Milurit

Substancją czynną tabletek Milurit jest allopurynol. Allopurynol należy do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymów. Substancje te są skuteczne w kontrolowaniu tempa niektórych zmian zachodzących w organizmie.

Milurit stosuje się długotrwale w celu zapobiegania dnie moczanowej i może być stosowany w innych stanach związanych z nadmiarem kwasu moczowego w organizmie, takich jak kamienie nerkowe i inne choroby nerek oraz kiedy pacjent otrzymuje leczenie z powodu nowotworu lub ma zaburzenia czynności niektórych enzymów.

Jaki jest skład Milurit, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest allopurynol.
Tabletki 100 mg: każda tabletka zawiera 100 mg allopurynolu.
Tabletki 150 mg: każda tabletka zawiera 150 mg allopurynolu.
Tabletki 200 mg: każda tabletka zawiera 200 mg allopurynolu.
Tabletki 300 mg: każda tabletka zawiera 300 mg allopurynolu.

Pozostałe składniki to:
Tabletki 100 mg: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, powidon K-25, talk, magnezu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A).
Tabletki 300 mg: mikrokrystaliczna celuloza, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), żelatyna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
Tabletki 150 mg, 200 mg: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), żelatyna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Dawkowanie preparatu Milurit – jak stosować ten lek?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Milurit należy przyjmować raz na dobę po posiłku. Tak długo, jak pacjent będzie przyjmował ten lek, powinien pić dużo płynów (2-3 litry na dobę). Jeśli dawka dobowa przekracza 300 mg i u pacjenta występują objawy niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego takie jak nudności i wymioty. Aby zmniejszyć te działania, lekarz może przepisać allopurynol w dawkach podzielonych.

Dawkowanie zawsze powinno być ustalane indywidualnie przez lekarza.

Zalecane dawki
Dorośli
Zalecana dawka początkowa wynosi 100 mg raz na dobę. Lekarz może stopniowo zwiększać dawkę, jeśli stężenie moczanów w surowicy w odpowiedzi na lek jest niezadowalające.

Zalecane dawki podtrzymujące wynoszą:
100 do 200 mg na dobę w stanach łagodnych, 300 do 600 mg na dobę w stanach o umiarkowanym nasileniu i 700 do 900 mg na dobę w stanach ciężkich.
Jeśli potrzebne jest ustalenie dawki w mg/kg masy ciała, należy stosować dawkę 2 do 10 mg/kg masy ciała/dobę.
We wczesnym okresie leczenia lekarz może przepisać lek przeciwzapalny lub kolchicynę do stosowania przez co najmniej miesiąc w celu zapobiegania wystąpieniu ataków dnawego zapalenia stawów.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (poniżej 15 lat)
U dzieci w wieku poniżej 15 lat lek Milurit stosuje się w dawkach 10 do 20 mg/kg masy ciała na dobę, do maksymalnej dawki 400 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych. Stosowanie leku u dzieci jest rzadko wskazane, z wyjątkiem chorób nowotworowych (szczególnie białaczki) i niektórych zaburzeń enzymatycznych, takich jak zespół Lescha-Nyhama.

Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
Lekarz zaleci najmniejszą dawkę leku Milurit, jaka będzie najlepiej kontrolować objawy.

Jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką chorobę nerek
• pacjent może otrzymać zalecenie, aby przyjmować dawkę mniejszą niż 100 mg każdego dnia
• lub otrzymać zalecenie, aby przyjmować dawkę 100 mg w odstępach czasu dłuższych niż raz na dobę
Jeśli pacjent jest dializowany 2 lub 3 razy w tygodniu, lekarz może zalecić dawkę 300 lub 400 mg do przyjmowania bezpośrednio po dializie.
W przypadku choroby nerek lekarz może kontrolować czynność nerek, zwłaszcza jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie leki moczopędne (diuretyki, szczególnie diuretyki tiazydowe).

Jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę wątroby
Lekarz może zalecić przyjmowanie mniejszych dawek. Konieczne mogą być okresowe badania czynności wątroby, szczególnie na początku leczenia.
Leczenie stanów przebiegających ze zwiększonym obrotem moczanów (np. choroby nowotworowe, zaburzenia czynności niektórych enzymów)
Zaleca się, aby przed rozpoczęciem terapii cytotoksycznej wyrównać zwiększone stężenie kwasu moczowego. Ważne jest zapewnienie odpowiedniej podaży płynów.

