Furazolidon

Furazolidon to lek stosowany w leczeniu biegunki zakaźnej. Jest to pochodna nitrofuranu o działaniu przeciwpierwotniakowym i przeciwbakteryjnym. Furazolidon wiąże się z DNA bakterii, co prowadzi do stopniowego hamowania monoaminooksydazy.

Furazolidon ma szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego obejmujące większość patogenów przewodu pokarmowego, w tym E. coli, gronkowce, Salmonella, Shigella, Proteus, Aerobacter aerogenes, Vibrio cholerae i Giardia lamblia. Jego działanie bakteriobójcze opiera się na zakłócaniu replikacji DNA i produkcji białka; ta działalność przeciwdrobnoustrojowa minimalizuje rozwój opornych organizmów.

Furazolidon jest dobrze wchłaniany po podaniu doustnym i jest szybko i intensywnie metabolizowany; główną zidentyfikowaną drogą metaboliczną jest nitroredukcja do pochodnej aminofuranu.

Mimo że jest skutecznym antybiotykiem, gdy wszystkie inne zawodzą, przeciwko ekstremalnie opornym na leki zakażeniom, ma wiele skutków ubocznych, w tym inhibicję monoaminooksydazy. Nitrofurany są uznawane przez FDA za mutageny/karcinogeny i od 1991 roku nie mogą już być stosowane. Furazolidon nie jest już dostępny w USA.