Substancją czynną leku Captopril Jelfa jest kaptopryl, który hamuje enzym przekształcający angiotensynę I w angiotensynę II, substancję o silnych właściwościach naczyniozwężających (tzw. inhibitor konwertazy angiotensyny, inaczej – inhibitor ACE).
Lek jest stosowany w leczeniu:
– nadciśnienia tętniczego,
– przewlekłej niewydolności serca z osłabieniem czynności skurczowej komór, w skojarzeniu z lekami moczopędnymi i, jeśli jest to właściwe, z glikozydami naparstnicy i lekami beta-adrenolitycznymi
– zawału mięśnia sercowego:
– leczenie krótkoterminowe (4 tygodnie): lek zalecany jest u wszystkich pacjentów w stabilnym stanie klinicznym, w ciągu 24 godzin od zawału mięśnia sercowego.
– długotrwała profilaktyka objawowej niewydolności serca: lek zalecany jest u pacjentów w stabilnym stanie klinicznym, z bezobjawowym zaburzeniem czynności lewej komory serca (frakcja wyrzutowa ≤ 40%),
– nefropatii w przebiegu cukrzycy typu I: leczenie nefropatii cukrzycowej przebiegającej z białkomoczem u chorych na cukrzycę typu I.
Jaki jest skład Captopril Jelfa, jakie substancje zawiera?
Każda tabletka zawiera jako substancję czynną 12,5 mg, 25 mg, 50 mg kaptoprylu.
Inne składniki leku to: celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, laktoza jednowodna, kwas stearynowy, kroskarmeloza sodowa.
Dowiedz się więcej o substancji: Kaptopryl
Dawkowanie preparatu Captopril Jelfa – jak stosować?
Dawkę leku lekarz określi indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Zalecana, maksymalna dawka dobowa wynosi 150 mg na dobę.
Nadciśnienie tętnicze:
Zalecana dawka początkowa wynosi 25 mg do 50 mg na dobę, w dwóch dawkach podzielonych. Lekarz może stopniowo zwiększać dawkę, w odstępach co najmniej dwutygodniowych, do dawki 100 mg – 150 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych, aby osiągnąć docelowe ciśnienie krwi. Kaptopryl może być stosowany w monoterapii lub z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, zwłaszcza z tiazydowymi lekami moczopędnymi. Podawanie kaptoprylu raz na dobę może być właściwe w przypadku leczenia skojarzonego z lekami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak tiazydowe leki moczopędne.
U pacjentów z dużą aktywnością układu renina-angiotensyna-aldosteron (zmniejszona objętość wewnątrznaczyniowa, nadciśnienie naczyniowo – nerkowe, niewyrównana niewydolność serca) lekarz rozpocznie leczenie od dawki pojedynczej wynoszącej 6,25 mg lub 12,5 mg i będzie je ściśle nadzorować. Następnie lekarz zaleci stosowanie takiej dawki 2 razy na dobę. Lekarz może dawkę stopniowo zwiększać do 50 mg na dobę, w jednej lub dwóch dawkach podzielonych, a w razie konieczności do 100 mg w jednej lub dwóch dawkach podzielonych.
Niewydolność serca:
Leczenie niewydolności serca kaptoprylem zostanie rozpoczęte pod ścisłym nadzorem lekarza.
Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 6,25 mg – 12,5 mg dwa lub trzy razy na dobę.
Lekarz zaleci zwiększanie dawki do dawki podtrzymującej (75 mg – 150 mg na dobę) w zależności od reakcji pacjenta, stanu klinicznego i tolerancji leku, do dawki maksymalnej wynoszącej 150 mg 4 na dobę w dawkach podzielonych. Lekarz zaleci stopniowe zwiększanie dawki, w odstępach co najmniej 2 tygodniowych, aby ocenić reakcję pacjenta.
Zawał mięśnia sercowego:
– leczenie krótkotrwałe: Stosowanie leku Captopril Jelfa należy rozpocząć w warunkach szpitalnych tak szybko, jak to tylko możliwe po wystąpieniu objawów podmiotowych i (lub) przedmiotowych u pacjentów stabilnych hemodynamicznie. Początkowo podać należy dawkę próbną 6,25 mg, po 2 godzinach 12,5 mg, a po 12 godzinach 25 mg. Jeżeli u pacjenta nie stwierdza się niepożądanych objawów hemodynamicznych, począwszy od następnego dnia kaptopryl podawać należy w dawce 100 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych przez okres 4 tygodni.
