Mifamurtyd

Mifamurtyd to organiczny związek chemiczny o właściwościach immunostymulujących. Jest to w pełni syntetyczny analog muramylodipeptydu (MDP), który jest najmniejszym naturalnym składnikiem ściany komórkowej prątków (Mycobacterium sp.) oraz innych bakterii Gram+ i Gram-. Mifamurtyd działa poprzez stymulację układu odpornościowego do niszczenia komórek nowotworowych.

Mifamurtyd jest ligandem NOD2 – receptora znajdującego się głównie na powierzchni monocytów, komórek dendrytycznych oraz makrofagów. Stymulacja NOD2 powoduje aktywację makrofagów, co związane jest z produkcją cytokin, takich jak czynnik martwicy nowotworu (TNF-α) i interleukin, w tym IL-1β, IL-6, IL-8, IL-12, oraz cząstek adhezyjnych, m.in. antygenu związanego z czynnością limfocytów 1 (LFA-1) i cząstek adhezji międzykomórkowej 1 (ICAM-1). Aktywowane monocyty niszczą komórki nowotworowe (zarówno allogeniczne, jak i autogeniczne), nie wykazując przy tym działania toksycznego na zdrowe komórki.

Mifamurtyd stosowany jest u dzieci, młodzieży i dorosłych w leczeniu zaawansowanego, resekcyjnego kostniakomięsaka po usunięciu guza. Lek powinien być stosowany w leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Mifamurtyd ma status leku sierocego w Stanach Zjednoczonych i Europie. Wzór sumaryczny mifamurtydu to C59H109N6O19P, a masa molowa wynosi 1237,50 g/mol.