Ostatnia aktualizacja:
| Podmiot odpowiedzialny | Sanofi Winthrop Industrie |
| Kod ATC | B01AB05 |
| Procedura | MRP |
| Substancja | Enoksaparyna sodowa |
Jakie są wskazania? Na co stosowany jest Clexane?
Lek Clexane zawiera jako substancję czynną enoksaparynę sodową, która jest heparyną o małej masie cząsteczkowej (drobnocząsteczkową). Lek Clexane działa przeciwzakrzepowo.
Lek Clexane jest stosowany w:
– Zapobieganiu żylnej chorobie zakrzepowo – zatorowej, szczególnie u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym ortopedycznym, zabiegom w chirurgii ogólnej i onkologicznej.
– Zapobieganiu żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów unieruchomionych z powodu ostrych schorzeń, włącznie z ostrą niewydolnością serca, ostrą niewydolnością oddechową, ciężkimi infekcjami, a także zaostrzeniem chorób reumatycznych powodujących unieruchomienie pacjenta
(dotyczy dawki 40 mg/0,4 ml).
– Leczeniu zakrzepicy żył głębokich powikłanej bądź niepowikłanej zatorowością płucną.
– Leczeniu niestabilnej dławicy piersiowej oraz zawału serca bez załamka Q, w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym (ASA).
– Leczeniu świeżego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST, w tym pacjentów, którzy będą leczeni zachowawczo albo, którzy będą później poddani przezskórnej angioplastyce wieńcowej (dotyczy dawki 60 mg/0,6 ml, 80 mg/0,8 ml, 100 mg/1 ml).
– Zapobieganiu tworzeniu się skrzepów w krążeniu pozaustrojowym podczas hemodializy.
Jaki jest skład Clexane, jakie substancje zawiera?
Substancją czynną leku jest Enoxaparinum natricum (enoksaparyna sodowa).
Jedna ampułko-strzykawka 20 mg zawiera Enoxaparinum natricum (enoksaparyna sodowa) 20 mg/0,2 ml.
Jedna ampułko-strzykawka 40 mg zawiera Enoxaparinum natricum (enoksaparyna sodowa) 40 mg/0,4 ml.
Jedna ampułko-strzykawka 60 mg zawiera Enoxaparinum natricum (enoksaparyna sodowa) 60 mg/0,6 ml.
Jedna ampułko-strzykawka 80 mg zawiera Enoxaparinum natricum (enoksaparyna sodowa) 80 mg/0,8 ml.
Jedna ampułko-strzykawka 100 mg zawiera Enoxaparinum natricum (enoksaparyna sodowa) 100 mg/1 ml.
Ponadto lek zawiera wodę do wstrzykiwań.
Dawkowanie preparatu Clexane – jak stosować ten lek?
• Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo – zatorowej u pacjentów poddawanych zabiegom
chirurgicznym
U pacjentów z umiarkowanym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (np. po zabiegach chirurgicznych w obrębie jamy brzusznej), zalecana dawka enoksaparyny to 20 mg podskórnie raz na dobę. Zwykle leczenie enoksaparyną trwa od 7 do 10 dni. U niektórych pacjentów czas leczenia może być dłuższy. W takim przypadku enoksaparynę należy podawać dopóki istnieje zwiększone ryzyko zakrzepów i zatorów żylnych oraz do czasu uruchomienia pacjenta.
U pacjentów poddawanych ogólnym zabiegom chirurgicznym pierwsze wstrzyknięcie należy wykonać 2 godziny przed zabiegiem chirurgicznym.
U pacjentów z dużym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (np. przed chirurgicznym zabiegiem ortopedycznym), zalecana dawka enoksaparyny to 40 mg podskórnie raz na dobę, pierwsza dawka 12 godzin przed zabiegiem.
• Zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów unieruchomionych
Zalecana dawka enoksaparyny to 40 mg podskórnie raz na dobę. Leczenie enoksaparyną trwa co najmniej 6 dni i powinno być kontynuowane do czasu pełnego uruchomienia pacjenta. Nie należy stosować leku dłużej niż 14 dni.
