Ludzka antytrombina III

Ludzka antytrombina III jest glikoproteiną, czyli białkiem związanym z cząsteczkami cukrów. Jest jednym z najważniejszych naturalnych inhibitorów (substancji hamujących) układu krzepnięcia krwi. Proces krzepnięcia krwi jest złożony i przebiega wieloma etapami, następującymi jeden po drugim. Po uszkodzeniu naczynia płytki krwi przylepiają do ściany naczynia w okolicy uszkodzenia, a następnie zlepiają między sobą, tworząc pierwotny czop hemostatyczny, który wstępnie hamuje wypływ krwi.

Antytrombina III działa hamująco na zaktywowane czynniki krzepnięcia, w tym trombinę (czynnik II) oraz czynniki Xa i IXa. Aktywność antytrombiny znacząco wzmaga heparyna, a równocześnie działanie heparyny zależy od obecności antytrombiny. Preparaty antytrombiny III uzyskuje się z osocza ludzkiego. Wskazaniami do stosowania leku są: Wrodzony lub nabyty niedobór antytrombiny III – zapobieganie zaburzeniom zakrzepowym i zakrzepowo-zatorowym oraz ich leczenie, gdy aktywność osoczowa antytrombiny wynosi <70% normy. Biologiczny okres półtrwania antytrombiny III wynosi ok. 3 dni.

Prawidłowe stężenie antytrombiny III w osoczu człowieka wynosi 20 – 29 IU/ml (czyli 20 – 50 mg/dl, dla 37°C), a jej aktywność 75 – 150%. Antytrombina III jest antygenem glikoproteinowym, który swobodnie krąży w osoczu. Jej zadaniem jest inaktywacja (czyli zniesienie działania) trombiny, plazminy oraz czynników IXa, Xa, XIa, XIIa oraz czynnika VIIa przy współudziale heparyny, prowadząc tym samym do zniesienia (lub wydłużenia) czasu krzepnięcia.