Panobinostat

Panobinostat – to lek stosowany w leczeniu szpiczaka mnogiego. Jest inhibitorem deacetylaz histonowych, co prowadzi do apoptozy komórek nowotworowych poprzez wiele dróg. Panobinostat został zatwierdzony do użytku medycznego w Stanach Zjednoczonych w lutym 2015 roku, a w Unii Europejskiej w sierpniu 2015 roku. Jednakże w marcu 2022 roku został wycofany w Stanach Zjednoczonych.

Panobinostat jest stosowany w połączeniu z lekiem przeciwnowotworowym bortezomibem i kortykoidem deksametazonem w leczeniu szpiczaka mnogiego u dorosłych, którzy otrzymali co najmniej dwie wcześniejsze terapie, w tym bortezomib i lek immunomodulujący.

Substancja jest przeciwwskazana u karmiących matek. Na podstawie doświadczeń na zwierzętach istnieje ryzyko dla nienarodzonego dziecka w przypadku stosowania podczas ciąży; jednak korzyść z zastosowania panobinostatu może przeważyć to ryzyko.

Częstymi skutkami ubocznymi (u więcej niż 10% pacjentów) są niskie liczby krwinek (pancytopenia, trombocytopenia, anemia, leukopenia, neutropenia, limfopenia), infekcje dróg oddechowych, a także niespecyficzne reakcje takie jak zmęczenie, biegunka, nudności, ból głowy i problemy ze snem.

Panobinostat hamuje wiele enzymów deacetylaz histonowych, co prowadzi do apoptozy złośliwych komórek poprzez wiele dróg. Lek jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, ale ma znaczny efekt pierwszego przejścia, co skutkuje całkowitą biodostępnością wynoszącą 21%. Najwyższe stężenia Panobinostatu w osoczu u pacjentów z zaawansowanym nowotworem osiągane są po dwóch godzinach. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 90%. Substancja jest metabolizowana głównie przez utlenianie przez enzym wątrobowy CYP3A4 i w niewielkim stopniu przez CYP2D6 i CYP2C19.