Paralen Plus

Lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy, przeciwkaszlowy, zmniejszający przekrwienie błony śluzowej nosa (udrożnia nos i zatoki).

Paralen Plus jest wskazany do stosowania w doraźnym leczeniu objawów przeziębienia, grypy, stanów grypopodobnych, przebiegających z gorączką, suchym i drażniącym kaszlem, bólami głowy i gardła, bólami mięśni.

Paralen Plus jest przeznaczony do stosowania doustnego, 1 do 2 tabletek powlekanych, w razie konieczności dawkę można powtórzyć do trzech razy na dobę przez okres utrzymywania się objawów, nie dłużej niż 5 dni.

Tabletki powlekane należy połykać w całości i popijać niewielką ilością płynu.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci w wieku poniżej 15 lat.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby
Należy zachować ostrożność stosując paracetamol u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek.
U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek lekarz zdecyduje o wydłużeniu odstępów pomiędzy kolejnymi dawkami paracetamolu. U pacjentów poddawanych hemodializie lekarz rozważy podanie uzupełniających dawek leku w celu utrzymania terapeutycznego stężenia paracetamolu w osoczu (hemodializa może powodować zmniejszenie stężenia paracetamolu w osoczu).

W przypadku stosowania paracetamolu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz pacjentów przyjmujących długotrwale (powyżej 10 dni) duże dawki paracetamolu, lekarz zaleci regularne kontrolowanie czynności wątroby.

W ciągu pierwszych 24 godzin po przedawkowaniu paracetamolu zazwyczaj pojawiają się nudności, wymioty, utrata apetytu, bladość, ból brzucha. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna rozwijać się uszkodzenie wątroby, które następnie objawia się rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności, żółtaczką.

Przedawkowanie paracetamolu może powodować cytolityczne zapalenie wątroby, która może prowadzić do niewydolności wątroby, kwasicy metabolicznej, encefalopatii (choroba mózgu), śpiączki oraz śmierci.
W ciągu 12 do 48 godziny po ostrym przedawkowaniu paracetamolu może dojść do zwiększenia poziomu transaminaz wątrobowych, dehydrogenazy mleczanowej i bilirubiny wraz ze spadkiem poziomu protrombiny.

Może ono również prowadzić do zapalenia trzustki, ostrej niewydolności nerek oraz pancytopenii (znaczne zmniejszenie liczby wszystkich typów komórek krwi powodujące osłabienie, łatwe powstawanie siniaków lub skłonność do zakażeń).

Po podaniu pseudoefedryny obserwowano niepożądane objawy ze strony układu krążenia (zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze) i ośrodkowego układu nerwowego (bezsenność, lęk, niepokój ruchowy, napięcie) oraz reakcje skórne, trudności w oddawaniu moczu, nudności, wymioty, pragnienie, drgawki, pobudliwość.

Dekstrometorfan może w rzadkich przypadkach powodować zmęczenie i ospałość; a stosowany w większych dawkach może wywoływać bóle głowy, oczopląs, niewyraźną mowę. Objawy przedawkowania dekstrometorfanu to: uczucie pustki w głowie, zmęczenie, niewyraźna mowa, nudności i wymioty, senność lub nadmierne pobudzenie, zawroty głowy, letarg, ataksja (zaburzenia zdolności dokładnego i sprawnego wykonywania ruchu przy braku niedowładu), oczopląs, omamy, splątanie, zahamowanie oddychania. Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące.

W razie zastosowania dawki większej niż zalecana natychmiast skontaktować się z lekarzem, nawet jeśli nie wystąpiły żadne objawy, ponieważ może dojść do zagrażającego życiu uszkodzenia wątroby.

Szybkość wchłaniania zmniejsza się w przypadku przyjmowania paracetamolu z posiłkiem.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Leku nie należy stosować u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią.