Carident

Carident jest maścią stosowaną miejscowo w leczeniu chorób błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia.

Wykazuje działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, łagodzi ból.

Lek Carident stosuje się w chorobach błony śluzowej jamy ustnej takich jak:
– afty nawracające;
– nadżerki;
– owrzodzenia;
– odleżyny (w tym protetyczne);
– opryszczka zwykła nawrotowa;
– zajady kątów ust;
– postacie nadżerkowe liszaja Wilsona.

Choroby przyzębia – powierzchowne i głębokie. Maść jest stosowana jako leczenie uzupełniające
podstawową terapię.

Pomocniczo w zespole Stevensa-Johnsona.

W skład maści wchodzą: antybiotyk framycetyna w postaci framycetyny siarczanu, papaina (mieszanina enzymów proteolitycznych) oraz sodu benzoesan, działający antyseptycznie.
Framycetyna (neomycyna B) jest antybiotykiem aminoglikozydowym o szerokim spektrum działania.
Działa przeciwbakteryjnie głównie na drobnoustroje Gram-ujemne, słabiej na Gram-dodatnie.
Wrażliwe są Escherichia coli, Klebsiella, Enterobacter, Proteus, Pseudomonas aeruginosa, Brucella, Neisseria, Pasteurella, w słabym stopniu działa na promieniowce, krętki, pierwotniaki i niektóre grzyby. Nie działa na beztlenowce. W niższych stężeniach działa bakteriostatycznie, w wyższych bakteriobójczo. Mechanizm działania aminoglikozydów polega na hamowaniu biosyntezy białek i kwasów nukleinowych. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego.
Papaina jest mieszaniną enzymów proteolitycznych otrzymywanych z soku mlecznego niedojrzałych owoców melonowca właściwego (Carica papaya). Wykazuje właściwości fibrynolityczne, oczyszcza ranę przez rozpuszczenie tkanek martwiczych, skrzepu i ropy, ułatwiając tym samym dostęp do ogniska zapalnego. Ponadto niszczy różne peptydy, które odpowiedzialne są za przekrwienie tkanek i ich obrzęk. Ułatwia działanie pozostałym składnikom maści.
Sodu benzoesan działa bakteriostatycznie na bakterie oporne na działanie antybiotyku framycetyny.
Framycetyny siarczan i papaina praktycznie nie wchłaniają się przez błonę śluzową jamy ustnej i nie ulegają wchłanianiu w przewodzie pokarmowym. Sodu benzoesan może wchłaniać się przez błonę śluzową jamy ustnej, wówczas ulega szybkiemu unieczynnieniu w wątrobie w wyniku sprzęgania z glicyną i przemiany do kwasu hipurowego wydalanego z moczem.

– W chorobach błony śluzowej jamy ustnej maść stosuje się w postaci okładów lub wcierania (przez 2 minuty) 3 razy na dobę, przez 4 do 6 dni.
– W chorobach przyzębia maść nanosi się 2 do 3 razy na dobę, przez 4 do 6 dni na przyzębie brzeżne, smarując delikatnie chore miejsca.

Maść należy stosować po jedzeniu i piciu, po uprzednim oczyszczeniu jamy ustnej z resztek pokarmowych, najlepiej przez dokładne umycie zębów.

Po zastosowaniu maści nie jeść i nie pić przez co najmniej pół godziny. Należy unikać połykania śliny po nałożeniu maści.

Nie są znane objawy przedawkowania leku w przypadku stosowania zgodnie ze wskazaniami i zalecanym sposobem stosowania.

Brak danych.

Składniki tego leku praktycznie nie wchłaniają się po zastosowaniu miejscowym, jednak ze względu na brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u kobiet w ciąży i u kobiet karmiących piersią, lek można stosować u kobiet w ciąży i w okresie laktacji tylko wtedy, gdy w opinii lekarza korzyści wynikające ze stosowania leku są większe niż możliwe ryzyko dla płodu.