Pod koniec czterotygodniowego leczenia należy ponownie ocenić stan pacjenta przed podjęciem decyzji o leczeniu w okresie po przebytym zawale mięśnia sercowego.
– leczenie przewlekłe: Jeżeli stosowania kaptoprylu nie rozpoczęto w ciągu pierwszych 24 godzin od wystąpienia ostrego zawału mięśnia sercowego, zaleca się rozpoczęcie leczenia między trzecią a szesnastą dobą po zawale, o ile wyrównano zaburzenia wymagające leczenia (stabilny stan hemodynamiczny i leczenie ewentualnego utrzymującego się niedokrwienia). Leczenie należy rozpocząć w warunkach szpitalnych pod ścisłym nadzorem lekarza (szczególnie dotyczącym kontroli ciśnienia tętniczego) do osiągnięcia dawki 75 mg. Początkowa dawka musi być mała, szczególnie u pacjentów z prawidłowym lub obniżonym ciśnieniem tętniczym krwi w chwili rozpoczynania leczenia. Dawka początkowa wynosi 6,25 mg, następnie przez 2 doby podaje się 12,5 mg 3 razy na dobę, a następnie 25 mg 3 razy na dobę o ile nie stwierdza się niepożądanych objawów hemodynamicznych. Dawka zalecana w celu osiągnięcia skutecznego działania kardioprotekcyjnego w leczeniu przewlekłym wynosi 75 mg do 150 mg na dobę w dwóch lub trzech dawkach podzielonych. W przypadku objawowego niedociśnienia, np. na skutek niewydolności serca, dawkę leków moczopędnych i (lub) innych podawanych jednocześnie leków rozszerzających naczynia krwionośne można zmniejszyć w celu utrzymania stałej dawki kaptoprylu. Jeżeli jest to konieczne, dawkę kaptoprylu należy dostosować do reakcji klinicznej pacjenta. Kaptopryl można podawać w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu zawału mięśnia sercowego, takimi jak leki trombolityczne, β-adrenolityki i kwas acetylosalicylowy.
Nefropatia w przebiegu cukrzycy typu I:
Zalecana dawka dobowa kaptoprylu w przypadku nefropatii w przebiegu cukrzycy typu I wynosi 75-100 mg w dawkach podzielonych. Jeżeli wymagane jest dalsze obniżenie ciśnienia tętniczego, dodać można inne leki przeciwnadciśnieniowe.
Niewydolność nerek:
Ponieważ kaptopryl jest wydalany głównie przez nerki, lekarz zmniejszy dawkę lub wydłuży przerwę między dawkami u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Jeżeli konieczne jest jednoczesne podawanie leków moczopędnych, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lekarz może zalecić stosowanie diuretyków pętlowych (na przykład furosemidu) zamiast tiazydowych leków moczopędnych.
Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki
W przypadku zażycia przez pacjenta zbyt dużej dawki leku Captopril Jelfa lub w przypadku zażycia jakiejkolwiek ilości leku przez dziecko należy natychmiast zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą tę ulotkę i pozostałe tabletki, aby pokazać je lekarzowi.
Objawy przedawkowania: ciężkie niedociśnienie tętnicze, wstrząs, osłupienie, bradykardia,zaburzenia elektrolitowe i niewydolność nerek.
Kaptopryl może być usunięty z organizmu przez hemodializę.
Co mogę jeść i pić – czy mogę spożywać alkohol?
Lek może być podawany przed, podczas i po posiłku.
Uwaga! Łączenie alkoholu z niektórymi lekami może być groźne dla zdrowia, a nawet życia.
Czy można stosować ten lek w okresie ciąży i karmienia piersią?
Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Lekarz zazwyczaj zaleci przerwanie stosowania leku Captopril Jelfa przed planowaną ciążą lub natychmiast po potwierdzeniu ciąży oraz zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Captopril Jelfa. Nie zaleca się stosowania leku Captopril Jelfa we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.
Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze karmienia piersią. Podczas stosowania leku Captopril Jelfa nie zaleca się karmienia piersią noworodka (kilka pierwszych tygodni po urodzeniu), a zwłaszcza wcześniaka. W przypadku starszego niemowlęcia lekarz
poinformuje pacjentkę o korzyściach i ryzyku przyjmowania leku Captopril Jelfa podczas karmienia piersią, w porównaniu do stosowania innych leków.
