Ciqorin

Ten lek nazywa się Ciqorin. Zawiera on substancję czynną cyklosporynę. Ten lek należy do grupy leków
zwanych środkami immunosupresyjnymi. Leki te są stosowane w celu zmniejszenia reakcji immunologicznej organizmu.

W jakim celu stosuje się lek Ciqorin i jak działa lek Ciqorin

 U pacjentów po przeszczepieniu narządu, szpiku kostnego i komórek macierzystych działanie leku Ciqorin polega na kontrolowaniu układu immunologicznego. Ciqorin zapobiega odrzucaniu przeszczepionego narządu blokując rozwój pewnych komórek, które w normalnych warunkach zaatakowałyby przeszczepioną tkankę.

 U pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi, w których układ immunologiczny atakuje komórki własnego organizmu, Ciqorin zatrzymuje tę reakcję immunologiczną. Do chorób tych należą choroby oczu zagrażające utratą wzroku (endogenne zapalenie błony naczyniowej oka, w tym zapalenie błony naczyniowej oka w chorobie Behçeta), ciężkie przypadki pewnych chorób skóry (atopowego zapalenia skóry lub wyprysku i łuszczycy), ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów i choroba nerek zwana zespołem nerczycowym.

Jaki jest skład Ciqorin, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest cyklosporyna.
Każda kapsułka Ciqorin 10 mg zawiera 10 mg cyklosporyny.
Każda kapsułka Ciqorin 25 mg zawiera 25 mg cyklosporyny.
Każda kapsułka Ciqorin 50 mg zawiera 50 mg cyklosporyny.
Każda kapsułka Ciqorin 100 mg zawiera 100 mg cyklosporyny.

– Pozostałe składniki wypełnienia kapsułki to: makrogologlicerolu hydroksystearynian, glicerolu
monolinoleinian, glikolu dietylenowego monoetylowy eter, etanol bezwodny, all-rac-α-tokoferol

– Pozostałe składniki otoczki kapsułki to:
Ciqorin 10 mg: żelatyna, glicerol 85%, sorbitol ciekły, niekrystalizujący, glicyna, tytanu dwutlenek
(E 171), parafina ciekła lekka
Ciqorin 25 i 50 mg: żelatyna, glicerol 85%, sorbitol ciekły, niekrystalizujący, glicyna, tytanu
dwutlenek (E 171), żelaza tlenek, żółty (E 172), parafina ciekła lekka
Ciqorin 100 mg: żelatyna, glicerol 85%, sorbitol ciekły, niekrystalizujący, glicyna, tytanu dwutlenek
(E 171), żelaza tlenek, brązowy (E 172), parafina ciekła lekka.
– Ciqorin 25 mg, 50 mg i 100 mg: pozostałe składniki tuszu do nadruku to: szelak, glikol propylenowy,
amonowy wodorotlenek stężony, indygotyna (E 132), lak.

Dawkowanie preparatu Ciqorin – jak stosować ten lek?

Lekarz starannie dostosuje dawkę tego leku do indywidualnych potrzeb pacjenta. Zbyt duża ilość leku może wpłynąć na czynność nerek. Pacjent będzie zgłaszał się na regularne badania krwi i wizyty w szpitalu, zwłaszcza po transplantacji. Będzie to okazja do porozmawiania z lekarzem o leczeniu oraz wszelkich ewentualnych problemach z nim związanych.

Ile leku Ciqorin należy przyjąć
Lekarz dopasuje właściwą dawkę leku Ciqorin dla pacjenta. Zależy ona od masy ciała pacjenta oraz powodu, dla którego ten lek jest stosowany. Lekarz poinformuje pacjenta również jak często należy przyjmować ten lek.

 U dorosłych:

Przeszczepienie narządu, szpiku kostnego lub komórek macierzystych
 Całkowita dawka dobowa waha się zazwyczaj między 2 mg a 15 mg na kilogram masy ciała. Dzieli się ją na dwie dawki.
 Większe dawki są zazwyczaj stosowane przed i tuż po transplantacji. Mniejsze dawki stosuje się po uzyskaniu stabilizacji czynności przeszczepionego narządu lub szpiku.
 Lekarz dostosuje dawkę leku tak, by była ona optymalna dla danego pacjenta. W tym celu może być konieczne wykonanie badań krwi.

Endogenne zapalenie błony naczyniowej oka
 Całkowita dawka dobowa waha się zazwyczaj między 5 mg a 7 mg na kilogram masy ciała. Dzieli się ją na dwie dawki.

Zespół nerczycowy
 Całkowita dawka dobowa zazwyczaj wynosi 5 mg na kilogram masy ciała. Dzieli się ją na dwie dawki. U pacjentów z chorobami nerek pierwsza dawka podawana każdego dnia nie powinna być większa niż 2,5 mg na kilogram masy ciała.

Ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów
 Całkowita dawka dobowa waha się zazwyczaj między 3 mg a 5 mg na kilogram masy ciała. Dzieli się ją na dwie dawki.

Łuszczyca i atopowe zapalenie skóry
 Całkowita dawka dobowa waha się zazwyczaj między 2,5 mg a 5 mg na kilogram masy ciała. Dzieli się ją na dwie dawki.

 U dzieci:
Zespół nerczycowy
 Całkowita dawka dobowa zazwyczaj wynosi 6 mg na kilogram masy ciała. Dzieli się ją na dwie dawki. U pacjentów z chorobami nerek pierwsza dawka podawana każdego dnia nie powinna być większa niż 2,5 mg na kilogram masy ciała.