Milrinone Zentiva

Milrinone Zentiva jest lekiem zwiększającym objętość minutową serca. Substancją czynną leku jest milrinon. Milrinon jest związkiem, który wpływa na układ sercowo-naczyniowy i rozszerza naczynia krwionośne.

Lek Milrinone Zentiva stosuje się u osób dorosłych w celu:
Krótkotrwałego leczenia (do 48 godzin) ciężkiej niewydolności serca, która nie jest skutecznie leczona z użyciem konwencjonalnych produktów (glikozydów nasercowych, leków moczopędnych, inhibitorów konwertazy angiotensyny [ACE] i leków rozszerzających naczynia krwionośne).

Lek Milrinone Zentiva stosuje się u dzieci w następujących sytuacjach:
− Krótkotrwałe leczenie (do 35 godzin) ciężkiej niewydolności serca (gdy serce nie może pompować wystarczającej ilości krwi do reszty ciała), gdy inne leki okazały się nieskuteczne;
− Krótkotrwałe leczenie (do 35 godzin) ostrej niewydolności serca, na przykład po operacji serca, tzn. gdy serce ma trudności w pompowaniu krwi w organizmie.
W czasie leczenia z użyciem wlewu milrinonu należy stale monitorować czynność serca i ciśnienie tętnicze.

Dawkowanie i sposób podawania leku Milrinone Zentiva zostaną określone przez lekarza. Poniżej przedstawiono zalecenia dotyczące dawkowania, na których swoją decyzję będzie opierał lekarz.

Dawkowanie
Dawka początkowa:
Dawka początkowa wynosi 50 mikrogramów (0,05 mg) milrinonu na kg masy ciała (mc.). Dawkę tę podaje się przez 10 minut. Następnie zwykle podaje się dawkę podtrzymującą we wlewie ciągłym (Tabela 1).

Dawka podtrzymująca:
Ogólnie wlew ciągły podtrzymujący podaje się z szybkością 0,5 mikrograma milrinonu na kg mc. na minutę. Wartość ta może jednak mieścić się w zakresie od 0,375 mikrograma milrinonu/kg mc. na minutę do 0,75 mikrograma milrinonu/kg mc. na minutę w zależności od działania w układzie sercowo-naczyniowym (Tabela 2).
Dawka dobowa milrinonu nie powinna przekraczać 1,13 mg milrinonu/kg mc.
W celu podania dawki podtrzymującej należy przygotować roztwór do wlewu zawierający 200 mikrogramów milrinonu na ml. Należy dodać 40 ml roztworu nośnikowego do 10 ml nierozcieńczonego roztworu milrinonu do wstrzykiwań. Do rozcieńczania jako roztworów nośnikowych można użyć 0,9% roztworu chlorku sodu lub 5% roztworu glukozy do infuzji.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Jako pierwszą dawkę dla dziecka lekarz powinien podać od 50 do 75 mikrogramów na kilogram masy ciała dziecka w czasie 30 do 60 minut.
Następnie podaje się dawkę od 0,25 do 0,75 mikrograma na kilogram masy ciała na minutę w zależności od odpowiedzi dziecka na leczenie i występowanie działań niepożądanych. Milrinon może być podawany przez maksymalnie 35 godzin.
Podczas infuzji dziecko będzie ściśle monitorowane: lekarz będzie sprawdzał wiele parametrów, takich jak rytm serca oraz ciśnienie krwi. Będą także pobierane próbki krwi celem oceny odpowiedzi na leczenie i występowania działań niepożądanych.

Pacjenci w podeszłym wieku
W oparciu o obecną wiedzę oczekuje się, że u pacjentów z prawidłową czynnością nerek nie będą konieczne żadne szczególne zalecenia dotyczące dawkowania w tej grupie pacjentów.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wydalanie milrinonu jest zmniejszone. Dlatego też dawkę podtrzymującą należy zmniejszyć w zależności od stopnia zaburzeń czynnościowych nerek (patrz Tabela 4).

Sposób podawania
Lek Milrinone Zentiva jest podawany w powolnym wstrzyknięciu dożylnym lub we wlewie dożylnym.
Leku Milrinone Zentiva nie należy mieszać z substancjami innymi niż wymienione powyżej roztwory nośnikowe.

Furosemid wykazuje niezgodności chemiczne z wieloma substancjami, w tym z milrinonem. Dlatego w czasie jednoczesnego stosowania furosemidu lub bumetanidu z milrinonem należy wybrać inne drogi podania dożylnego lub furosemid należy podać w postaci tabletek do stosowania doustnego. Milrinonu nie należy mieszać z roztworami wodorowęglanu sodu.

W zależności od zapotrzebowania pacjenta na płyny można zastosować roztwory do infuzji o różnych stężeniach.
W przypadku wstrzyknięcia należy wybrać największą możliwą żyłę, aby uniknąć podrażnienia miejscowego. Należy unikać podania leku do tkanek obok naczynia krwionośnego.

Czas trwania leczenia:
Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać 48 godzin, ponieważ nie przeprowadzono kontrolowanych badań klinicznych oceniających leczenie trwające dłużej niż 48 godzin.
U dzieci czas trwania leczenia wynosi do 35 godzin.

Może dojść do spadku ciśnienia tętniczego i zaburzeń rytmu serca.
W przypadku przedawkowania lekarz przerwie wlew milrinonu lub zmniejszy szybkość infuzji i może zastosować inne odpowiednie środki. Specyficzne antidotum nie jest znane.
W razie jakichkolwiek dalszych pytań dotyczących stosowania tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

–

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Obecnie brak jest doświadczenia dotyczącego stosowania milrinonu u kobiet w ciąży. W badaniach na zwierzętach nie wykazano bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na rozwój zarodka lub płodu.
Ze względu na konieczność zachowania ostrożności, kobiety w ciąży powinny unikać stosowania milrinonu.
Nie wiadomo, czy milrinon przenika do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodka lub dziecka. Podczas leczenia milrinonem należy przerwać karmienie piersią.