Metizol

Metizol jest lekiem hamującym wytwarzanie hormonów tarczycy. Nie wpływa jednak na ilość już wytworzonych hormonów ani na ich uwalnianie, dlatego skutki jego działania pojawiają się dopiero po kilku dniach stosowania.

Dzięki swoim właściwościom Metizol stosowany jest w nadczynności tarczycy (niezależnie od jej rodzaju), w przełomie tarczycowym, w przygotowaniu do zabiegu wycięcia tarczycy oraz jako środek wspomagający w leczeniu jodem radioaktywnym.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka
Dawkowanie lekarz ustala indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od nasilenia nadczynności tarczycy i wielkości wola.
Początkowa dawka dobowa wynosi zwykle 40 do 60 mg (8 do 12 tabletek) i podawana jest w 3 lub 4 dawkach podzielonych. Dawkowanie takie utrzymuje się aż do zahamowania czynności tarczycy (zwykle 2 – 3 tygodnie, choć niekiedy konieczne jest utrzymanie takiego dawkowania przez 8 tygodni, a nawet dłużej). Następnie dawki leku należy stopniowo zmniejszać do dawki podtrzymującej wynoszącej zwykle 5 do 20 mg (1 do 4 tabletek) na dobę. Dawka ta podawana jest w pojedynczej dawce dobowej lub w 2 dawkach podzielonych.
W leczeniu przełomu tarczycowego lek podaje się początkowo w dawce 100 mg (20 tabletek), a następnie, co 8 godzin, w dawce 30 mg (6 tabletek). Leczenie nadczynności tarczycy przy pomocy leku Metizol trwa zwykle od 6 miesięcy do 2 lat. W przygotowaniu do zabiegu wycięcia tarczycy lek stosuje się zwykle przez 3 – 4 tygodnie poprzedzające zabieg.

Pacjenci w podeszłym wieku:
Nie ma potrzeby zmiany dawkowania.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku od 3 do 17 lat)
U dzieci i młodzieży w wieku 3 lat i powyżej dawka jest dostosowana do masy ciała pacjenta. Zazwyczaj na początku leczenia stosuje się 0,5 mg/kg masy ciała, podzielone na 2 lub 3 równe dawki. Później lekarz może zalecić zmniejszenie dawki. Nie należy przekraczać całkowitej dawki dziennej 40 mg.

Nie zaleca się stosowania u dzieci w wieku 2 lat i poniżej.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:
Nie ma potrzeby zmiany dawkowania.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:
Należy szczególnie dokładnie stosować się do zaleceń lekarza i nie stosować większych dawek leku, niż zalecane.
Metizol należy przyjmować regularnie.

W przypadku przedawkowania leku mogą wystąpić między innymi: nudności, wymioty, bóle mięśni, zaparcia, bóle głowy, u kobiet zaburzenia menstruacji, zmniejszenie się temperatury ciała, powiększenie lub pojawienie się wola (obrzmienia na przedniej części szyi), nadmierna senność lub ospałość oraz zmęczenie, zwiększenie masy ciała, nadmierna suchość skóry i bezsenność.
Osoba, która przedawkowała lek powinna zgłosić się do lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie (obejmujące m. in. prowokowanie wymiotów, płukanie żołądka i podanie węgla aktywnego).

Metizol można przyjmować niezależnie od posiłku.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.