Setronon

Lek Setronon zawiera ondansetron należący do grupy leków przeciwwymiotnych.

Setronon stosuje się w:
– zapobieganiu i hamowaniu nudności oraz wymiotów wywołanych chemioterapią lub radioterapią stosowanych w leczeniu nowotworów u dorosłych i u dzieci w wieku 6 miesięcy i starszych;
– zapobieganiu i leczeniu nudności oraz wymiotów po operacji u dorosłych.

Uwaga! Lek nie jest skuteczny w nudnościach i wymiotach związanych z chorobą lokomocyjną.

Jaki jest skład Setronon, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest ondansetron. Każda tabletka powlekana zawiera 8 mg ondansetronu w postaci dwuwodnego chlorowodorku ondansetronu.

Pozostałe składniki leku to: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, magnezu stearynian.
Skład otoczki: Opadry II white: hypromeloza 15cP, laktoza jednowodna, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 4000, sodu cytrynian (E 331).

Dawkowanie preparatu Setronon – jak stosować ten lek?

Setronon należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek Setronon, 8 mg, tabletki powlekane podaje się wyłącznie doustnie.

Dawkowanie ondansetronu
Lekarz zadecyduje, jaka dawka ondansetronu jest odpowiednia dla pacjenta. Dawka leku zależy od wskazania do stosowania ondansetronu i od czynności wątroby.

Pacjenci poddani chemioterapii i (lub) radioterapii, która wywołuje nudności i wymioty
Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku):
Chemioterapia i radioterapia o umiarkowanym działaniu wymiotnym
Zalecana dawka wynosi 8 mg na 1 do 2 godzin przed chemioterapią, a następnie 8 mg po 12 godzinach.

W celu zapobiegania nudnościom i wymiotom opóźnionym lub utrzymującym się zaleca się podawanie doustnie lub doodbytniczo ondansetronu po pierwszych 24 godzinach od rozpoczęcia terapii powodującej wymioty i kontynuuje się podawanie do 5 dni.

Zalecana dawka doustna to 8 mg dwa razy na dobę.

Chemioterapia o silnym działaniu wymiotnym
U pacjentów otrzymujących duże dawki leków chemioterapeutycznych silnym działaniu wmiotnym (np. duże dawki cisplatyny), ondansetron można podać dożylnie, domięśniowo lub doodbytniczo.

W celu zapobiegania nudnościom i wymiotom opóźnionym lub utrzymującym się zaleca się podawanie doustnie lub doodbytniczo ondansetronu po pierwszych 24 godziny od rozpoczęcia terapii powodującej wymioty i kontynuuje się podawanie do 5 dni.

Dawka zalecana w przypadku stosowania wynosi 8 mg dwa razy na dobę.

Dzieci w wieku 6 miesięcy i starsze i młodzież
Wielkość dawek zależy od wielkości dziecka i ustala ją lekarz. Dawki dobowe w przeliczeniu na masę ciała są większe niż dawki dobowe w przeliczeniu na pole powierzchni ciała

Zazwyczaj ondansetron podaje się bezpośrednio przed chemioterapią jedną z dwóch poniższych metod:
– pojedyncza dawka w wielkości 5 mg/m2 powierzchni ciała (lecz nie większej niż 8 mg) we wstrzyknięciu dożylnym, a po 12 godzinach doustnie w dawce 2 mg lub 4 mg
– albo do 3 dawek po 0,15 mg/kg masy ciała (lecz nie większych niż 8 mg) w 4 godzinnych odstępach.
Po upływie 12 godzin można kontynuować leczenie ondansetronem podając doustnie 2 mg lub 4 mg co 12 godzin, do 5 dni. Całkowita dawka dobowa nie może być większa niż dawka dobowa stosowana u dorosłych, tj.32 mg.

Brak danych z kontrolowanych badań klinicznych odnośnie stosowania produktu leczniczego Setronon w zapobieganiu opóźnionym lub przedłużonym nudnościom oraz wymiotom wywołanym chemioterapią. Brak danych z kontrolowanych badań klinicznych odnośnie stosowania produktu leczniczego Zofran u dzieci w przypadku nudności i wymiotów wywołanych radioterapią.

Zapobieganie nudnościom i wymiotom po operacji
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku)
Zwykle stosowaną dawką u dorosłych jest 16 mg doustnie przed znieczuleniem.

W okresie pooperacyjnym, do leczenia nudności i wymiotów zalecane jest podawanie ondansetronu dożylnie lub domięśniowo.

Dzieci w wieku powyżej 1 miesiąca i młodzież (poniżej 18 lat)

Zaleca się podawanie ondansetronu w powolnym wstrzyknięciu na początku operacji. Nie przeprowadzono badan dotyczących doustnego podawania ondasetronu w zapobieganiu lub leczeniu nudności i wymiotów w okresie pooperacyjnym.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Nie jest konieczna zmiana dawki dobowej, częstości ani drogi podania w tej grupie pacjentów.

Pacjenci z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby
Nie należy podawać całkowitej dawki dobowej większej niż 8 mg.

Stosowanie u pacjentów z zaburzonym metabolizmem sparteiny i debryzochiny
Nie ma potrzeby zmiany dawki i częstości podawania ondansetronu.
Jeśli pacjent uzna, że działanie ondansetronu jest zbyt silne lub za słabe, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.