Klobazam

Klobazam to długo działająca pochodna benzodiazepiny (BZD). Wiąże się z receptorem benzodiazepinowym (RBZD), co powoduje określoną reakcję w komórce, czyli jest jego agonistą. RBZD są częścią receptorów zwanych receptorami GABA-A, które mają zdolność wiązania wielu substancji m.in. kwasu -aminomasłowego (GABA). Klobazam, jak inne BZD, działa pośrednio przez nasilenie zdolności wiązania się GABA z receptorem GABA-A. Ze względu na hamujące czynność komórek nerwowych działanie GABA, BZD wykazują pośrednie działanie hamujące w ośrodkowym układzie nerwowym.

Klobazam wykazuje szybkie działanie uspokajające i przeciwlękowe, w znacznie mniejszym stopniu przeciwdrgawkowe i zmniejszające napięcie mięśni. Klobazam jest wskazany w krótkotrwałym (do 4 tyg.) leczeniu stanów lękowych, w leczeniu bezsenności nieorganicznej. Stosowany jest też w przypadku zaburzeń autonomicznych występujące pod postacią somatyczną. Lek wspomagający w leczeniu napadów padaczkowych, w przypadku których dotychczasowe leczenie przeciwdrgawkowe nie dało zadowalających wyników. Lek stosuje się zarówno u osób dorosłych, jak i u dzieci (w zależności od wskazań).

Klobazam jest stosowany doustnie. Jeśli lek stosuje się w dawkach podzielonych (kilka razy dziennie), większą część dawki należy przyjmować wieczorem. Dawki do 30 mg mogą być przyjmowane jednorazowo, wieczorem. Leczenie powinno trwać jak najkrócej. Każde zwiększenie i zmniejszenie dawki powinno być wcześniej skonsultowane z lekarzem prowadzącym. Lek należy odstawiać stopniowo. W okresie leczenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu. W trakcie stosowania leku nie wolno spożywać alkoholu.

Gdy klobazam jest stosowany przez kilka tygodni, może wystąpić tzw. tolerancja na lek (zmniejszenie jego skuteczności). Długotrwałe stosowanie leku może wywołać fizyczne i psychiczne uzależnienie. Ryzyko uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia. Jest ono większe u osób, które były uzależnione od alkoholu lub leków, oraz u osób z zaburzeniami osobowości. Nagłe odstawienie może wywołać pojawienie się tzw. objawów abstynencji, czyli objawów z odstawienia leku (np. lęk, pobudzenie, zawroty głowy, bóle głowy, bóle mięśniowe, napięcie, drażliwość). Z tej samej przyczyny może również dojść do powstania tzw. zespołu z odbicia, czyli powrotu objawów, z powodu których lek został przepisany (np. zaburzenia snu, napady lęku).

Klobazam może powodować następczą niepamięć (niemożność uczenia się i zapamiętywania nowych informacji), jak również tzw. reakcje paradoksalne, czyli odmienne od spodziewanych jak np. euforia, omamy, niepokój, pobudzenie. Klobazam po podaniu doustnym wchłania się szybko i osiąga maksymalne stężenie w surowicy w czasie 0,25–4 h. Dostępność biologiczna po podaniu doustnym wynosi ok. 87%. Biologiczny okres półtrwania wynosi 18–20 h. Lek jest prawie całkowicie metabolizowany w wątrobie. Do głównych metabolitów należy N-demetyloklobazam, którego biologiczny okres półtrwania wynosi ok. 50 h.