Ostatnia aktualizacja: 20-10-2024
| Podmiot odpowiedzialny | Bristol-Myers Squibb/Pfizer EEIG |
| Kod ATC | B01AF02 |
| Procedura | CEN |
| Substancja | Apiksaban |
Jakie są wskazania? Na co stosowany jest Eliquis?
Eliquis zawiera apiksaban, substancję czynną z grupy leków przeciwzakrzepowych, która blokuje czynnik Xa, kluczowy w procesie krzepnięcia krwi.
Eliquis, 2,5 mg, tabletki powlekane
Stosowany u dorosłych w:
- Zapobieganiu zakrzepicy żył głębokich po operacjach stawu biodrowego lub kolanowego. Po takich operacjach ryzyko zakrzepów w kończynach dolnych wzrasta, co może prowadzić do obrzęku nóg i potencjalnie zagrażającej życiu zatorowości płucnej.
- Zapobieganiu zakrzepom w sercu u pacjentów z migotaniem przedsionków i dodatkowymi czynnikami ryzyka. Zakrzepy mogą przemieszczać się do mózgu, powodując udar, lub do innych narządów, prowadząc do zatorowości systemowej.
Eliquis, 5 mg, tabletki powlekane
Stosowany u dorosłych w:
- Zapobieganiu zakrzepom w sercu u pacjentów z migotaniem przedsionków i dodatkowymi czynnikami ryzyka. Zakrzepy mogą przemieszczać się do mózgu, powodując udar, lub do innych narządów, prowadząc do zatorowości systemowej.
- Leczeniu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej oraz zapobieganiu ich nawrotom.
Eliquis, 0,15 mg, granulat w kapsułkach otwieranych
Stosowany u dzieci (28 dni – 18 lat) w leczeniu i zapobieganiu zakrzepom w żyłach i naczyniach płucnych.
Eliquis, granulki powlekane w saszetkach (0,5 mg, 1,5 mg, 2 mg)
Stosowany u dzieci (28 dni – 18 lat) w leczeniu i zapobieganiu zakrzepom w żyłach i naczyniach płucnych.
Jaki jest skład Eliquis, jakie substancje zawiera?
Substancją czynną jest apiksaban.
Eliquis, 2,5 mg i 5 mg tabletki powlekane
Każda tabletka zawiera odpowiednio 2,5 mg lub 5 mg apiksabanu.
Pozostałe składniki:
- Rdzeń tabletki: laktoza bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian (E 470b).
- Otoczka: laktoza jednowodna, hypromeloza (E 464), tytanu dwutlenek (E 171), triacetyna, żelaza tlenek żółty (E 172).
Eliquis, 0,15 mg granulat w kapsułkach otwieranych
Każda kapsułka zawiera 0,15 mg apiksabanu.
Pozostałe składniki:
- Granulki: hypromeloza (E464), kuleczki cukrowe (syrop cukrowy, skrobia kukurydziana (E1450), sacharoza). Patrz punkt 2 „Lek Eliquis zawiera sacharozę”.
- Otoczka kapsułki: żelatyna (E441), tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172).
Eliquis, granulki powlekane w saszetkach (0,5 mg, 1,5 mg, 2 mg)
Każda saszetka zawiera odpowiednio 0,5 mg, 1,5 mg lub 2 mg apiksabanu.
Pozostałe składniki:
- Rdzeń tabletki: laktoza (patrz punkt 2 „Lek Eliquis zawiera laktozę (rodzaj cukru) i sód”), celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa (patrz punkt 2 „Lek Eliquis zawiera laktozę (rodzaj cukru) i sód”), sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian (E470b).
- Otoczka: laktoza jednowodna (patrz punkt 2 „Lek Eliquis zawiera laktozę (rodzaj cukru) i sód”), hypromeloza (E464), tytanu dwutlenek (E171), triacetyna, żelaza tlenek czerwony (E172).
Dawkowanie preparatu Eliquis – jak stosować ten lek?
Eliquis, 2,5 mg i 5 mg tabletki powlekane
Dawkowanie
Tabletkę należy połknąć, popijając wodą. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Aby uzyskać najlepsze wyniki leczenia, zaleca się przyjmowanie tabletek codziennie o tych samych porach. W przypadku trudności z połykaniem tabletek, należy skonsultować się z lekarzem. Tabletkę można rozkruszyć i wymieszać z wodą, 5% roztworem glukozy, sokiem lub musem jabłkowym.
Instrukcje dotyczące rozkruszania tabletek:
- Rozkruszyć tabletkę tłuczkiem w moździerzu.
- Przenieść proszek do odpowiedniego pojemnika i wymieszać z niewielką ilością płynu (np. 30 ml wody).
- Połknąć mieszaninę.
- Przepłukać tłuczek, moździerz i pojemnik niewielką ilością płynu (np. 30 ml) i połknąć płyn po przepłukaniu.
W razie potrzeby lekarz może podać rozkruszoną tabletkę wymieszaną z 60 ml wody lub 5% roztworu glukozy przez rurkę nosowo-żołądkową.
Wskazania i zalecane dawki:
- Zapobieganie zakrzepom w sercu u pacjentów z migotaniem przedsionków i co najmniej jednym dodatkowym czynnikiem ryzyka:
- Zalecana dawka: 5 mg dwa razy na dobę.
- Jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek lub spełnia dwa z następujących warunków: wiek ≥ 80 lat, masa ciała ≤ 60 kg, stężenie kreatyniny w surowicy ≥ 1,5 mg/dl (133 mikromole/l), zalecana dawka wynosi 2,5 mg dwa razy na dobę.
- Leczenie zakrzepów krwi w żyłach kończyn dolnych i płucach:
- Zalecana dawka: 10 mg (dwie tabletki 5 mg) dwa razy na dobę przez pierwsze 7 dni, następnie 5 mg dwa razy na dobę.
- Zapobieganie nawrotom zakrzepów po 6-miesięcznym leczeniu:
- Zalecana dawka: 2,5 mg dwa razy na dobę.
Stosowanie u dzieci i młodzieży:
- Leczenie zakrzepów krwi i zapobieganie nawrotom:
- Dawka zależy od masy ciała i zostanie obliczona przez lekarza.
- Dla dzieci ważących co najmniej 35 kg: 10 mg (dwie tabletki 5 mg) dwa razy na dobę przez pierwsze 7 dni, następnie 5 mg dwa razy na dobę.
Rodzice i opiekunowie powinni upewnić się, że dziecko przyjmuje pełną dawkę. Ważne jest przestrzeganie zaplanowanych wizyt u lekarza, ponieważ dawka może wymagać dostosowania w zależności od zmiany masy ciała pacjenta.
Eliquis, 0,15 mg, granulat w kapsułkach otwieranych
Dawkowanie
Aby uzyskać najlepsze efekty leczenia, dawkę należy podawać o tej samej porze każdego dnia. W przypadku trudności z połykaniem, płynną mieszaninę można podawać przez zgłębnik gastrostomijny lub nosowo-żołądkowy. Warto skonsultować się z lekarzem w sprawie alternatywnych metod podawania leku.
Dawka leku Eliquis zależy od masy ciała pacjenta, dlatego ważne jest regularne monitorowanie wagi i dostosowywanie dawki podczas wizyt kontrolnych u lekarza. Poniżej znajduje się tabela dawkowania, której używa lekarz. Nie należy samodzielnie zmieniać dawki.
Tabela dawkowania leku Eliquis u dzieci:
| Masa ciała (kg) | Dni 1–7 | Maksymalna dawka dobowa | Dzień 8. i kolejne | Maksymalna dawka dobowa |
| 4 do < 5 | 0,6 mg dwa razy na dobę | 1,2 mg | 0,3 mg dwa razy na dobę | 0,6 mg |
| 5 do < 6 | 1 mg dwa razy na dobę | 2 mg | 0,5 mg dwa razy na dobę | 1 mg |
| 6 do < 9 | 2 mg dwa razy na dobę | 4 mg | 1 mg dwa razy na dobę | 2 mg |
| 9 do < 12 | 3 mg dwa razy na dobę | 6 mg | 1,5 mg dwa razy na dobę | 3 mg |
| 12 do < 18 | 4 mg dwa razy na dobę | 8 mg | 2 mg dwa razy na dobę | 4 mg |
| 18 do < 25 | 6 mg dwa razy na dobę | 12 mg | 3 mg dwa razy na dobę | 6 mg |
| 25 do < 35 | 8 mg dwa razy na dobę | 16 mg | 4 mg dwa razy na dobę | 8 mg |
| ≥ 35 | 10 mg dwa razy na dobę | 20 mg | 5 mg dwa razy na dobę | 10 mg |
Należy upewnić się, że pacjent przyjmuje pełną dawkę. Lekarz zdecyduje, jak długo kontynuować leczenie.
Postępowanie w przypadku wyplucia lub zwymiotowania dawki:
- Jeśli dawka została wypluta lub zwymiotowana w ciągu 30 minut od jej przyjęcia, należy ją podać ponownie.
- Jeśli minęło więcej niż 30 minut, nie podawać dawki ponownie. Kolejną dawkę należy podać o następnej planowej porze. W przypadku wielokrotnego wypluwania lub wymiotowania dawki, skontaktować się z lekarzem.
Zmiana leczenia przeciwzakrzepowego:
- Z innych leków przeciwzakrzepowych na Eliquis: Zaprzestać stosowania dotychczasowych leków i rozpocząć leczenie Eliquis w momencie, gdy pacjent miałby przyjąć kolejną dawkę poprzedniego leku.
- Z antagonistów witaminy K (np. warfaryny) na Eliquis: Zaprzestać stosowania antagonisty witaminy K. Lekarz zleci badania krwi i poinformuje, kiedy rozpocząć podawanie Eliquis.
Eliquis, granulki powlekane w saszetkach (0,5 mg, 1,5 mg, 2 mg)
Dawkowanie
Aby uzyskać najlepsze efekty leczenia, dawkę należy podawać codziennie o tej samej porze. W przypadku trudności z połykaniem, płynną mieszaninę można podawać przez zgłębnik gastrostomijny lub nosowo-żołądkowy. Warto skonsultować się z lekarzem w sprawie alternatywnych metod podawania leku.
Dawka leku Eliquis zależy od masy ciała pacjenta, dlatego ważne jest regularne monitorowanie wagi i dostosowywanie dawki podczas wizyt kontrolnych u lekarza. Poniżej znajduje się tabela dawkowania, której używa lekarz. Nie należy samodzielnie zmieniać dawki.
Tabela dawkowania leku Eliquis u dzieci:
| Masa ciała (kg) | Dni 1–7 | Maksymalna dawka dobowa | Dzień 8. i kolejne | Maksymalna dawka dobowa |
| 4 do < 5 | 0,6 mg dwa razy na dobę | 1,2 mg | 0,3 mg dwa razy na dobę | 0,6 mg |
| 5 do < 6 | 1 mg dwa razy na dobę | 2 mg | 0,5 mg dwa razy na dobę | 1 mg |
| 6 do < 9 | 2 mg dwa razy na dobę | 4 mg | 1 mg dwa razy na dobę | 2 mg |
| 9 do < 12 | 3 mg dwa razy na dobę | 6 mg | 1,5 mg dwa razy na dobę | 3 mg |
| 12 do < 18 | 4 mg dwa razy na dobę | 8 mg | 2 mg dwa razy na dobę | 4 mg |
| 18 do < 25 | 6 mg dwa razy na dobę | 12 mg | 3 mg dwa razy na dobę | 6 mg |
| 25 do < 35 | 8 mg dwa razy na dobę | 16 mg | 4 mg dwa razy na dobę | 8 mg |
| ≥ 35 | 10 mg dwa razy na dobę | 20 mg | 5 mg dwa razy na dobę | 10 mg |
Należy upewnić się, że pacjent przyjmuje pełną dawkę. Lekarz zdecyduje, jak długo kontynuować leczenie.
Postępowanie w przypadku wyplucia lub zwymiotowania dawki:
- Jeśli dawka została wypluta lub zwymiotowana w ciągu 30 minut od jej przyjęcia, należy ją podać ponownie.
- Jeśli minęło więcej niż 30 minut, nie podawać dawki ponownie. Kolejną dawkę należy podać o następnej planowej porze. W przypadku wielokrotnego wypluwania lub wymiotowania dawki, skontaktować się z lekarzem.
Zmiana leczenia przeciwzakrzepowego:
Z antagonistów witaminy K (np. warfaryny) na Eliquis: Zaprzestać stosowania antagonisty witaminy K. Lekarz zleci badania krwi i poinformuje, kiedy rozpocząć podawanie Eliquis.
Z innych leków przeciwzakrzepowych na Eliquis: Zaprzestać stosowania dotychczasowych leków i rozpocząć leczenie Eliquis w momencie, gdy pacjent miałby przyjąć kolejną dawkę poprzedniego leku.
Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki
Jeżeli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku Eliquis należy natychmiast powiadomić o tym lekarza. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku, nawet jeżeli jest puste.
Jeżeli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku Eliquis, może wystąpić zwiększone ryzyko krwawienia. W przypadku wystąpienia krwawienia konieczne może być leczenie chirurgiczne lub przetoczenie krwi.
Co mogę jeść i pić podczas stosowania Eliquis – czy mogę spożywać alkohol?
Tabletkę należy połknąć popijając wodą. Lek Eliquis można przyjmować niezależnie od posiłków. Lek Eliquis zawiera laktozę (będącą cukrem). Jeżeli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, przed przyjęciem tego leku należy skontaktować się z lekarzem.
Łączenie alkoholu z niektórymi lekami może być groźne dla zdrowia, a nawet życia. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Czy można stosować Eliquis w okresie ciąży i karmienia piersią?
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.
Wpływ leku Eliquis na ciążę i nienarodzone dziecko jest nieznany. Nie należy przyjmować leku Eliquis w ciąży. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie przyjmowania leku Eliquis, powinna natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Nie wiadomo, czy lek Eliquis przenika do mleka matki. Przed zastosowaniem tego leku w trakcie karmienia piersią należy poradzić się lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. Pacjentce może zostać zalecone przerwanie karmienia piersią lub przerwanie/nierozpoczynanie przyjmowania leku Eliquis.
Skutki uboczne Eliquis, jakie są działania niepożądane?
Jak każdy lek, Eliquis może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią. Najczęstszym działaniem niepożądanym jest krwawienie, które może być groźne dla życia i wymagać natychmiastowej pomocy medycznej.
Możliwe działania niepożądane przy stosowaniu Eliquis w celu zapobiegania zakrzepom krwi w sercu u pacjentów z nieregularnym rytmem serca i co najmniej jednym dodatkowym czynnikiem ryzyka:
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób):
- Krwawienie, w tym:
- do oka,
- do żołądka lub jelita,
- z odbytnicy,
- krew w moczu,
- z nosa,
- z dziąseł,
- wylew podskórny i obrzęk.
- Niedokrwistość, objawiająca się zmęczeniem lub bladością.
- Niskie ciśnienie krwi, mogące prowadzić do omdlenia lub przyspieszonego bicia serca.
- Nudności.
- Wyniki badań krwi mogą wskazywać na zwiększenie aktywności gamma-glutamylotransferazy (GGT).
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 osób):
- Krwawienie:
- do mózgu lub w obrębie kręgosłupa,
- w jamie ustnej lub krwioplucie,
- w jamie brzusznej lub z pochwy,
- jasnoczerwona krew w stolcu,
- po operacji, w tym zasinienie i obrzęk, wyciek krwi lub płynu z rany operacyjnej/miejsca nacięcia tkanek lub miejsca wstrzyknięcia,
- z żylaków odbytu,
- obecność krwi w stolcu lub w moczu wykryta w badaniach laboratoryjnych.
- Zmniejszenie liczby płytek krwi, co może wpływać na krzepnięcie.
- Wyniki badań krwi mogą wskazywać na nieprawidłową czynność wątroby, zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych, zwiększone stężenie bilirubiny, co może powodować zażółcenie skóry i oczu.
- Wysypka skórna, swędzenie, wypadanie włosów.
- Reakcje alergiczne (nadwrażliwości), objawiające się obrzękiem twarzy, warg, jamy ustnej, języka i/lub gardła oraz trudnościami w oddychaniu. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 1000 osób):
- Krwawienie:
- w płucach lub gardle,
- do przestrzeni położonej w tylnej części jamy brzusznej,
- do mięśni.
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 000 osób):
- Wysypka skórna z pęcherzami, przypominająca małe tarcze strzelnicze (ciemne plamki w środku otoczone jaśniejszą obwódką, z ciemnym pierścieniem wokół krawędzi) (rumień wielopostaciowy).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Zapalenie naczyń krwionośnych (zapalenie naczyń), objawiające się wysypką skórną lub wypukłymi, płaskimi, czerwonymi, okrągłymi plamami pod powierzchnią skóry, lub siniakami.
Możliwe działania niepożądane przy stosowaniu Eliquis w leczeniu lub zapobieganiu zakrzepom krwi w żyłach kończyn dolnych i naczyniach krwionośnych płuc:
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób):
- Krwawienie, w tym:
- z nosa,
- z dziąseł,
- krew w moczu,
- wylew podskórny i obrzęk,
- w żołądku, jelicie, odbytnicy,
- w jamie ustnej,
- z pochwy.
- Niedokrwistość, objawiająca się zmęczeniem lub bladością.
- Zmniejszenie liczby płytek krwi, co może wpływać na krzepnięcie.
- Nudności.
- Wysypka skórna.
- Wyniki badań krwi mogą wskazywać na zwiększenie aktywności gamma-glutamylotransferazy (GGT) lub aminotransferazy alaninowej (AlAT).
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 osób):
- Niskie ciśnienie krwi, mogące prowadzić do omdlenia lub przyspieszonego bicia serca.
- Krwawienie:
- do oczu,
- w jamie ustnej lub odkrztuszanie krwi,
- jasnoczerwona krew w stolcu,
- wyniki badań wskazujące na obecność krwi w stolcu lub moczu,
- po operacji, w tym zasinienie i obrzęk, wyciek krwi lub płynu z rany operacyjnej/miejsca nacięcia tkanek lub miejsca wstrzyknięcia,
- z żylaków odbytu,
- do mięśni.
- Swędzenie.
- Wypadanie włosów.
- Reakcje alergiczne (nadwrażliwości), objawiające się obrzękiem twarzy, warg, jamy ustnej, języka i/lub gardła oraz trudnościami w oddychaniu. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
- Wyniki badań krwi mogą wskazywać na nieprawidłową czynność wątroby, zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych, zwiększone stężenie bilirubiny, co może powodować zażółcenie skóry i oczu.
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 1000 osób):
- Krwawienie:
- w mózgu lub w obrębie kręgosłupa,
- w płucach.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Krwawienie:
- do jamy brzusznej lub przestrzeni położonej w tylnej części jamy brzusznej.
- Wysypka skórna z pęcherzami, przypominająca małe tarcze strzelnicze (ciemne plamki w środku otoczone jaśniejszą obwódką, z ciemnym pierścieniem wokół krawędzi) (rumień wielopostaciowy).
- Zapalenie naczyń krwionośnych (zapalenie naczyń), objawiające się wysypką skórną lub wypukłymi, płaskimi, czerwonymi, okrągłymi plamami pod powierzchnią skóry, lub siniakami.
Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast powiadomić lekarza:
- Reakcje alergiczne (nadwrażliwość), które mogą objawiać się obrzękiem twarzy, warg, jamy ustnej, języka i/lub gardła oraz trudnościami w oddychaniu. Częstość tych działań niepożądanych określono jako „często” (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób).
Działania niepożądane u dzieci i młodzieży przy stosowaniu leku Eliquis są zazwyczaj podobne do tych obserwowanych u dorosłych, z nasileniem głównie łagodnym lub umiarkowanym. Częściej u dzieci i młodzieży występuje krwawienie z nosa i nieprawidłowe krwawienie z pochwy.
Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):
- Krwawienie, w tym:
- z pochwy,
- z nosa.
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób):
- Krwawienie, w tym:
- z dziąseł,
- krew w moczu,
- wylewy podskórne (siniaki) i obrzęki,
- z jelita lub odbytnicy,
- jasnoczerwona krew w stolcu,
- po operacji, w tym wylewy podskórne (siniaki) i obrzęki, wyciek krwi (wydzielina) z rany pooperacyjnej lub miejsca wstrzyknięcia.
- Wypadanie włosów.
- Niedokrwistość, objawiająca się zmęczeniem lub bladością.
- Zmniejszenie liczby płytek krwi, co może wpływać na krzepliwość.
- Nudności.
- Wysypka skórna.
- Świąd.
- Obniżenie ciśnienia krwi, mogące prowadzić do omdlenia lub przyspieszonego bicia serca.
- Wyniki badań krwi mogą wskazywać na:
- nieprawidłowe funkcjonowanie wątroby,
- zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych,
- zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (ALT).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- Krwawienie:
- do jamy brzusznej lub przestrzeni za jamą brzuszną,
- w żołądku,
- w oczach,
- w jamie ustnej,
- z żylaka odbytu,
- w jamie ustnej lub krew w plwocinie podczas kaszlu,
- w mózgu lub kręgosłupie,
- w płucach,
- w mięśniu.
- Wysypka skórna z pęcherzami, przypominająca małe tarcze strzelnicze (ciemne plamki w środku otoczone jaśniejszą obwódką, z ciemnym pierścieniem wokół krawędzi) (rumień wielopostaciowy).
- Zapalenie naczyń krwionośnych, objawiające się wysypką skórną lub wypukłymi, płaskimi, okrągłymi, czerwonymi plamami pod powierzchnią skóry lub siniakami.
- Wyniki badań krwi mogą wskazywać na:
- zwiększoną aktywność gamma-glutamylotransferazy (GGT),
- obecność krwi w kale lub moczu.
Zgłaszanie działań niepożądanych / skutków ubocznych
Jeśli w trakcie stosowania pojawią się jakiekolwiek skutki uboczne leku Eliquis, w tym te niewymienione w ulotce, należy poinformować o tym lekarza lub farmaceutę. Można również zgłaszać działania niepożądane bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych przy Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: +48 22 49 21 301, Faks: +48 22 49 21 309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Działania niepożądane można alternatywnie zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu Bristol-Myers Squibb/Pfizer EEIG. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można uzyskać więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Interakcje leku Eliquis z innymi lekami
Niektóre leki mogą zwiększać lub zmniejszać skuteczność leku Eliquis. Lekarz zdecyduje, czy pacjent powinien kontynuować przyjmowanie Eliquis w połączeniu z innymi lekami oraz jak dokładnie powinien być monitorowany.
Leki zwiększające ryzyko krwawienia przy stosowaniu Eliquis:
- Leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol i inne).
- Leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu HIV/AIDS (np. rytonawir).
- Leki przeciwzakrzepowe (np. enoksaparyna i inne).
- Leki przeciwzapalne lub przeciwbólowe (np. kwas acetylosalicylowy, naproksen), zwłaszcza u pacjentów powyżej 75. roku życia.
- Leki na nadciśnienie lub problemy z sercem (np. diltiazem).
- Leki przeciwdepresyjne, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI).
Leki zmniejszające skuteczność Eliquis w zapobieganiu zakrzepom:
- Leki przeciwpadaczkowe (np. fenytoina i inne).
- Ziele dziurawca (suplement ziołowy stosowany w leczeniu depresji).
- Leki stosowane w leczeniu gruźlicy lub innych zakażeń (np. ryfampicyna).
Ulotka Eliquis – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta
Do pobrania pełna, aktualna ulotka leku Eliquis przeznaczona dla pacjentów. Oprócz informacji zawartych na naszej stronie, znajdziesz tu dodatkowo następujące dane: skutki uboczne, przeciwwskazania, działania niepożądane, interakcje z innymi lekami, wpływ substancji na prowadzenie pojazdów i maszyn oraz inne ostrzeżenia i środki ostrożności. Ściągnij ulotkę przeznaczoną dla pacjenów w formacie pdf:
| Lek Eliquis dopuszczony został do obrotu na podstawie tzw. procedury scentralizowanej (UE). |
Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów
Ściągnij aktualną charakterystykę produktu leczniczego, zawierającą specjalistyczne informacje na temat leku Eliquis m.in. postać farmaceutyczna, dane kliniczne, interakcje z innymi produktami leczniczymi, właściwości farmakologiczne, dane farmaceutyczne. ChPL jest dokumentem przeznaczonym wyłącznie dla wykwalifikowanego personelu medycznego. Pobierz ChPL w formacie pdf:
| Lek Eliquis dopuszczony został do obrotu na podstawie tzw. procedury scentralizowanej (UE). |
Źródła / bibliografia:
- EMA Europejska Agencja Leków - Medicines | European Medicines Agency (EMA) (europa.eu)
Dostępność Eliquis w najbliższej aptece
Dzięki tej funkcjonalności możesz znaleźć, zarezerwować leki i odebrać w najbliższej aptece.
Opinie o Eliquis - forum pacjentów, porady i wymiana doświadczeń
Uwaga: Nie można mieć pewności, czy osoba komentująca rzeczywiście zakupiła lub używała danego produktu. Czasami firmy zlecają publikację anonimowych opinii, aby poprawić wizerunek swoich produktów lub zaszkodzić konkurencji. Dlatego zalecamy opieranie się głównie na wiedzy i poradach farmaceutów.
Chciałbym podzielić się refleksją na temat leku Eliquis. Należy pamiętać, że każdy lek przeciwzakrzepowy wiąże się z ryzykiem krwawień – jest to naturalny efekt ich działania przeciwkrzepliwego. Eliquis został wprowadzony na rynek po szczegółowych badaniach klinicznych, które potwierdziły jego skuteczność w zapobieganiu udarom i zatorom przy jednoczesnym akceptowalnym profilu bezpieczeństwa. W porównaniu do starszych leków przeciwkrzepliwych, Eliquis oferuje przewidywalne działanie i nie wymaga tak częstego monitorowania poziomu krzepliwości krwi. Obawy są zrozumiałe, jednak warto pamiętać, że korzyści ze stosowania leku przewyższają potencjalne ryzyko u pacjentów ze wskazaniami do jego stosowania.
Po pobycie w Anglii wyczerpały się moje zapasy leku, które stamtąd przywiozłem. Wróciłem dwa miesiące temu. Po sprawdzeniu cen tego samego preparatu w polskich aptekach jestem zaskoczony znaczną różnicą w kosztach, co skłania mnie do rozważenia przerwania terapii. Przez kilka lat stosowania lek był dobrze tolerowany przez mój organizm, nie doświadczałem żadnych niepożądanych efektów ubocznych. Co więcej, nawet w przypadkach sporadycznego pomijania dawki nie obserwowałem żadnych negatywnych konsekwencji czy powikłań zdrowotnych. Mimo dotychczasowych pozytywnych doświadczeń z lekiem, obecna sytuacja finansowa stawia mnie przed trudną decyzją dotyczącą kontynuacji leczenia. Czy ktoś znajdował się w podobnej sytuacji i znalazł jakieś rozwiązanie tego problemu? Interesują mnie również doświadczenia innych pacjentów związane z ewentualnym przerwaniem terapii.
Chciałabym podzielić się moim doświadczeniem związanym ze zmianą leczenia przeciwkrzepliwego. Początkowo przyjmowałam Pradaxę przez okres dwóch miesięcy, jednak ze względu na przeczytane niepokojące opinie, zdecydowałam się na konsultację z doświadczonym kardiologiem. Po szczegółowej rozmowie i wyjaśnieniu mechanizmu działania leku, wspólnie podjęliśmy decyzję o zmianie terapii na Eliquis (apiksaban) w dawce 5 mg.
W okresie trzytygodniowej przerwy w przyjmowaniu leków przeciwkrzepliwych zaobserwowałam powrót wcześniejszych objawów – obrzęki kończyn dolnych i duszność wysiłkową przy wchodzeniu na trzecie piętro. Warto jednak podkreślić, że dolegliwości te występowały już przed rozpoczęciem terapii Pradaxą i wiążą się z moimi schorzeniami podstawowymi: migotaniem przedsionków, cukrzycą, chorobą tarczycy i nadciśnieniem tętniczym.
Kluczowe jest, aby przy przyjmowaniu leków przeciwkrzepliwych informować wszystkich lekarzy prowadzących o stosowanej terapii, ze względu na możliwe interakcje z innymi lekami. Niezmiernie istotna jest też właściwa zmiana leku przeciwkrzepliwego – nie można go odstawić gwałtownie, gdyż grozi to poważnymi powikłaniami. Procedura zamiany musi uwzględniać 12-godzinny odstęp między preparatami.
Warto zaznaczyć, że zarówno Pradaxa jak i Eliquis mają 12-godzinny okres działania, dlatego konieczne jest przyjmowanie ich dwa razy na dobę. Przyjmowanie tylko jednej dawki nie zapewnia odpowiedniej ochrony przeciwkrzepliwej. Jestem wdzięczna mojemu kardiologowi za profesjonalne podejście i dokładne wyjaśnienie zasad terapii. Każdy lek może powodować działania niepożądane, ale właściwie dobrany i stosowany zgodnie z zaleceniami jest niezbędny w kontroli chorób przewlekłych.
Stosuję Eliquis od ponad roku i czuję się bardzo dobrze, nie mam żadnych skutków ubocznych. Jestem po chorobie nowotworowej i równocześnie na terapii hormonalnej – nie ma problemu z łączeniem tych leków. Dodam, że mieszkam za granicą i tutejsi lekarze uważają Eliquis za jeden z lepszych leków. Pozdrawiam
Proszę o podzielenie się doświadczeniami z lekiem ELIQUIS. Czy po dłuższym czasie stosowania pojawiły się jakieś skutki uboczne lub nowe dolegliwości? Kardiolog przepisał ten lek mojej 84-letniej mamie w dawce 2,5mg. Mama jest po zawale i leczy się na nadciśnienie. Czytając opinie w internecie zaczynam się martwić o bezpieczeństwo tego leku. Będę wdzięczna za Wasze opinie.
W związku z dramatycznymi konsekwencjami stosowania leku Eliquis czuję potrzebę podzielenia się moim osobistym, tragicznym doświadczeniem. Mój dziadek znajduje się obecnie w stanie krytycznym z powodu poważnego powikłania w postaci wewnętrznego krwotoku w przewodzie pokarmowym, który wystąpił po przyjęciu tego leku. Sytuacja jest dla mnie szczególnie trudna emocjonalnie, ponieważ jeszcze wczoraj, kierując się troską o jego zdrowie, przekonywałam go do przyjęcia leku, wierząc głęboko, że działam w jego najlepszym interesie. Ta sytuacja jest dla mnie niezwykle bolesnym doświadczeniem i przestrogą dotyczącą potencjalnych, poważnych skutków ubocznych terapii przeciwzakrzepowej.
Chciałabym podzielić się swoją pozytywną opinią dotyczącą terapii lekiem Eliquis, który przyjmuję już ponad rok. Moje doświadczenia z tym lekiem są bardzo dobre – terapia przebiega bez komplikacji, a efekty leczenia spełniają moje oczekiwania. Systematyczne przyjmowanie leku pozwala mi utrzymać stabilny stan zdrowia i cieszyć się dobrym samopoczuciem. Jestem w pełni usatysfakcjonowana wyborem tego preparatu do mojej długoterminowej terapii.
Chciałabym podzielić się moim dwuletnim doświadczeniem ze stosowania Apixabanu, który został mi przepisany na podstawie rekomendacji lekarza, stosującego ten lek również we własnej terapii. Mimo zaufania do jego opinii, nadal mam wątpliwości co do optymalnego doboru leku przeciwzakrzepowego w moim przypadku.
Dwa miesiące temu doświadczyłam niepokojącego zdarzenia podczas wizyty na basenie. W trakcie zmiany pozycji z pływania na wznak, poczułam nagły, intensywny, piekący ból w prawej kończynie górnej. W rezultacie powstał rozległy krwiak, rozciągający się od ramienia aż po dłoń. Konsultacja lekarska przyniosła zaskakujące zalecenie – powstrzymanie się od stosowania jakichkolwiek okładów i oczekiwanie na naturalne wchłonięcie wylewu.
Na moje pytanie o możliwe przedawkowanie leku, otrzymałam informację, że takie reakcje są typowymi skutkami ubocznymi tej terapii. Do chwili obecnej odczuwam dyskomfort w postaci bólu, ograniczonej ruchomości stawu łokciowego oraz trudności przy podnoszeniu przedmiotów. Zastanawiam się, czy podczas terapii Apixabanem mogę bezpiecznie stosować preparaty wzmacniające naczynia krwionośne?
Chciałabym podzielić się trudnym doświadczeniem związanym ze stosowaniem tego leku przez moją mamę. Po kilkumiesięcznej kuracji, mama trafiła do szpitala z diagnozą ciężkiej anemii, której przyczyną było krwawienie z przewodu pokarmowego. Ta sytuacja skłoniła mnie do głębszej refleksji nad bezpieczeństwem stosowania nowych leków przeciwzakrzepowych. Szczególnie niepokojące wydaje mi się podejście sugerujące brak konieczności regularnej kontroli morfologii. Z naszego doświadczenia wynika, że osoby z wrażliwym przewodem pokarmowym powinny zachować szczególną ostrożność, podobnie jak w przypadku stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych czy leków przeciwcukrzycowych. Rozczarowujące było dla nas również to, że nawet specjalista kardiolog zajmujący się arytmią nie uprzedził nas o możliwych poważnych powikłaniach.
Stosuję Eliquis od trzech lat i jestem bardzo zadowolona z efektów terapii. Lek świetnie się sprawdza w moim przypadku i nie powoduje żadnych skutków ubocznych. Z własnego doświadczenia mogę podkreślić, jak istotne jest sprawdzenie potencjalnych interakcji z innymi przyjmowanymi preparatami oraz wykluczenie alergii na składniki leku. Eliquis okazał się być bezpiecznym i skutecznym rozwiązaniem w kontrolowaniu mojego stanu zdrowia. Szczególnie doceniam stabilne działanie przeciwzakrzepowe, które nie wymaga częstych modyfikacji dawki. W ciągu tych trzech lat nie doświadczyłam żadnych powikłań ani niepokojących objawów, co potwierdza wysoką skuteczność i dobrą tolerancję tego preparatu w długoterminowej terapii. Jestem wdzięczna za możliwość korzystania z tak efektywnego leku, który pozwala mi prowadzić normalne, aktywne życie.
Z ogromnym żalem chcę podzielić się tragicznym doświadczeniem związanym ze stosowaniem leku Eliquis. Mój mąż rozpoczął terapię tym preparatem w szpitalu po zabiegu kardiowersji. Przez pierwsze 5,5 miesiąca leczenie przebiegało bez widocznych komplikacji. Niestety, w szóstym miesiącu przyjmowania leku doszło do dramatycznego zdarzenia – wystąpił wylew krwotoczny o niezwykle gwałtownym przebiegu. Od pojawienia się pierwszych objawów do śmierci mojego 65-letniego męża minęły zaledwie dwa dni, mimo intensywnych wysiłków zespołu medycznego. Personel lekarski wskazywał na możliwy związek między stosowanym lekiem a wystąpieniem krwotoku śródmózgowego. To tragiczne wydarzenie miało miejsce we wrześniu 2017 roku, a ból straty z każdym dniem staje się coraz bardziej dotkliwy. Szczególnie niepokojąca była późniejsza rozmowa z jednym z lekarzy, który zwrócił uwagę na problematyczną kwestię leków nowej generacji, sugerując, że niektóre firmy farmaceutyczne mogą przedkładać zyski nad bezpieczeństwo pacjentów, woląc wypłacać odszkodowania niż wycofywać potencjalnie niebezpieczne preparaty z rynku.
Dzielę się naszym trudnym doświadczeniem związanym ze stosowaniem leku Eliquis 5mg. Mój mąż przyjmował preparat przez okres sześciu miesięcy. Pierwsze niepokojące objawy pojawiły się w postaci wysypki zlokalizowanej na twarzy i rękach. Początkowo mylnie przypisaliśmy te zmiany skórne działaniu promieni słonecznych. Pomimo stosowania różnych kremów ochronnych z wysokim filtrem UV, wysypka systematycznie się rozszerzała. W trakcie terapii nastąpiła 10-dniowa przerwa, podczas której mąż stosował Clexane, po czym powrócił do przyjmowania Eliquisu. To wtedy sytuacja znacząco się pogorszyła – pojawił się intensywny czerwony rumień obejmujący zarówno kończyny górne, jak i dolne.
Przeprowadzono szereg szczegółowych badań diagnostycznych, włącznie z biopsją, które ostatecznie doprowadziły do zdiagnozowania tocznia polekowego. Ta poważna komplikacja okazała się niezwykle trudna w leczeniu – konsultowaliśmy się z ponad dziesięcioma specjalistami, jednak żaden nie był w stanie zaproponować skutecznej terapii. Nawet hospitalizacja na oddziale dermatologicznym nie przyniosła oczekiwanej poprawy stanu zdrowia. Obecnie stosowane jest leczenie w postaci wlewów dożylnych z witaminą C, jednak nadal nie obserwujemy pozytywnych efektów. Stan ten utrzymuje się już od pięciu miesięcy. Czy ktoś z państwa miał podobne doświadczenia z tym lekiem? Szukamy pomocy i wskazówek dotyczących skutecznego leczenia tych powikłań.