Cukrzyca to nie wyrok. Sprawdź, jak żyć chorobą

Na cukrzycę zapada co roku coraz większa liczba osób. Szczególnie niepokojący jest olbrzymi wzrost zachorowań na cukrzycę typu drugiego. W przeciwieństwie do cukrzycy typu pierwszego- jest ona chorobą autoimmunologiczną, na której powstanie nie mamy wpływu; do drugiego rodzaju cukrzycy prowadzi długotrwały niezdrowy tryb życia.

Na cukrzycę typu 2 pacjenci bardzo często zapracowali sobie sami. Do jej powstawania przyczynia się nadwaga i otyłość, zła dieta i brak aktywności fizycznej. Niepokojące jest to, że jeszcze kilkanaście lat temu, na ten typ cukrzycy chorowały głównie osoby starsze, a obecnie diagnozuje się ją bardzo często również u osób młodych, a nawet dzieci. Sprawdź, jakie są objawy choroby i jak z nią walczyć.

Objawy cukrzycy

O cukrzycy mówimy w przypadku podwyższonego stężenia glukozy we krwi. Występuje ono, dlatego, że trzustka produkuje zbyt małą ilość insuliny lub nasz organizm przestaje prawidłowo reagować na ten hormon. Choć przyczyny cukrzycy typu 1 i 2 są różne, to objawy obu typów choroby są praktycznie identyczne. Sprawdź, co powinno Cię zaniepokoić:

• częste odczuwanie silnego pragnienia i głodu,
• bardzo częste oddawanie moczu,
• chudnięcie bez przyczyny (bez diety niskokalorycznej i wzmożonego wysiłku fizycznego),
• zmiany samopoczucia i nastroju takie jak rozdrażnienie, apatia, senność, problemy z koncentracją, osłabienie,
• nudności i wymioty,
• suchość, szorstkość i łuszczenie się skóry oraz pękanie kącików ust,
• bolące, spuchnięte i czerwone gardło, a niekiedy również wyraźnie widoczny biały nalot na migdałkach podniebiennych,
• nieprzyjemny oddech o zapachu acetonu,
• obecność glukozy w moczu oraz znacznie podwyższone jej stężenie we krwi.

Podstawowymi badaniami wykonywanymi podczas diagnostyki cukrzycy są badanie moczu oraz badanie krwi. Oznaczane jest stężenie glukozy we krwi (w tym test obciążenia glukozą) oraz przeciwciał anty-GAD, które w przypadku cukrzycy typu 1 promują uszkodzenie komórek trzustki pacjenta. Z kolei w moczu oznacza się nie tylko obecność cukru, ale także ciał ketonowych.

Leczenie każdego z typów cukrzycy jest nieco inne, jednak ogromnym wspólnym filarem jest ustalenie prawidłowej zdrowej diety i rozpoczęcie zmian w kierunku prowadzenia aktywnego trybu życia.

Leczenie cukrzycy

U chorych z cukrzycą typu 1 oprócz stosowania specjalnej diety, konieczne jest stałe przyjmowanie insuliny. Może być ona podawana za pośrednictwem zastrzyków lub pompy insulinowej.

U pacjentów z cukrzycą typu 2 kluczowe jest ustabilizowanie masy ciała, wdrożenie zdrowego odżywiania oraz ruchu, ponieważ to właśnie zaniedbania w tym zakresie przyczyniają się w największym stopniu do rozwinięcia się choroby.
W obu przypadkach cukrzycy konieczna jest stała współpraca pacjenta z lekarzem prowadzącym oraz doświadczonym dietetykiem. Dieta osoby chorej powinna opierać się o świeże nieprzetworzone produkty takie jak warzywa, pełne ziarna zbóż, owoce, chude mięso i nabiał oraz ryby.

Bardzo ważne jest takie komponowanie posiłków, aby zachować ich niski indeks glikemiczny. Nauczy nas tego doświadczony dietetyk, specjalizujący się w pomocy osobom chorującym na cukrzycę. Niezwykle istotne jest także zapewnienie odpowiedniej podaży błonnika pokarmowego oraz picie odpowiedniej ilości zdrowych płynów (woda, herbaty ziołowe, zielona herbata, soki warzywne).

Osoby z nadwagą i otyłością muszą koniecznie zredukować masę ciała, aby osiągnąć prawidłową wartość BMI. Cukrzycy nie powinni obawiać się uprawiania sportu- jest to dla nich bardzo wskazane. Oczywiście nie chodzi o to, by forsować się ponad swoje siły, ale by dobrać aktywność fizyczną do swoje aktualnej sprawności, stanu zdrowia i możliwości organizmu. Możemy zacząć choćby od zwykłych spacerów, a w miarę poprawy kondycji i samopoczucia włączyć więcej swojej ulubionej dyscypliny sportu- jazdy na rowerze, pływania, biegania.

Jeżeli zauważmy u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy, mogące wskazywać na cukrzycę, koniecznie udajmy się do lekarza. Niestety wiele osób je bagatelizuje. Zdarza się również, że pacjenci z już zdiagnozowaną chorobą nie przestrzegają zaleceń lekarza. Nie warto tak postępować.

Cukrzyca to groźna choroba mogąca prowadzić do bardzo poważnych powikłań. Należy do nich między innymi uszkodzenie naczyń krwionośnych, szczególnie tych włosowatych, co może prowadzić do nieodwracalnych zmian w siatkówce oka skutkujących nawet utratą wzorku. Wysoki poziom cukru we krwi może powodować też uszkodzenie nerwów, drętwienie i mrowienie kończyn, a z czasem całkowitą utratę czucia. Cukrzycy narażeni są na powstawanie trudno gojących się ran, które ulegają zakażeniom, co skutkuje niekiedy amputacją kończyn. Pamiętajmy o tym i nie lekceważmy choroby.

Cukrzyca to nie wyrok- można z nią aktywnie i szczęśliwie żyć. Trzeba jedynie przestrzegać zaleceń lekarza, brać leki i zmienić styl życia na zdrowszy.