Peginterferon beta-1a

Peginterferon beta-1a to substancja czynna, która jest połączeniem interferonu beta 1-A oraz metoksypolietylenoglikolu. Cząsteczka interferonu jest produkowana z wykorzystaniem metod rekombinacji genetycznej w komórkach jajnika chomika chińskiego. Substancja ta została wprowadzona na rynek w 2014 roku.

Peginterferon beta-1a jest stosowany w leczeniu stwardnienia rozsianego (SM). Działa poprzez ograniczenie rozwoju procesu zapalnego, który występuje podczas przebiegu stwardnienia rozsianego. Dokładny wpływ substancji leczniczej na przebieg procesu zapalnego nie został jednak w pełni wyjaśniony.

Substancja jest dostępna w postaci roztworu do wstrzykiwań. Terapia stwardnienia rozsianego powinna być prowadzona przez specjalistę, który zna schemat dawkowania oraz procedurę stosowania substancji leczniczej. Lek podaje się w postaci iniekcji domięśniowych lub podskórnych. Zalecana dawka początkowa peginterferonu beta-1A wynosi 63 mikrogramy na dwa tygodnie stosowania. Następnie po upływie czternastu dni od rozpoczęcia leczenia ilość leku należy zwiększyć do 94 mikrogramów. Kolejne dawki preparatu powinny wynosić 125 mikrogramów podawanych co czternaście dni. Stopniowe zwiększanie dawki peginterferonu beta-1A ma na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa pojawienia się objawów grypopodobnych podczas stosowania substancji leczniczej.