Finospir

Substancja czynna leku, spironolakton, zmniejsza nadmiar płynów w organizmie poprzez zwiększenie wydalania moczu. Spironolakton różni się od innych leków moczopędnych tym, że nie powoduje utraty potasu z moczem.

Lek stosuje się w celu leczenia:
• wysokiego ciśnienia krwi lub niewydolności serca jako lek dodatkowy u pacjentów niereagujących dostatecznie na inne leki,
• obrzęków związanych z chorobami nerek, wątroby czy innymi schorzeniami, gdy inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne,
• pierwotnego aldosteronizmu (nadmierna aktywność w zakresie wydzielania aldosteronu przez nadnercza).

Lekarz mógł przepisać ten lek w celu leczenia innej choroby niż wymienione w niniejszej ulotce.

Dawkę dobową można przyjmować jednorazowo lub podzielić na dwie dawki. Tabletkę należy popić szklanką wody lub innego płynu.

Tabletki należy przyjmować z jedzeniem. Należy pamiętać, że lek jest lepiej wchłaniany, jeśli przyjmowany jest podczas posiłku.

Aby utrzymać stałe działanie leku, tabletki należy przyjmować o tej samej porze dnia. Stosowanie leku o stałej porze stanowi również najlepszy sposób, aby nie zapomnieć o jego przyjęciu.

Dawkowanie leku Finospir ustalane jest indywidualnie, w zależności od choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Poniżej zostały przedstawione zazwyczaj stosowane dawki leku. Finospir należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Podczas leczenia, lekarz będzie regularnie kontrolował stężenie różnych substancji chemicznych (np. elektrolitów i kreatyniny) we krwi pacjenta.

Dorośli:
Ciężka niewydolność serca: Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 25 mg na dobę. Lekarz może zdecydować o zwiększeniu dawki do 50 mg na dobę lub zmniejszyć do 25 mg, co drugi dzień.
Wysokie ciśnienie krwi i obrzęki: Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 25 mg do 100 mg na dobę.
Duże obrzęki: 200 mg do 400 mg na dobę przez krótki czas.
Leczenie nadmiernego wydzielania aldosteronu (hormonu wydzielanego przez nadnercza): 100 mg do 400 mg na dobę przed operacją. Lekarz ustala dawkowanie indywidualnie dla każdego pacjenta, zlecając najmniejszą skuteczną dawkę w przypadku, kiedy leczenie chirurgiczne jest niewskazane.

Osoby w podeszłym wieku:
Zazwyczaj nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby.

Stosowanie u dzieci:
Lekarz ustala dawkę leku w oparciu o ciężar ciała dziecka oraz rodzaj choroby.

Niewydolność nerek:
Podczas ustalania dawkowania lekarz bierze pod uwagę wydolność nerek.
Nie należy stosować leku Finospir w przypadku, kiedy rozpoznano u pacjenta ciężką niewydolność nerek.

W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku przez pacjenta lub inną osobę (np. dziecko), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub szpitalem. Przedawkowanie może powodować następujące objawy: zmęczenie, splątanie, zmiany nastroju, wymioty, zawroty głowy, wysypkę skórną i biegunkę.

W przypadku udania się po pomoc do lekarza lub szpitala należy zabrać ze sobą opakowanie leku.

Tabletki należy przyjmować z jedzeniem.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, zamierza zajść w ciążę lub karmi piersią powinna przed zastosowaniem leku Finospir poradzić się lekarza.