Olaratumab

Olaratumab to lek przeciwnowotworowy, który jest monoklonalnym przeciwciałem. Jest skierowany przeciwko receptorowi alfa czynnika wzrostu pochodzącego z płytek krwi. Olaratumab hamuje wzrost komórek nowotworowych, blokując podjednostkę alfa receptora czynnika wzrostu pochodzącego z płytek krwi, rodzaj kinazy tyrozynowej.

Po podaniu dożylnym, olaratumab ma objętość dystrybucji wynoszącą 7,7 litra w stanie stacjonarnym i biologiczny okres półtrwania wynoszący 11 dni. Olaratumab nie jest metabolizowany przez enzymy proteolityczne i nie wiąże się z białkami.

Olaratumab był stosowany w połączeniu z doksorubicyną w leczeniu dorosłych pacjentów z zaawansowanym mięsakiem tkanek miękkich (STS), którzy nie mogą być wyleczeni za pomocą chirurgii onkologicznej lub radioterapii, i którzy nie byli wcześniej leczeni doksorubicyną. Jednak badania nie wykazały żadnej korzyści z dodania olaratumabu do doksorubicyny. W związku z tym, w styczniu 2019 roku, FDA i EMA zdecydowały się zalecić przeciwko rozpoczynaniu leczenia olaratumabem na mięsaka tkanek miękkich.

Najpoważniejszymi skutkami ubocznymi obserwowanymi w badaniach była neutropenia (niski poziom neutrofilów we krwi) o stopniu 3 lub 4 u 55% pacjentów oraz ból mięśniowo-szkieletowy stopnia 3 lub 4 u 8% pacjentów. Powszechne łagodniejsze skutki uboczne to limfopenia, ból głowy, biegunka, nudności i wymioty, zapalenie błony śluzowej, reakcje w miejscu podania; wszystko typowe skutki uboczne terapii przeciwnowotworowej.