Ranofren

Ranofren należy do grupy leków zwanych lekami przeciwpsychotycznymi i jest stosowana w leczeniu:

• schizofrenii – choroby objawiającej się tym, że pacjent słyszy, widzi lub odczuwa rzeczy nieistniejące w rzeczywistości, ma sprzeczne z rzeczywistością przekonania, jest nadmiernie podejrzliwy i wycofuje się z kontaktów z innymi. Pacjent może odczuwać depresję, lęk lub napięcie.
• średnio nasilonych i ciężkich epizodów manii – stanów chorobowych, których objawami są pobudzenie lub euforia.

Wykazano, że Ranofren zapobiega nawrotom tych objawów u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową, u których uzyskano dobrą odpowiedź na leczenie epizodu manii olanzapiną.

Jaki jest skład Ranofren, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną jest olanzapina. Każda tabletka Ranofren zawiera 5 mg lub 10 mg olanzapiny. Dokładne informacje o zawartości substancji czynnej znajdują się na opakowaniu leku Ranofren.

Inne składniki leku to:
laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian oraz karboksymetyloskrobia sodowa (Typ A).

Dawkowanie preparatu Ranofren – jak stosować ten lek?

Lekarz zdecyduje, ile tabletek oraz jak długo należy zażywać lek Ranofren. Dawka dobowa leku Ranofren wynosi 5 do 20 mg. W razie ponownego wystąpienia objawów choroby należy powiadomić o tym lekarza. Nie należy jednak przerywać stosowania leku, chyba że lekarz tak zdecyduje.

Tabletki należy przyjmować raz na dobę zgodnie z zaleceniami lekarza. Należy starać się przyjmować lek codziennie o tej samej porze.

Tabletki przyjmuje się doustnie. Tabletkę należy połykać w całości, popijając wodą.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

U pacjentów, którzy przyjęli większą niż zalecana dawkę leku występowały następujące objawy: przyspieszone bicie serca, pobudzenie lub agresywne zachowanie, trudności w mówieniu, mimowolne ruchy (zwłaszcza mięśni twarzy i języka) oraz ograniczenie świadomości. Inne objawy to: ostre splątanie (dezorientacja), drgawki (padaczka), śpiączka, jednoczesne wystąpienie gorączki, szybkiego oddechu, potów, sztywności mięśni i ospałości lub senności, zmniejszenie częstości oddechów, zachłyśnięcie, wysokie lub niskie ciśnienie krwi, zaburzenia rytmu serca. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać do szpitala, jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów. Należy pokazać lekarzowi opakowanie z tabletkami.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Ranofren – czy mogę spożywać alkohol?

Nie ma znaczenia, czy tabletki zażywa się podczas posiłku, czy nie.

Nie należy pić alkoholu po przyjęciu leku Ranofren, ponieważ ten lek w skojarzeniu z alkoholem może wywoływać senność.

Czy można stosować Ranofren w okresie ciąży i karmienia piersią?

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza. Leku nie powinny przyjmować kobiety karmiące piersią, gdyż niewielkie ilości leku mogą przenikać do mleka matki.

U noworodków, których matki stosowały lek w ostatnim trymestrze (ostatnie 3 miesiące ciąży) mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie, senność, pobudzenie, problemy oddechowe oraz trudności związane z karmieniem. W razie zaobserwowania takich objawów u własnego dziecka, należy skontaktować się z lekarzem.

Skutki uboczne Ranofren, jakie są działania niepożądane?

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią:

• Nieprawidłowe ruchy, zwłaszcza w obrębie twarzy lub języka (często zgłaszane działanie niepożądane, które może dotyczyć do 1 na 10 pacjentów);
• Zakrzepy krwi w żyłach (niezbyt często zgłaszane działanie niepożądane, które może dotyczyć do 1 na 100 pacjentów), szczególnie w nogach (objawy obejmują obrzęk, ból, zaczerwienienie nogi), które mogą przemieszczać się do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem. W przypadku zaobserwowania tych objawów, należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza;
• Jednoczesne występowanie gorączki, przyspieszonego oddechu, pocenia się, sztywności mięśni oraz ospałości lub senności (częstość występowania tego działania niepożądanego nie jest określona);
• Nadwrażliwość (np. obrzęk jamy ustnej i gardła, swędzenie, wysypka) (niezbyt często zgłaszane działanie niepożądane, które może dotyczyć do 1 na 100 pacjentów);
• Ciężkie reakcje alergiczne, takie jak polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). W zespole DRESS początkowo występują objawy grypopodobne z wysypką na twarzy, a następnie rozległa wysypka, wysoka gorączka, powiększone węzły chłonne, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych i zwiększona liczba eozynofili (częstość występowania tego działania niepożądanego nie jest określona).