• Leczenie zakrzepicy żył głębokich powikłanej bądź niepowikłanej zatorowością płucną
Enoksaparynę można podawać podskórnie, zarówno raz na dobę w dawce 1,5 mg/kg mc., jak i 2 razy na dobę w dawce 1 mg/kg mc. Zalecana dawka u pacjentów z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi to 1 mg/kg mc. podskórnie 2 razy na dobę. Zwykle leczenie trwa co najmniej 5 dni. Leczenie doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi należy rozpocząć, gdy jest to właściwe, a leczenie enoksaparyną należy kontynuować do chwili osiągnięcia skuteczności przeciwzakrzepowej.
• Leczenie niestabilnej dławicy piersiowej oraz zawału serca bez załamka Q
Zalecana dawka enoksaparyny to 1 mg/kg mc. podskórnie co 12 godzin, jednocześnie z doustnie podanym kwasem acetylosalicylowym (ASA) w dawce od 100 do 325 mg raz na dobę. U tych pacjentów enoksaparynę należy stosować przez co najmniej 2 dni i leczenie należy kontynuować do osiągnięcia jego celu. Zwykle leczenie trwa od 2 do 8 dni.
• Leczenie świeżego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST
Zalecana dawka enoksaparyny to 30 mg w pojedynczym wstrzyknięciu dożylnym i dodatkowo, bezpośrednio po wstrzyknięciu dożylnym, podskórnie 1 mg/kg mc., a następnie 1 mg/kg mc. podskórnie co 12 godzin (w odniesieniu do dwóch pierwszych dawek maksymalnie po 100 mg podskórnie, następne dawki 1 mg/kg mc. podskórnie). Dawkowanie u pacjentów w wieku powyżej 75 lat – patrz dalsza część punktu 3.
Podczas jednoczesnego stosowania z leczeniem trombolitycznym (o swoistym działaniu na fibrynę lub bez swoistego działania na fibrynę) enoksaparynę należy podać w okresie od 15 minut przed do 30 minut po rozpoczęciu leczenia fibrynolitycznego. Wszyscy pacjenci powinni otrzymywać kwas acetylosalicylowy natychmiast po rozpoznaniu świeżego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST tak długo, dopóki nie wystąpią przeciwwskazania (lek podaje się w dawce od 75 mg do 325 mg raz na dobę).
Leczenie enoksaparyną może trwać 8 dni lub może być prowadzone do momentu opuszczenia szpitala przez pacjenta.
Zalecenia dotyczące pacjentów poddawanych przezskórnej angioplastyce wieńcowej: jeżeli ostatnią dawkę enoksaparyny podano podskórnie mniej niż 8 godzin przed momentem wypełnienia balonika, nie jest konieczne podanie kolejnej dawki. Jeżeli ostatnią dawkę enoksaparyny podano podskórnie ponad 8 godzin przed wypełnieniem balonika, należy podać enoksaparynę w szybkim wstrzyknięciu dożylnym w dawce 0,3 mg/kg mc.
• Zapobieganie tworzeniu się pozaustrojowych skrzepów podczas hemodializy
Dawka enoksaparyny równoważna 1 mg/kg mc. podawana do linii tętniczej krążenia pozaustrojowego na początku dializy wystarcza zwykle na 4 godzinną dializę. Jeśli zostaną znalezione pierścienie fibrynowe np. po dłuższej niż zwykle dializie, można podać dodatkową dawkę od 0,5 mg do 1 mg/kg mc.
U pacjentów z dużym ryzykiem krwawień, należy zmniejszyć dawkę do 0,5 mg/kg mc. w przypadku stosowania podwójnego dostępu naczyniowego lub do 0,75 mg/kg mc., jeśli dostęp naczyniowy jest pojedynczy.
Pacjenci w podeszłym wieku
W leczeniu świeżego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 75 lat), nie należy stosować początkowego szybkiego wstrzyknięcia dożylnego. Podawanie leku należy rozpocząć od dawki 0,75 mg/kg mc. podskórnie co 12 godzin (maksymalnie po 75 mg podskórnie w odniesieniu do pierwszych dwóch dawek, a następnie 0,75 mg/kg mc. podskórnie w odniesieniu do pozostałych dawek). W odniesieniu do innych wskazań, zmniejszenie dawkowania nie jest konieczne u pacjentów w podeszłym wieku, z wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 2).
Dzieci
Nie zaleca się stosowania leku u dzieci, ponieważ nie ustalono dawkowania.
Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki
Może wystąpić biegunka. Zaleca się zaprzestanie stosowania leku Clericol aż biegunka ustąpi i
rozpoczęcie przyjmowania leku od niższej dawki. Jeśli pacjent jest zaniepokojony powinien
skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Co mogę jeść i pić podczas stosowania Clexane – czy mogę spożywać alkohol?
Nie dotyczy.
Łączenie alkoholu z niektórymi lekami może być groźne dla zdrowia, a nawet życia. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Czy można stosować Clexane w okresie ciąży i karmienia piersią?
Z powodu braku odpowiednio kontrolowanych badań u kobiet w ciąży, jak również ze względu na brak możliwości odpowiedniego porównania wpływu leku u zwierząt i ludzi, lek może być stosowany u tych pacjentek jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.
Nie wiadomo czy niezmieniona enoksaparyna przenika do mleka ludzkiego. Dlatego podczas stosowania leku Clexane należy unikać karmienia piersią
Ulotka Clexane – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta
| Clexane - 10 000 j.m. (100 mg)/ml (30 000 j.m. (300 mg)/3 ml), Roztwór do wstrzykiwań (Enoxaparinum natricum) |
Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów
| Clexane - 10 000 j.m. (100 mg)/ml (30 000 j.m. (300 mg)/3 ml), Roztwór do wstrzykiwań (Enoxaparinum natricum) |
Źródła / bibliografia:
- RPL Rejestr Produktów Leczniczych - RPL (ezdrowie.gov.pl)
Dostępność leku w najbliższej aptece
Dzięki tej funkcjonalności możesz znaleźć, zarezerwować leki i odebrać w najbliższej aptece.
Opinie pacjentów - forum, efekty terapii, realne skutki uboczne
Uwaga: Nie można mieć pewności, czy osoba komentująca rzeczywiście zakupiła lub używała danego produktu. Czasami firmy zlecają publikację anonimowych opinii, aby poprawić wizerunek swoich produktów lub zaszkodzić konkurencji. Dlatego zalecamy opieranie się głównie na wiedzy i poradach farmaceutów.
W związku z poważnym urazem stawu skokowego rozpoczęłam terapię zastrzykami Clexane, jednak moje doświadczenie z tym lekiem okazało się niezwykle niepokojące ze względu na silną reakcję alergiczną. Po pierwszej dawce na moim ciele pojawiły się rozległe zmiany skórne – duże, swędzące i opuchnięte placki pokryte krostkami, o kolorze od ciemnoróżowego po bordowy. Zmiany były zlokalizowane głównie w okolicy brzucha po stronie wkłucia, obejmując również biodro, część pośladka i pachwinę.
Pomimo tych niepokojących objawów, lekarz dyżurny podczas konsultacji telefonicznej zalecił kontynuację terapii, sugerując jedynie suplementację wapnia. Argumentował, że korzyści z leczenia przewyższają potencjalne ryzyko, zwłaszcza biorąc pod uwagę konieczność unieruchomienia nogi. Zaniepokojona, ale ufając opinii specjalisty, zdecydowałam się następnego dnia przyjąć zmniejszoną dawkę – mniej niż połowę zalecanej.
Ta decyzja okazała się brzemienia w skutkach. W ciągu kilku minut reakcja alergiczna znacznie się nasiliła – zmiany skórne rozprzestrzeniły się na drugą stronę ciała, a następnie pojawiły się na wewnętrznej stronie łokci, goleniach, między palcami stóp i na szyi. Sytuacja stała się krytyczna, gdy dołączyły się duszności i znaczny spadek sił. Zmuszona byłam wezwać pogotowie.
Dyspozytor pogotowia zalecił natychmiastowe zażycie Zyrtec Forte, który na szczęście był dostępny w domu ze względu na alergię męża. Stan zdrowia pogorszył się na tyle, że gdy przyjechał zespół ratownictwa medycznego, miałam już problemy z mówieniem i siedzeniem. Zostałam przewieziona do szpitala, gdzie otrzymałam odpowiednią pomoc medyczną.
To doświadczenie uświadomiło mi, jak poważne mogą być konsekwencje reakcji alergicznej na lek, szczególnie gdybym zastosowała się do pierwotnych zaleceń lekarza i przyjęła pełną dawkę. Chociaż lekarz zobowiązał się do zgłoszenia mojego przypadku jako działania niepożądanego, mam wątpliwości, czy faktycznie to zrobił.