Reakcje skórne
W razie wystąpienia reakcji skórnych należy natychmiast zaprzestać podawania allopurynolu. Po ustąpieniu łagodnych reakcji skórnych można przywrócić podawanie leku w małej dawce (np. 50 mg/dobę) po starannym rozważeniu występujących zagrożeń. Następnie można stopniowo zwiększać dawkę monitorując występowanie reakcji skórnych i innych ewentualnych działań niepożądanych. W razie nawrotu wysypki należy odstawić lek na stałe, biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia nasilonych reakcji skórnych.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Milurit, lub jeśli pacjent myśli, że połknęło tabletki dziecko należy skontaktować się z lekarzem lub natychmiast zgłosić się do szpitalnego oddziału ratunkowego. Należy zabrać ze sobą tę ulotkę, pozostałe tabletki i opakowanie leku, tak aby lekarz wiedział, które tabletki zostały przyjęte.

Do najczęstszych objawów przedawkowania należą nudności, wymioty, biegunka lub zawroty głowy. Do czasu udzielenia pomocy przez lekarza należy zapewnić dużą podaż płynów.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Milurit – czy mogę spożywać alkohol?

Milurit należy przyjmować raz na dobę po posiłku. Tak długo, jak pacjent będzie przyjmował ten lek, powinien pić dużo płynów (2-3 litry na dobę). Jeśli dawka dobowa przekracza 300 mg i u pacjenta występują objawy niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego takie jak nudności i wymioty, aby zmniejszyć te działania, lekarz może przepisać allopurynol w dawkach podzielonych.

Czy można stosować Milurit w okresie ciąży i karmienia piersią?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Bezpieczeństwo stosowania leku Milurit podczas ciąży nie jest wystarczająco udokumentowane.
Milurit może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy nie ma bezpieczniejszej alternatywy, a sama choroba niesie za sobą ryzyko dla matki lub nienarodzonego dziecka.

Karmienie piersią
Allopurynol jest wydzielany z mlekiem kobiet karmiących piersią. Nie zaleca się stosowania allopurynolu podczas karmienia piersią.

Skutki uboczne Milurit, jakie są działania niepożądane?

Działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Milurit są rzadkie i zazwyczaj mają łagodne nasilenie. Ich częstość wzrasta u pacjentów z chorobami nerek lub wątroby. Zgłaszano przypadki poważnych reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa-Johnsona czy toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (patrz punkt 2).

Jeśli podczas stosowania leku Milurit wystąpią u pacjenta jakiekolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy natychmiast przerwać jego stosowanie i skontaktować się z lekarzem.

Niezbyt często (mogą występować u 1 na 100 osób):

• Reakcje alergiczne, takie jak:
  • wysypka skórna, złuszczanie się skóry, owrzodzenia warg i jamy ustnej,
  • obrzęk twarzy, rąk, ust, języka lub gardła,
  • trudności w połykaniu lub oddychaniu,
  • bardzo rzadko: nagły świszczący oddech, kołatanie serca, ucisk w klatce piersiowej i zapaść.

Nie należy przyjmować więcej tabletek, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Rzadko (mogą występować u 1 na 1 000 osób):

• Gorączka i dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni (objawy grypopodobne) i ogólne złe samopoczucie,
• Zmiany skórne, takie jak owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych oraz zapalenie spojówek (czerwone i opuchnięte oczy), rozlane pęcherze lub złuszczanie naskórka,
• Ciężkie reakcje nadwrażliwości z gorączką, wysypką skórną, bólami stawów i nieprawidłowymi wynikami badań krwi oraz badań czynności wątroby (mogą to być objawy wielonarządowej nadwrażliwości).

Bardzo rzadko (mogą występować u 1 na 10 000 osób):

• Ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy lub gardła,
• Potencjalnie zagrażająca życiu reakcja alergiczna.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy): objawy obejmują sztywność karku, ból głowy, nudności, gorączkę lub zaburzenia świadomości. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

Inne możliwe działania niepożądane

Często (mogą występować u 1 na 10 osób):

• Wysypka
• Zwiększone stężenie TSH (hormonu kontrolującego funkcję tarczycy) we krwi

Niezbyt często (mogą występować u 1 na 100 osób):

• Nudności, wymioty i biegunka
• Nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby

Rzadko (mogą występować u 1 na 1 000 osób):

• Bóle stawów lub bolesne obrzmienie w okolicach pachwin, pach lub szyi
• Żółtaczka (zażółcenie skóry i białkówek oczu)
• Zaburzenia wątroby, takie jak zapalenie wątroby
• Choroby nerek
• Powstawanie kamieni w drogach moczowych, objawy mogą obejmować obecność krwi w moczu oraz ból brzucha, boku lub pachwiny

