Spiramycyna

Spiramycyna to antybiotyk makrolidowy. Ma działanie bakteriostatyczne i przeciwbakteryjne, co oznacza, że hamuje wzrost i namnażanie patogenu, ale nie niszczy dojrzałych bakterii. Substancję odkryto w 1954 roku jako produkt metabolizmu bakterii Streptomyces ambofaciens.

Spiramycyna jest stosowana w leczeniu różnych zakażeń, takich jak zapalenie gardła, migdałków, zatok przynosowych, ucha środkowego, ostre zapalenie płuc i oskrzeli, atypowe zapalenie płuc, zakażenia skóry, cewki moczowej oraz w ostrych stanach stomatologicznych. Ponadto, spiramycynę stosuje się w profilaktyce nawrotów gorączki reumatycznej (u pacjentów uczulonych na penicylinę) oraz w zapobieganiu toksplazmozie wrodzonej i zapobieganiu meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych.

Warto zauważyć, że spiramycyna jest skuteczna przeciwko wielu różnym bakteriom, w tym Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila, Chlamydia psittaci i Cryptosporidium muris.