Zerit

Zerit należy do szczególnej grupy leków przeciwwirusowych, znanych także jako przeciwretrowirusowe, nazywanych analogami nukleozydów hamującymi odwrotną transkryptazę.

Stosowane są w celu leczenia zakażenia wywołanego wirusem HIV (ludzki wirus upośledzenia odporności).

Lek ten w skojarzeniu z innymi środkami przeciwretrowirusowymi zmniejsza liczbę wirusów w organizmie i utrzymuje je na niskim poziomie. Zwiększa także liczbę komórek CD4. Komórki te odgrywają ważną rolę w zwalczaniu zakażenia przez układ odpornościowy. Reakcja na leczenie lekiem Zerit różni się w zależności od pacjenta. Dlatego postępy w leczeniu są kontrolowane przez lekarza.

Lek Zerit może poprawić stan pacjenta, lecz nie prowadzi do wyleczenia z zakażenia wirusem HIV.

Pacjent nadal może przenosić wirusa HIV podczas stosowania tego leku, chociaż skuteczna terapia przeciwretrowirusowa zmniejsza to ryzyko. Pacjent powinien omówić z lekarzem środki ostrożności
konieczne w celu uniknięcia zakażania innych osób.

W trakcie leczenia mogą częściej występować inne zakażenia związane z osłabieniem układu odpornościowego (zakażenia oportunistyczne). Wymagają one specyficznego, a czasem prifilaktycznego leczenia.

Lekarz ustala dawkę dobową leku na podstawie masy ciała pacjenta i jego indywidualnych cech.

Należy ściśle przestrzegać tych zaleceń, aby opóźnić rozwój oporności na lek. Nie należy samemu zmieniać dawki. Lek należy przyjmować tak długo, jak zaleci lekarz.

Dla dorosłych, których masa ciała wynosi 30 kg lub jest większa, początkowa dawka wynosi zwykle 30 lub 40 mg dwa razy na dobę (z zachowaniem około 12-godzinnej przerwy między dawkami).

W celu uzyskania optymalnego wchłaniania leku, kapsułkę należy połknąć, popijając szklanką wody, najlepiej na czczo co najmniej na godzinę przed posiłkiem. Jeśli nie jest to możliwe, lek Zerit może być także przyjęty z lekkim posiłkiem.

Roztwór gotowy do użycia należy przygotować przez zmieszanie proszku z 202 ml wody lub powolne dodawanie wody do krawędzi etykiety na butelce, jak wskazuje strzałka. Następnie dokładnie zakręcić butelkę i wstrząsnąć do całkowitego rozpuszczenia proszku. Roztwór podawać za pomocą załączonej miarki. Dla dzieci, którym trzeba podać dawkę mniejszą niż 10 ml, w celu dokładnego odmierzenia dawki doustnej należy użyć strzykawki jako miarki.

Roztwór może pozostać lekko mętny po wymieszaniu proszku z wodą – jest to zjawisko normalne. Jeżeli potrzebna jest pomoc w przygotowaniu roztworu, należy poprosić o nią farmaceutę.

Stosowanie u dzieci
U dzieci o masie ciała 30 kg lub więcej, początkowa dawka wynosi zwykle 30 lub 40 mg dwa razy na dobę (z zachowaniem około 12-godzinnej przerwy między dawkami). Dzieciom od urodzenia do 13 dnia życia należy podawać 0,5 mg/kg mc. dwa razy na dobę. Dzieciom w wieku conajmniej 14 dni, których masa ciała jest mniejsza niż 30 kg, należy podawać 1 mg/kg mc. dwa razy na dobę.

Nie istnieje bezpośrednie zagrożenie, jeśli pacjent przyjmie za dużą liczbę kapsułek lub gdy inna osoba przypadkowo zażyje lek. W takiej sytuacji należy jednak zgłosić się po poradę do lekarza lub najbliższego szpitala.

W celu uzyskania maksymalnego działania, lek Zerit należy przyjmować na czczo, najlepiej co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem. Jeśli nie jest to możliwe, można przyjąć go z lekkim posiłkiem.

Ciąża
Pacjentka musi skontaktować się z lekarzem prowadzącym w celu omówienia możliwych działań niepożądanych oraz korzyści i zagrożeń, wynikających dla niej i dla dziecka ze stosowanej terapii przeciwretrowirusowej. Jeśli pacjentka przyjmowała lek Zerit w czasie ciąży, lekarz może zalecić regularne wizyty w celu obserwacji rozwoju dziecka. W czasie takich wizyt mogą być wykonywane badania krwi oraz inne badania diagnostyczne.

Karmienie piersią
Należy powiedzieć lekarzowi o karmieniu piersią. Zaleca się, aby kobiety zakażone wirusem HIV w żadnym wypadku nie karmiły piersią, żeby uniknąć zakażenia dziecka.