Hashimoto – przyczyny, objawy, leczenie

Choroba Hashimoto, nazywana również przewlekłym limfocytarnym zapaleniem tarczycy, to schorzenie, w którym dochodzi do produkowania przeciwciał przeciwko własnej tarczycy. Jest jedną z chorób autoimmunologicznych, na które zapada coraz więcej osób na całym świecie i zdecydowanie częściej dotyka ona kobiet. Najtrudniejsze w chorobie Hashimoto jest jej rozpoznanie, dlatego tak ważne jest wykonywanie regularnych badań profilaktycznych. Jakie są przyczyny choroby i jej objawy? Jak leczy się Hashimoto?

Hormony tarczycy regulują wiele procesów zachodzących w organizmie (przemiany metaboliczne) oraz wpływają m.in. na prawidłową pracę układu sercowo-naczyniowego oraz nerwowego. Rozwijająca się choroba Hashimoto prowadzi do niszczenia gruczołu tarczycy i zaburzeń w produkcji hormonów tj. tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3), prowadząc najczęściej do niedoczynności. Wskutek tego dochodzi do stopniowego pogorszenia się kondycji całego organizmu. 

Przyczyny Hashimoto

Dokładne przyczyny choroby Hashimoto nie są poznane. Może mieć ona podłoże genetyczne, ponieważ istnieje ryzyko zachorowania u bliskich krewnych osób chorych. Jednak coraz częściej wymienia się wpływ czynników, takich jak: problemy emocjonalne, zaburzenia snu, stres, zanieczyszczenie środowiska, nieprawidłowe odżywianie i niedobór witaminy D3. Choroba może się również pojawić wskutek przyjmowania niektórych leków, nieleczonych infekcji, przebytych chorób wirusowych i bakteryjnych, a także towarzyszyć innym chorobom autoimmunologicznym (np. cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów). Do czynników sprzyjających zachorowaniu zalicza się spożycie jodu w nadmiarze, palenie tytoniu, ciążę i połóg oraz niedobór selenu. 

Zobacz także:

Objawy Hashimoto

Przewlekłe zapalenie tarczycy przez długi czas może przebiegać bezobjawowo lub dawać bardzo łagodne dolegliwości. Często nie da się ich połączyć, ponieważ nie występują one jednocześnie. Do typowych objawów hashimoto zaliczamy m.in. zmęczenie, senność, nadmierne wypadanie włosów, łamliwość paznokci, przesuszoną skórę, przewlekłe uczucie zimna, zaburzenia pamięci i koncentracji, obrzęki, zaburzenia miesiączkowania oraz problemy z zajściem w ciążę. Aby zdiagnozować chorobę Hashimoto należy wykonać badania laboratoryjne (TSH, T3, T4, aTPO, ATG) i USG tarczycy.

Reklama

Leczenie Hashimoto

Leczenie choroby Hashimoto wiąże się głównie z leczeniem niedoczynności tarczycy i polega na podawaniu leków zawierających lewotyroksynę. Lewotyroksyna to syntetyczny hormon tarczycy, który działa analogicznie do naturalnie wytwarzanego hormonu przez tarczycę. Dawkę leku dobiera się do wieku i masy ciała pacjenta, nasilenia niedoczynności tarczycy oraz współistniejących chorób. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach, ponieważ część z nich może wpływać na wchłanianie lewotyroksyny (np. leki hamujące wydzielanie kwasu solnego, preparaty żelaza i wapnia). Oprócz leczenia farmakologicznego bardzo ważnym elementem terapii jest odpowiednia dieta i zdrowy styl życia. Nie ma jednej, sprawdzonej diety w leczeniu chorób tarczycy, ponieważ każdy organizm jest inny. Różne są przyczyny powstania choroby oraz wyniki badań. Ogólne założenia diety przy Hashimoto polegają na przestrzeganiu zasad zdrowego żywienia. Ponadto warto włączyć do swojej diety produkty przeciwzapalne (m.in. kurkuma, owoce leśne, czosnek, tłuste ryby morskie), które pomagają zmniejszyć proces zapalny toczący się wewnątrz organizmu oraz produkty bogate w składniki ważne dla pracy tarczycy (jod, selen, błonnik, żelazo i cynk). Należy pamiętać, że tylko różnorodna dieta jest w stanie dostarczyć właściwe ilości składników mineralnych. Zapotrzebowanie np. na żelazo wynosi dla mężczyzn 8mg, a dla kobiet aż 18mg (źródło checklabels.com.au). Aby dostaczyć takie ilości żelaza należy zjeść porcję kaszy gryczanej, zielonych liściastych warzyw, pestek dyni i natki pietruszki. Ważna jest również obserwacja organizmu i eliminowanie produktów, które nam nie służą i po których czujemy się źle. Jeśli nie czujemy się pewni w kwestii diety, najlepiej skorzystać z pomocy dietetyka, który ułoży plan żywieniowy dostosowany konkretnie do wyników badań, możliwych niedoborów i naszych preferencji.

Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.