Foslewodopa

Foslewodopa jest substancją czynną stosowaną w farmacji. Jest to prolek, który w organizmie jest przekształcany w dopaminę, uzupełniając jej ilość w mózgu i rdzeniu kręgowym. Dopamina ułatwia przekazywanie impulsów pomiędzy komórkami nerwowymi. Zbyt mała ilość dopaminy powoduje wystąpienie objawów choroby Parkinsona.

Foslewodopa jest równoważna około 170 mg lewodopy na 1 ml. Jest podawana w postaci ciągłego wlewu podskórnego, przez 24 godziny na dobę. Dawkę można dostosować w celu uzyskania odpowiedzi klinicznej, która maksymalizuje okres dobrej sprawności ruchowej (faza „włączenia” – ON) oraz minimalizuje liczbę i czas trwania epizodów „wyłączenia” – OFF oraz epizodów ON z uciążliwymi dyskinezami. Maksymalna zalecana dawka dobowa foslewodopy wynosi 6000 mg.

Produkty zawierające foslewodopę zastępują leki zawierające lewodopę i inhibitory katecholo-O-metylotransferazy (COMT). W razie potrzeby można stosować jednocześnie inne klasy produktów leczniczych stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona.

Pacjenci zakwalifikowani do leczenia foslewodopą powinni być w stanie zrozumieć działanie systemu podawania i stosować go samodzielnie lub z pomocą opiekuna. Pacjenci powinni zostać przeszkoleni w zakresie prawidłowego stosowania foslewodopy i systemu podawania przed rozpoczęciem leczenia foslewodopą oraz, w razie potrzeby, w późniejszym okresie.

Warto zauważyć, że foslewodopa jest prolekiem, co oznacza, że jest biologicznie nieaktywna. Dopiero po podaniu i metabolizmie w organizmie pacjenta foslewodopa jest przekształcana w aktywną formę leku – dopaminę. Dopamina jest neuroprzekaźnikiem, który odgrywa kluczową rolę w regulacji ruchów i emocji. Niedobór dopaminy w pewnych obszarach mózgu jest główną przyczyną objawów choroby Parkinsona.