Węgiel aktywny

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Węgiel aktywny – to substancja otrzymywana najczęściej z drewna w procesie aktywacji fizycznej. Nazywany również węglem aktywowanym lub węglem leczniczym. Mechanizm działania węgla aktywnego polega na absorpcji substancji, które znajdują się w przewodzie pokarmowym zatrzymując je na swojej powierzchni . Węgiel wiąże się z toksynami, bakteriami, gazami jelitowymi czy lekami. Co ważne nie absorbuje alkoholu, metali ciężkich, rozpuszczalników oraz substancji żrących. Głównym wskazaniem do stosowania węgla aktywnego są zatrucia pokarmowe, biegunki, wzdęcia, zatrucia lekami i substancjami chemicznymi. 

Węgiel aktywny dostępny jest w postaci kapsułek, tabletek i syropu. Zazwyczaj przyjmuje się do 4-6 kapsułek, tabletek/porcji syropu na dobę kilka razy dziennie. Nie należy stosować węgla razem z pokarmem, ponieważ zmniejsza on zdolności adsorpcyjne. 

Możliwe działania niepożądane: Węgiel aktywny przyjmowany zgodnie z zaleceniami zwykle nie powoduje skutków ubocznych. Długotrwałe stosowanie dużych dawek węgla aktywnego może spowodować niedobór witamin i zaburzenia przewodu pokarmowego (zaparcia, wymioty).

Substancja nazywana jest także jako węgiel leczniczy – lek o silnych właściwościach adsorbujących, znany również pod nazwą węgiel aktywny. Mechanizm działania węgla leczniczego polega na pokrywaniu błony śluzowej przewodu pokarmowego warstwą ochronną i adsorbowaniu różnych substancji, w tym toksyn, bakterii i leków, co zapobiega ich wchłonięciu do krwioobiegu. Wskazaniem do stosowania leku są biegunki i wzdęcia. Po konsultacji z lekarzem, węgiel leczniczy można również stosować w celu leczenia zatrucia lekami i innymi substancjami chemicznymi. 

Węgiel leczniczy dostępny jest w postaci kapsułek i tabletek. 

Możliwe działania niepożądane: zabarwienie stolca na czarno. W dużych ilościach węgiel leczniczy może również powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe i zaparcia.