych. Mechanizm działania bencyklanu polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych głównie poprzez blokowanie kanałów wapniowych w naczyniach krwionośnych. Zależnie od dawki, hamuje również ATP-azę sodowo-potasową (Na+/K+ ATP-aza), agregację płytek krwi oraz podnosi zdolność krwinek czerwonych do odkształceń.
Bencyklan działa również spazmolitycznie, rozkurczając mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego i oddechowego, oraz ma niewielkie działanie uspokajające. Lek wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego, osiągając po średnio 3 godzinach maksymalne stężenie w osoczu. Jego biodostępność wynosi maksymalnie 35%, ze względu na efekt pierwszego przejścia. Około 30–40% podanej dawki leku wiąże się z białkami osocza. Okres półtrwania wynosi 6–10 godzin; nie ulega on wydłużeniu w przypadku osób starszych czy osób z lekką lub umiarkowaną niewydolnością wątroby lub nerek. Bencyklan metabolizowany jest w wątrobie, głównie poprzez dezalkilację i rozszczepienie wiązania eterowego. Lek wydalany jest w postaci metabolitów głównie z moczem, jedynie 2–3% podanej dawki wydalane jest w postaci niezmienionej.
Halidor to lek, którego substancją czynną jest bencyklan. Działa on rozszerzająco na naczynia i rozkurczowo na mięśnie gładkie narządów wewnętrznych. Jest stosowany w leczeniu objawów miażdżycy zarostowej tętnic kończyn dolnych. Halidor jest dostępny na receptę.
