Neomycyna

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Neomycyna – antybiotyk aminoglikozydowy o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego. Neomycyna działa bakteriobójczo, poprzez zaburzanie biosyntezy białek w komórkach bakteryjnych, co prowadzi do ich śmierci. W ciągu 48-72 godzin od przyjęcia neomycyny, następuje zahamowanie rozwoju większości bakterii. Wskazaniem do stosowania leku jest leczenie ropnych chorób skóry, ropnych powikłań po alergicznych chorobach skóry, zakażonych ran po oparzeniach i odmrożeniach, ostrego i przewlekłego zapalenia spojówek, owrzodzeń rogówki, zapalenia brzegów powiek oraz w encefalopatii wątrobowej i w celu wyjałowienia przewodu pokarmowego przed operacjami w obrębie jelit. 

Neomycyna dostępna jest w postaci tabletek, aerozolu, żeli oraz maści do oczu. Postać leku oraz dawkowanie dobiera się indywidualnie do występujących objawów. 

Możliwe działania niepożądane: są różne w zależności od drogi podania. Neomycyna podana doustnie może powodować zakażenia grzybicze skóry i błon śluzowych, niedokrwistość, splątanie, dezorientację, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, wysypkę, świąd, podrażnienie, zaburzenia elektrolitowe. Podanie neomycyny na skórę może wywołać obrzęk, zaczerwienienie, świąd oraz wysypkę. Podanie do oczu może powodować zaburzenia widzenia, pieczenie, łzawienie i przekrwienie spojówek, które ustępuje zazwyczaj po kilku minutach od podaniu antybiotyku. 

Uwaga: Duże stężenia neomycyny we krwi mogą spowodować uszkodzenie nerek, a także nerwu przedsionkowo-słuchowego, dlatego należy monitorować stężenie leku u osób przyjmujących neomycynę w dużych dawkach oraz u pacjentów przyjmujących lek długotrwale.