Cytrynian bizmutu

Cytrynian bizmutu, znany również jako dicytrynian tripotasu bizmutu [III], jest substancją aktywną stosowaną w farmacji. Działa miejscowo, osłaniając uszkodzoną błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Mechanizm działania polega na tworzeniu warstwy ochronnej w kwaśnym środowisku żołądka na skutek chelatowania glikoprotein w miejscu owrzodzenia przez koloidalny cytrynian bizmutawy. Ta warstwa chroni błonę śluzową przed działaniem kwasu solnego i pepsyny, co pozwala na szybsze gojenie się ubytków.

Koloidalny cytrynian bizmutawy wykazuje również działanie bakteriobójcze w stosunku do Helicobacter pylori. Miejscowo zwiększa także stężenie prostaglandyn. Niewielkie ilości bizmutu mogą ulegać wchłanianiu (mniej niż 0,2% dawki). Lek wydalany jest z kałem, w niewielkiej ilości również przez nerki z moczem; t 1/2 wynosi 5–11 dni.

Wskazania do stosowania to choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, eradykacja Helicobacter pylori w skojarzeniu z innymi lekami oraz zapalenie błony śluzowej żołądka związane z zaburzeniami dyspeptycznymi, gdy wskazana jest eradykacja H. pylori. Przeciwwskazania to nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciężkie zaburzenia czynności nerek. Nie zaleca się długotrwałego stosowania dużych dawek, ponieważ odnotowywano przypadki odwracalnej encefalopatii. Dawkowanie to 120 mg (w przeliczeniu na tlenek bizmutu) 4 ×/d (30 min przed głównymi posiłkami i przed snem) lub 240 mg (w przeliczeniu na tlenek bizmutu) 2 ×/d (30 min przed śniadaniem i 30 min przed kolacją lub przed snem).