Bardzo częste działania niepożądane (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Zwiększenie masy ciała, senność oraz podwyższenie poziomu prolaktyny we krwi. Na początku leczenia mogą wystąpić zawroty głowy lub omdlenia (ze zwolnieniem czynności serca), zwłaszcza podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej. Zazwyczaj te objawy ustępują same, ale jeśli się utrzymują, należy poinformować lekarza.

Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów):

• Zmiany w liczbie niektórych komórek krwi, stężenia lipidów we krwi oraz przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych na początku leczenia, podwyższenie poziomu cukru we krwi i moczu, zwiększenie stężenia kwasu moczowego i aktywności fosfokinazy kreatyninowej we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, wysoka aktywność gamma glutamylotransferazy, wzmożone uczucie głodu, zawroty głowy, niepokój, drżenie, zaburzenia ruchu (dyskinezy), zaparcia, suchość w ustach, wysypka, utrata siły, skrajne zmęczenie, zatrzymanie wody w organizmie powodujące obrzęki rąk, stóp lub kostek, gorączka, ból stawów oraz zaburzenia seksualne, takie jak zmniejszenie libido u mężczyzn i kobiet lub zaburzenia erekcji u mężczyzn.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów):

• Cukrzyca lub nasilenie jej przebiegu, sporadycznie z kwasicą ketonową (obecność związków ketonowych we krwi i moczu) lub śpiączką, zwiększenie całkowitego stężenia bilirubiny, napady drgawek, zazwyczaj u pacjentów z wcześniejszymi napadami drgawkowymi (padaczka), sztywność lub kurcz mięśni (w tym ruchy gałek ocznych), zespół niespokojnych nóg, zaburzenia mowy, jąkanie, zwolnienie czynności serca, wydłużenie odstępu QT, wrażliwość na światło słoneczne, krwawienie z nosa, ślinienie, wzdęcia, utrata pamięci lub brak pamięci, nietrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu, uczucie parcia na pęcherz, wypadanie włosów, brak lub zmniejszenie miesiączki, zmiany w piersiach u mężczyzn i kobiet, takie jak wydzielanie mleka poza okresem karmienia lub nietypowe powiększenie piersi.

Rzadko zgłaszane działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów):

• Małopłytkowość, obniżenie prawidłowej temperatury ciała, złośliwy zespół neuroleptyczny (sztywność mięśni, wysoka gorączka, zaburzenia świadomości, niestabilność autonomicznego układu nerwowego), objawy odstawienia, zaburzenia rytmu serca, nagła śmierć z niewyjaśnionej przyczyny, zapalenie trzustki powodujące silny ból brzucha, gorączkę i nudności, choroba wątroby objawiająca się żółtaczką, choroba mięśni objawiająca się niewyjaśnionym bólem, wydłużony i/lub bolesny wzwód.

Działania niepożądane o częstości nieznanej:

• Zespół odstawienia u noworodków.

Podczas leczenia olanzapiną u pacjentów w podeszłym wieku z rozpoznaniem otępienia mogą wystąpić: udar, zapalenie płuc, nietrzymanie moczu, upadki, skrajne zmęczenie, omamy wzrokowe, podwyższona temperatura ciała, zaczerwienienie skóry i problemy z chodzeniem. Kilka śmiertelnych przypadków zostało odnotowanych w tej grupie pacjentów.

U pacjentów z chorobą Parkinsona, Ranofren może nasilać objawy działań niepożądanych.

Interakcje leku Ranofren z innymi lekami

Pacjenci przyjmujący lek Ranofren powinni stosować inne leki wyłącznie za zgodą lekarza. Kombinacja leku Ranofren z lekami przeciwdepresyjnymi, uspokajającymi lub nasennymi może powodować senność.

Należy poinformować lekarza o wszystkich lekach, które pacjent obecnie przyjmuje, przyjmował w przeszłości, a także o tych, które planuje stosować.

Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza o stosowaniu:

• leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona,
• karbamazepiny (lek przeciwpadaczkowy i stabilizujący nastrój), fluwoksaminy (lek przeciwdepresyjny) lub cyprofloksacyny (antybiotyk) – może być konieczna zmiana dawki leku Ranofren.

Ulotka Ranofren – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów