Korzeń lukrecji

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Korzeń lukrecji – roślina lecznicza działająca przeciwzapalnie, przeciwskurczowo i wykrztuśnie. Za jej właściwości lecznicze odpowiadają przede wszystkim saponiny triterpenowe, takie jak glicyryzyna i sole kwasu glicyryzynowego oraz flawonoidy. Glicyryzyna odpowiada za działanie wykrztuśne, rozrzedzające wydzielinę i przeciwzapalne. Dzięki flawonoidom korzeń lukrecji wykazuje właściwości rozkurczające na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i oskrzeli. Głównym wskazaniem do stosowania korzenia lukrecji jest łagodzenie dolegliwości trawiennych i kaszel towarzyszący przeziębieniu.

Korzeń lukrecji dostępny jest w postaci ziół do zaparzania, tabletek i kapsułek. Roślina występuje również w połączeniu z innymi substancjami np. zielem melisy, mięty, korzeniem lubczyku, kwiatem nagietka, ekstraktem z kwiatu bzu czarnego czy dziewanny.

Możliwe działania niepożądane: Korzeń lukrecji jest dość dobrze tolerowany i rzadko powoduje skutki uboczne.