Bardzo rzadko (mogą występować u 1 na 10 000 osób):

• Czasami allopurynol w postaci tabletek może wpływać na krew, co może objawiać się łatwiejszym niż zwykle powstawaniem siniaków lub bólem gardła bądź innymi objawami zakażenia. Objawy te występują zwykle u osób z problemami z wątrobą lub nerkami. Należy jak najszybciej poinformować o tym lekarza. Milurit może wpływać na węzły chłonne.
• Wysoka temperatura
• Krew w moczu, niewydolność nerek
• Wymioty krwią
• Duże stężenie tłuszczów we krwi
• Ogólne złe samopoczucie
• Osłabienie, drętwienie dłoni lub stóp, brak równowagi, mrowienie, niezdolność do ruchów mięśni (porażenie) lub utrata świadomości
• Bóle głowy, zawroty głowy, senność lub zaburzenia widzenia
• Ból w klatce piersiowej, wysokie ciśnienie tętnicze lub wolne tętno
• Niepłodność u mężczyzn lub niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania erekcji
• Powiększenie piersi u mężczyzn i kobiet
• Zmiana rytmu wypróżnień, obecność tłuszczu w kale
• Zaburzenia smaku
• Zaćma (zmętnienie soczewki oka), choroba plamki żółtej oka
• Wypadanie lub zmiana koloru włosów
• Drgawki
• Depresja
• Zatrzymanie płynów prowadzące do obrzęków, szczególnie wokół kostek
• Wzmożone pragnienie, zmęczenie, utrata wagi ciała (mogą to być objawy cukrzycy). Lekarz może zalecić badanie stężenia cukru we krwi, aby ustalić, czy taka jest przyczyna.
• Czyraki (czyraczność, niewielkie tkliwe czerwone guzki na skórze)
• Bóle mięśni

Częstość nieznana (nie można określić częstości występowania na podstawie dostępnych danych):

• Bóle brzucha

Interakcje leku Milurit z innymi lekami

Poinformuj swojego lekarza o wszystkich lekach, które obecnie przyjmujesz, przyjmowałeś niedawno lub planujesz przyjmować, w tym:

• Salicylany (stosowane na ból, gorączkę lub zapalenie, np. kwas acetylosalicylowy).
• Teofilina, lek na problemy z oddychaniem. Lekarz może zlecić badanie poziomu teofiliny we krwi, zwłaszcza na początku leczenia Miluritem, lub dostosować jego dawkę.
• Leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina).
• Ampicylina lub amoksycylina (antybiotyki na zakażenia bakteryjne). Ze względu na częstsze reakcje alergiczne, jeśli to możliwe, pacjenci powinni otrzymywać inne antybiotyki.
• Didanozyna, stosowana w leczeniu HIV.
• Widarabina, stosowana w leczeniu zakażeń wirusowych. Uwaga: mogą wystąpić częstsze działania niepożądane. Należy zachować szczególną ostrożność.
• Cytostatyki (np. cyklofosfamid, doksorubicyna, bleomycyna, prokarbazyna, halogenki alkilowe). Zaburzenia składu krwi występują częściej, gdy allopurynol jest przyjmowany razem z cytostatykami niż osobno. Regularne badania morfologii krwi są konieczne.
• Wodorotlenek glinu. Allopurynol może mieć słabsze działanie, jeśli jest przyjmowany jednocześnie. Zachowaj co najmniej 3-godzinny odstęp między przyjmowaniem obu leków.
• Leki immunosupresyjne (np. cyklosporyna, azatiopryna). Mogą wystąpić częstsze działania niepożądane cyklosporyny; konieczne jest zmniejszenie dawki azatiopryny.
• Merkaptopuryna, stosowana w leczeniu białaczki. Konieczne jest zmniejszenie dawki.
• Leki na cukrzycę (np. chlorpropamid). Może być konieczne zmniejszenie dawki, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
• Leki na choroby serca lub wysokie ciśnienie (np. inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, ramipryl, lub diuretyki, szczególnie tiazydowe lub furosemid).
• Leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, fenprokumon, acenokumarol). Lekarz będzie częściej kontrolował parametry krzepnięcia krwi i w razie potrzeby zmniejszał dawkę.
• Leki na dnę moczanową (np. probenecyd).

Poinformuj lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach, które przyjmujesz obecnie, przyjmowałeś niedawno lub planujesz przyjmować, w tym o lekach bez recepty i ziołowych. Jest to ważne, ponieważ Milurit może wpływać na działanie innych leków, a inne leki mogą wpływać na działanie Miluritu.

Ulotka Milurit – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów