Furosemide Norameda

Substancją czynną leku Furosemide Norameda, 10 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji jest furosemid, który należy do grupy leków moczopędnych. Furosemid zwiększa ilość wytwarzanego przez organizm moczu, co pomaga łagodzić objawy spowodowane zbyt dużą ilością płynów w organizmie.

Lekarz może zalecić stosowanie leku Furosemide Norameda, jeśli:
– konieczne jest szybkie i skuteczne usunięcie nadmiaru płynów,
– pacjent nie może przyjąć tego leku doustnie lub w sytuacjach nagłych,
– u pacjenta występuje zbyt dużo płynu wokół serca, płuc, wątroby lub nerek.

Furosemid w postaci roztworu do wstrzykiwań/do infuzji może być podawany wyłącznie pod nadzorem lekarza.

Lek podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę:
– w powolnym wstrzyknięciu do żyły (dożylnie) lub
– w wyjątkowych przypadkach do mięśni (domięśniowo).

Lekarz określi dawkę odpowiednią dla pacjenta, czas podania oraz czas trwania leczenia. Będzie to zależeć od wieku pacjenta, masy ciała, historii choroby, innych leków, które pacjent zażywa oraz rodzaju i nasilenia choroby.

Dorośli
Zalecana dawka wynosi 20 mg do 40 mg furosemidu. Jeżeli wymagane jest zastosowanie większej dawki, lekarz może podać kolejne 20 mg we wstrzyknięciu. Wstrzyknięcia zazwyczaj powtarza się co 2 godziny, aż do uzyskania pożądanej utraty płynów. W niektórych przypadkach, zamiast wstrzyknięcia, lekarz może zalecić podanie leku w ciągłej infuzji dożylnej (kroplówka). Zalecana maksymalna dawka dobowa furosemidu wynosi 1500 mg.

Stosowanie u dzieci i młodzież w wieku powyżej 15 lat
U dzieci (dzieci w wieku poniżej 15 lat są leczone furosemidem tylko w szczególnych przypadkach) dawka jest określana w zależności od masy ciała. Dawka początkowa wynosi 0,5-1 mg/kg masy ciała na dobę, do maksymalnej całkowitej dawki dobowej wynoszącej 20 mg. Zazwyczaj stosowana dawka początkowa u młodzieży w wieku powyżej 15 lat wynosi 20 do 40 mg.

Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy > 5 mg/dl) zaleca się, aby nie przekraczać szybkości wlewu 2,5 mg furosemidu na minutę.

Osoby w podeszłym wieku
Zalecana dawka początkowa wynosi 20 mg na dobę. Dawkę zwiększa się stopniowo, do uzyskania pożądanej utraty płynów. Zmniejszenie masy ciała spowodowane utratą płynów nie powinno być większe niż 1 kg masy ciała na dobę.

Jeśli pacjent obawia się, że otrzymał zbyt dużą dawkę tego leku, powinien natychmiast zwrócić się do lekarza. Objawy, które mogą wystąpić po podaniu zbyt dużej dawki to: suchość błony śluzowej jamie ustnej, zwiększone pragnienie, nieregularna czynność serca, zmiany nastroju, kurcze lub ból mięśni, nudności lub wymioty, uczucie zmęczenia lub osłabienia, słabo wyczuwalne tętno lub utrata apetytu.

Pokarm nie wpływa na działanie tego leku podawanego dożylnie. Przewlekłe umiarkowane lub nadmierne spożywanie alkoholu zwiększa ciśnienie tętnicze i zmniejsza skuteczność leków przeciwnadciśnieniowych. U pacjentów mogą wystąpić zawroty głowy i omdlenie wkrótce po wypiciu alkoholu podczas leczenia.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować furosemidu w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Furosemid przenika do mleka kobiecego, dlatego nie należy karmić piersią podczas stosowania tego leku.

Prowadzenie pojazdów

Zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zmniejszona podczas leczenia furosemidem, zwłaszcza na początku leczenia, w przypadku zmiany leku lub w połączeniu z alkoholem. Jeśli w trakcie leczenia furosemidem wystąpią zaburzenia koncentracji uwagi, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.