Ruch, dieta bogata w wapń i spacery w słoneczny dzień są twoimi sojusznikami w walce z tą chorobą.
Istotą osteoporozy jest zanik tkanki kostnej, w konsekwencji czego gwałtownie wzrasta ryzyko złamań. Ze statystyk wynika, że u pięćdziesięcioletniej kobiety jest ono wyższe niż groźba zachorowania na raka piersi, jajnika i szyjki macicy łącznie! Na szczęście, osteoporoza to nie wyrok. Można ją skutecznie leczyć. Najczęściej stosuje się bisfosfoniany, leki na osteoporozę, które mają tzw. działanie zmniejszające kościogubienie. W niektórych przypadkach wskazane jest włączenie denosumabu – leku biologicznego w postaci iniekcji podskórnej stosowanej raz na 6 miesięcy. Żadna specjalistyczna terapia jednak nie wystarczy, jeśli nie zmienimy trybu życia. O czym warto pamiętać?
Mądrze spaceruj
Ruch nie tylko wzmacnia kości, ale też mięśnie i ścięgna je podtrzymujące. Polecana jest zwłaszcza aktywność prowadząca do osiowego obciążenia kręgosłupa i nóg oraz nacisku na stawy międzykręgowe. Zapewnia go np.: spacer z plecakiem – wystarczy włożyć do niego grube książki albo przynosić zakupy.
Korzystne jest także masa – maszerowanie z kijkami. Wprowadzają element wibracji dzięki uderzeniom o podłoże. Pomaga to mineralizować kości.
Podnoś ciężary
Gdy poddajesz kości regularnym obciążeniom, lepiej odkładają się w nich składniki mineralne.
W początkowym stadium choroby warto trenować z hantlami. Zacznij od półkilogramowych i stopniowo zwiększaj obciążenie. Podnoś je nad głową i opuszczaj – najpierw 10 razy, po tygodniu 15, po kolejnym 20 razy.
Dbaj o dietę
Zjadaj codziennie 3 porcji nabiału. Jest źródłem dobrze przyswajanego wapnia, który buduje kości. Porcja to szklanka mleka lub jogurtu naturalnego, grubszy plaster twarogu. Opcja dla wegan to napoje sojowe i tofu. Często są one wzbogacane w sole wapniowe. Poza tym produkty te zawierają fitoestrogeny, które ograniczają utratę wapnia.
Noś zdrowe buty
Najlepsze są takie z gumową płaską podeszwą. Dotyczy to zarówno obuwia zakładanego na zewnątrz, jak i kapci. Oprócz antypoślizgowej podeszwy powinny mieć zabudowane palce i piętę. Wtedy mają skutecznie podtrzymywać stopę i zapobiegną potknięciom oraz upadkom.
Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.
