Nelarabina

Nelarabina to prolek arabinosylguaniny nukleotydu trifosforanu (araGTP), rodzaj analogu nukleozydu purynowego, który powoduje inhibicję syntezy DNA i cytotoksyczność. Badania przedkliniczne sugerują, że limfocyty T są szczególnie wrażliwe na nelarabinę.

Nelarabina jest cytostatykiem, lekiem, który zabija komórki dzielące się, takie jak komórki nowotworowe. Należy do grupy leków przeciwnowotworowych zwanych „antymetabolitami”. Nelarabina jest przekształcana w komórkach w analog guaniny, jednego z podstawowych chemikaliów tworzących DNA.

Nelarabina jest stosowana w leczeniu pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną typu T (T-ALL) lub limfoblastycznym chłoniakiem typu T (T-LBL), gdy choroba nie odpowiedziała na co najmniej dwa rodzaje chemioterapii. Nelarabina preferencyjnie gromadzi się w limfocytach T, ponieważ limfocyty T mają wyższe ekspresje enzymów, które przekształcają nelarabinę w aktywną formę analogu purynowego, co czyni je skutecznymi przeciwko nowotworom limfocytów T.